Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Το αυτονόητο που ντρεπόμαστε να πούμε

Στην παρουσίαση του βιβλίου του αγαπητού φίλου Μελέτη Μελετόπουλου, Το ζήτημα του πατριωτισμού, εκδ. Παπαζήση, σταχυολόγησα (από δύο διαφορετικούς ομιλητές) τα εξής:

"Εμείς ως Έλληνες, όχι σαν Έλληνες"... "υπάρχει η ανάγκη να δημιουργήσουμε αυτό που θα αποδομήσει τους αποδομηστές της κοινωνίας".

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Είδα φως και ψήφισα

Ήμουν και γω εκεί και πολύ μου άρεσε.

Ως πάγια τακτική του "χώρου" κατέγραψα το σύνηθες "συντροφικό" κλίμα που υπάρχει: "αυτόν-τον-ξέρω λέει a priori βλακείες", "αυτόν-τον-ξέρω είναι πράκτορας" κ.λπ.. Παρ' όλα αυτά, διατυπώθηκε (κατά πλειοψηφία), με ευγένεια και ωριμότητα, ένας ανατρεπτικός, κρίσιμος και ορθός κατ' εμέ πολιτικός λόγος (βλ. σχετικό κείμενο).

Και πολύ μου άρεσε τ' όνομα γιατί διαχωρίζει αυτή που θέλει να προσδιοριστεί ως "δημοκρατική αριστερά", από την υπάρχουσα "διαχειριστική αριστερά".

Άντε να δούμε αν θα το αποδείξει και αν θ' αντέξει.

Για κάποιο (απροσδιόριστο) λόγο, είμαι (συγκρατημένα) αισιόδοξος.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Δείτε μια άλλη προσέγγιση του τραγικού γεγονότος

Σε συνέχεια του τραγικού γεγονότος που συνέβη χθες βράδυ, το οποίο: απερίφραστα καταγγέλλω και πενθώ για τον άνθρωπο που χάθηκε, δείτε την ανάρτηση με τίτλο "Η Ελλάδα πουλάει τα νησιά της" από το Ημερολόγιο ενός πατέρα.

Σ' αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς αναρωτιέμαι: γιατί κάποιοι γίναν τόσο (!) σπουδαίοι "στόχοι" (?), πόσοι άνθρωποι θα χαθούν (?), εξυπηρετώντας τίνος (?) τα συμφέροντα?

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010

Ο πάντα-υπέροχος Χρόνης Μίσσιος...

... που μεγάλωσα με τα βιβλία του, περιγράφει σε μια εξαιρετικά σημαντική συνέντευξη στο ΒΗΜΑ της 20.6.2010 τον Κόσμο και το Όραμα.

Ένας σπουδαίος Λόγος που αξίζει να τον διαβάσετε.

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Προδοσία!

Αν έλεγα-σήμερα πως δεν υποστηρίζω την Ελλάδα στον αγώνα με την Αργεντινή γιατί μια ενδεχόμενη νίκη (sic) θα επέβαλε αναγκαστική "Ύπνωση" στο Θυμικό και την "Κρίση" των Ελλήνων θα ήμουν Προδότης.

Κοίτα να δεις όμως που αν-σήμερα (όχι απλά έλεγα) υπέγραφα με έναν Διεθνή Οργανισμό δικαιώματα κατάσχεσης της περιουσίας του τόπου-μου θα ήμουν "κύριος" και στην κυβέρνηση!

Οι μικρές Οικολογίες προξενεύονται

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης, οι μικρές Οικολογίες προξενεύονται:

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Επίκαιρο μα παλαιότερο ποίημα

όλοι-οι άνθρωποι είναι μέλη
του ίδιου σώματος

όλοι δημιουργημένοι
απ' την ίδια ουσία

και εάν ένα μέλος πονάει
τ' άλλα δεν είν' καλά

εάν είσαι αδιάφορος
στον πόνο άλλων ανθρώπων

δεν μπορεί να λέγεσαι
άνθρωπος

-Saadi-
(13ος αιώνας, Πέρσης ποιητής)


Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Εθνική ταυτότητα :-/

Τί "μεγάλη τύχη" να κερδίζουμε στο Μουντιάλ, την ώρα που περνάν τα αγριότερα μέτρα για το μέλλον του τόπου-μας.

Όμοια "μεγάλη τύχη" είχαμε και όταν αυτό το διαλυμένο καθ' όλα κράτος, κέρδισε το Euro 2004 λίγο πριν οργανώσει (άλλη κρίσιμη-ιστορικά στιγμή) τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Πόσο "μεγαλο-τυχαίες" είναι όμως αυτές οι χρονικές στιγμές και αυτές οι επιτυχίες?

Γιατί ένας "χύμα" κόσμος σαν και τούτον, που του 'χουν ξεριζώσει την Ψυχή, το Όραμα και την Εθνική Συνείδηση, θα ήταν αδύνατο να συντονιστεί και τελικά να υποταχθεί στις "Μεγάλες Ιδέες" των Coco-λυμπιακών και του μανατζαρέων της κυβέρνησης που παίζουν-μπάλα με τα μεροκάματά-μας, εάν δεν είχαν επιτευχθεί αυτοί οι "Εθνικοί Στόχοι".

Σχέδια για τη Γη

Το παρακάτω κείμενο, αποτελεί συνέχεια του «Η Γη ως Υλικό».

            

Πριν την εισαγωγή στο κείμενο διατυπώνεται το ερώτημα: γιατί να σχεδιάσουμε και να κατασκευάσουμε ένα κτήριο με-γη?

Η αρχιτεκτονική με-τη-γη δημιουργεί εύκολα-γρήγορα-οικονομικά και οικολογικά ένα κέλυφος σε κάθε άνθρωπο.

Είναι οικονομική γιατί έχει αποδειχθεί ότι κοστίζει λιγότερο, είναι οικολογική γιατί καταναλώνει λίγη ενέργεια για την κατασκευή και την χρήση της και ανακυκλώνεται.

Σε αντίθεση με σκυρόδεμα-«μπετόν» (που έχει προδιαγραφές για λιγότερο από 100 χρόνια ζωής), κατασκευές που υπάρχουν με-τη-γη, έχουν εξαιρετικά μεγάλη διάρκεια ζωής πολλών εκατοντάδων χρόνων.

Μολονότι δεν είναι αυτονόητο, οι κατασκευές με-τη-γη εκτιμάται ότι έχουν καλή αντισεισμική συμπεριφορά.

Λαϊκή παροιμία λέει γι αυτές:

φύλαξέ με απ’ το νερό
να σε φυλάω απ’ το σεισμό

Στα παρακάτω κεφάλαια περιγράφεται με απλά λόγια, ένα συνοπτικό εγχειρίδιο του σχεδιασμού ενός κτηρίου με-γη και άλλων τεχνικών λύσεων με στόχους:

• το καλύτερο σχεδιασμό
• τη καλύτερη ενεργειακή συμπεριφορά
• τη καλή διαχείριση των σκουπιδιών και βρομόνερων

Πριν από την εισαγωγή στο κείμενο, διατυπώνονται οι παρακάτω επιφυλάξεις:

• Δεν υπάρχουν σχετικές ελληνικές προδιαγραφές που να καλύπτουν με κανονιστικά πλαίσια την δραστηριότητα της αρχιτεκτονικής με-τη-γη.
• Οι τεχνικές λεπτομέρειες που θα αναφερθούν προκύπτουν από την μελέτη διεθνούς βιβλιογραφίας και δεν περιέχονται σε κάποιον ελληνικό κανονισμό.

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Τί επιφυλάσσει το μέλλον?

Βλ. σχετικά κείμενα:
Φαήλος Κρανιδιώτης, Παλιά λεφτά
Πέτρος Χασάπης, Πρώτα μετατροπή σε εργασιακό παράδεισο, μετά σε φορολογικό και το Plan D

Η Γριά Οικονομία φιλοσοφεί

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης, η Γριά Οικονομία φιλοσοφεί:

Η Μάνα-Γη εργάζεται

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης, η Μάνα-Γη εργάζεται:

Ο κυρ Καταναλωτάκης παίζει

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης, ο κυρ Καταναλωτάκης παίζει:

Για τη νέα αξιολόγηση

Μέχρι σήμερα, βλέπαμε τα λεφτά να φέρνουν βόλτες και δεν μιλάγαμε.

Ακούγοντας τις πρόσφατες εξαγγελίες για την "ανάπτυξη" που οραματίζονται στην κυβέρνηση (αυτοί: μόνοι-τους) νομίζω ότι πρέπει να αξιολογήσουμε ουσιαστικά διαχείριση του δημόσιου χρήματος.

Μολονότι είμαι από τους πρώτα και κύρια "θιγόμενους" αφού μου κόψαν τα λεφτά και "τα Βάρη", τα έχουμε-πρώτοι φορτωθεί εμείς (οι μισθωτοί) και οι συνταξιούχοι, δεν κάνω κριτική σ' αυτό και εξ' αρχής είπα: συμπάσχω και συμπαρίσταμαι (μολονότι επιφυλάσσομαι).

Μα απ' τους φόρους που πληρώνω, μου αναλογεί ένα κομματάκι (πόσο κομματάκι να είναι αυτό ?) στα λεφτά που θέλει να δώσει η νέα κυβέρνηση π.χ. για να "αναπλάσει" την Αθήνα.

Όμως αυτά είναι δικά μου λεφτά και δεν θέλω να τα δώσω!

Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Άλλη μια απελπισία

Το πρωτοσέλιδο στα ΝΕΑ λέει ότι: γίνεται επίθεση κατά των οίκων αξιολόγησης.

Διαβάζοντας το κείμενο καταλαβαίνω πως και οι τελευταίοι μας υποβάθμισαν-τελείως. Εμείς πως τους κάνουμε επίθεση? Τους λέμε πως δεν-τους-αγαπάμε?

Μήπως αυτοί αξιολογούν το όραμα της ανάπτυξης που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση?

Ένα όραμα σαν αυτό που ανακοίνωσε η κ. Μπιρμπίλη ότι π.χ. θα γίνει πεζόδρομος η Πανεπιστημίου.

Που σημαίνει ότι πέντε-δέκα "σοφά" αρχιτεκτονάκια, θα πάρουν τα γκα-φρα να μελετήσουν [ποιά γκα-φρά (!?!)] βλ. σχετικά παλαιότερη σχετική ανάρτηση για τις προεκλογικές εξαγγελίες και δυό-τρεις μεγάλο-εργολάβοι θα πάρουν τα υπόλοιπα γκα-φρά για να το φτιάξουν (αν αυτό γίνει ποτέ).

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Η Μάνα-Γη, ο κυρ Καταναλωτάκης και η Γριά Οικονομία

Αν είχα παιδιά, κάτι τέτοιο θα τους έλεγα για να κοιμηθούνε:

Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Ένα πείραμα για την BP

Όσοι ασχολούνται με τα ενυδρεία, ξέρουν πως: στόχος είναι το "κλειστό" τους σύστημα, να προσομοιάσει τους κύκλους της φύσης και κυρίως τον κύκλο του αζώτου.

Αναρωτιέμαι τώρα-αναλογικά: πόσος θα είναι ο "κλειστός" ωκεανός και πόσο πετρέλαιο θα έπρεπε να έβαζα στο ενυδρείο μου για να δω τι θα πάθει?

Πίστη, αντί για Πίστωση

Επαναστατικό άρθρο του Καθ. Θ. Τάσσιου καταλήγει στο ανατρεπτικό σύνθημα: Πίστη, αντί για Πίστωση!

Το συγκλονιστικό είναι πως σε μια "άλλη" κοινωνία, αυτό θα ήταν εφικτό και μπορεί να λειτουργούσε!

Πάρε-τα-λεφτά και τρέχα

Έτσι περιγράφεται η περιρέουσα ατμόσφαιρα αυτές τις μέρες.

Έγραφε ο ποιητής (Ιωάννης Πολέμης):

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ

Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είν' οι κάμποι;
Μην είναι τ΄ άσπαρτα ψηλά βουνά;
Μην είναι ο ήλιος της, που χρυσολάμπει;
Μην είναι τ' άστρα της τα φωτεινά;

Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

ΞΟ-ΦΛΗ-ΜΕ-ΝΟΙ!

Σε σημερινό άρθρο από ΤΑ ΝΕΑ ο κ. Πεταλωτής, αναφορικά με πιθανές πιέσεις που ασκεί η τρόικα, οι οποίες ενδέχεται να οδηγήσουν την κυβέρνηση να χαράξει «κόκκινη γραμμή» και να καταφύγει στη λύση των εκλογών, απαντάει:

«Τέτοιες πιέσεις δεν βλέπουμε να υπάρχουν. Βρισκόμαστε στην Ελλάδα και την Ελλάδα την διοικεί η ελληνική κυβέρνηση και όλα τα υπόλοιπα κρατικά όργανα».

Η Μαλβίνα (και πόσοι άλλοι?) που μας λείπουν

Για την οικονομική-οικολογική και αειφόρο αρχιτεκτονική

Ο Β. Ουγκώ επωφελούμενος της περιγραφής των υπονόμων του Παρισιού λέει ότι το 1832 το Παρίσι ρίχνει στη θάλασσα κάθε χρόνο μέσα από τους υπονόμους το ισοδύναμο πεντακοσίων εκατομμυρίων χρυσών φράγκων. Και αντιπαραθέτει τους υπονόμους του Παρισιού με την τότε συμπεριφορά των Κινέζων χωρικών, οι οποίοι λίπαιναν την γη με τα ίδια τους τα περιττώματα και για αυτό λέει πως: «η γη της Κίνας είναι σήμερα (τότε) τόσο γόνιμη όσο
την πρώτη ημέρα της δημιουργίας».


Με άλλα λόγια ο Ουγκώ διαπίστωνε (τότε) ότι οι παραδοσιακές οικονομίες ήταν οικονομίες ανακύκλωσης και εξοικονόμησης πόρων, ενώ οι σύγχρονες οικονομίες θεμελίωσαν την αρχή τους ως οικονομίες σπατάλης.

Άρα το ζητούμενο δεν είναι να βρούμε το πράσινο προϊόν που θα καταναλώσουμε αλλά να επαναφέρουμε την δομή στην αειφόρο ισορροπία, επαναπροσδιορίζοντας την οικολογία και ότι αυτό σημαίνει, επάνω στην οικονομική σκέψη.

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Αντιθταθείτε!

"Η κρίθη δεν είναι αποτέλεθμα «κακήθ» διαχείριθης, αλλά θύμφυτο χαρακτηριθτικό του καπιταλιθμού. Η διαχείριθη .... και αντιμετώπιθή τηθ από τις αθτικέθ πολιτικέθ δυνάμειθ – μέθα πάντα στο καπιταλιθτικό θύθτημα – εντάθεται οργανικά θτη θτρατηγική της ΕΕ ... και των ενδοϊμπεριαλιθτικών αντιθέθεων."

Η "αριστερά" διαλύεται...

... (βλ. σχετικά ότι συμβαίνει στο συνέδριο) και δεν μπορώ να πω ότι στεναχωριέμαι γι αυτό.

Η παλιά μου φιλία με ανθρώπους "του χώρου" δεν μου επιτρέπει ούτε να σχολιάσω, ούτε να προσωποποιήσω αυτές τις εξελίξεις.

Το μόνο που θα σχολιάσω είναι πως δεν στεναχωριέμαι που ένα κόμμα όμοιο των υπολοίπων (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση), φαίνεται (και ελπίζω) πως μας αποχαιρετά.

Γιατί (εγώ-προσωπικά) δεν περίμενα ποτέ-τίποτα απ' αυτή την "αριστερά".

Ευχο-λόγιο

Ο κ. Παπανδρέου προειδοποιεί: "Θα μας πάρουν με τις πέτρες".

Μα με αυτά που διαβάζω σήμερα (βλ. σχετική ανάρτηση από το ιστολόγιο http://tiresias-press.blogspot.com) νομίζω ότι αυτό είναι το εξαιρετικά αισιόδοξο σενάριο που, αν ήμουν στην θέση του, απλά θα το ευχόμουν.

Αγαπητοί φίλοι: έχω αρχίσει-να θυμώνω-πολύ!

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Για τον νέο χωριατισμό

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης και τώρα που "το χωριό" φαίνεται πολύ κοντά, αρχινώ να νοσταλγώ την πόλη.

Γιατί την πόλη?

Γιατί το δράμα της πόλης είναι η πύκνωση των διαδικασιών.

Λόγω του δράματος αυτού, εκεί συμβαίνει ο πολιτισμός.

Αν ο πολιτισμός συνέβαινε στο "χωριό" θα τον λέγαμε χωριατισμό, ( :-/ ) μα στην πόλη συμβαίνει και μιλώντας με ανθρώπους στο χωριό, βλέπω πως και αυτοί: ότι περιμένουν να συμβεί, απ' την πόλη το περιμένουν.

Σενάρια

Είναι πολλά τα σενάρια που ακούγονται.

Σήμερα διάβασα ένα εξαιρετικά δελεαστικό (για κάποιους) που περιγράφεται στην ανάρτηση: Ο κύβος ερρίφθη: Διπλό νομισματικό σύστημα για την Ελλάδα του Δημήτρη Γιαννακόπουλου.

Δεν είμαι οικονομολόγος, μα με την μικρή πολιτική σκέψη που διαθέτω, η υπόθεση εργασίας που κάνω είναι η εξής:

Το καλοκαίρι, τέλη Ιουλίου-αρχές Αυγούστου (κοίτα να δεις που τότε θα αξιολογηθούμε!), εκεί που αυτοί-που-αντέχουν θα κάνουν-μπάνια, με κάποιαν "έξυπνακίστικη" χρηματο-οικονομική "μαγκιά" θα μας τ' αρπάξουν.

Κρίσεις

Μ' απλά λόγια ο κ. Ρεν του λέει: ΧΑΖΟ είσαι?

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Πούλα-πούλα!

Βλ. σχετικά το κύριο άρθρο σήμερα από ΤΑ ΝΕΑ.

Δες όμως μια παλαιότερη (2008) μα εξαιρετικά επίκαιρη ανάρτηση, αυτού του ιστολογίου: Ο κρατισμός που θέλουμε να προσπεράσουμε!!!

Ο Γιώργος Λιερός γύρισε πίσω!

Σε συνέχεια προηγούμενων αναρτήσεων, ο Γιώργος Λιερός γύρισε πίσω!

Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Για τον "άλλο" στρατό

Γι αυτούς που δεν το 'χουν καταλάβει, αυτόν τον καιρό δημιουργείται ένας Στρατός των Αθλίων.

Δεν ξέρω πόσο "άθλιοι" ήταν οι παλαιότεροι, ούτε πως ζούσαν.

Ξέρω όμως ότι: αν ο άνθρωπος δεν έχει καμία (πολιτική) πλατφόρμα να τον καλύψει-να τον εμπνεύσει στην ζωή και επιλέγει τον θάνατο, θα βρεθεί-κάποιος που θα "εκμεταλλευτεί" τον θάνατό-του.

Χθες αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν δύο άνθρωποι: ο ένας αυτοπυρπολήθηκε μπροστά στην Τράπεζα Πειραιώς επειδή του έπαιρναν το σπίτι και δεύτερος για απροσδιόριστους λόγους (?).

Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Ανέκδοτα

Γι αστείο έλεγα πέρυσι (άνοιξη του 2009) πως πρέπει να έχουμε ένα μπιτόνι βενζίνη στην αποθήκη, έτσι ώστε, όταν σκάσει το "μπαμ" να μπορέσουμε να-την-κάνουμε για το χωριό.

Τώρα που το λέω, δεν γελάει κανείς.
*****
Έλεγα πάλι πέρυσι σε φίλους που είχαν οικονομικά προβλήματα (καλοκαίρι του 2009) πως: μην χολοσκάτε, το κανόνι θα βαρέσει από "Μέσα" (το Δημόσιο). Έτσι ένιωθα. Και μου 'λεγαν: ανέκδοτα λες.
*****

Βγάλαμε Πρύτανη!

Βλ. τα αποτελέσματα των πρυτανικών εκλογών του Ε.Μ.Πολυτεχνείου που πολύ τα χάρηκα (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση).

Κοίτα τώρα το σενάριο που κυκλοφορεί και οφείλει να διαχειριστεί η υπάρχουσα μα κυρίως η νέα πρυτανεία.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Τους Ανθρώπους (που ελπίζω να υπάρχουν) στο Ισραήλ παρακαλώ: Θέλω πίσω τον Λιερό-μου και τα υπόλοιπα πληρώματα των πλοίων!!!

Σε συνέχεια της εξέλιξης των γεγονότων αλλά και προηγούμενων αναρτήσεων δείτε πως μια "πολιτική κατάσταση" παίρνει άλλη διάσταση.

Έχει ειπωθεί πως ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία, ο θάνατος χιλιάδων στατιστική.

Σήμερα  που διαβάζω με αγωνία διάφορα δημοσιεύματα στα οποία πουθενά δεν βλέπω το όνομα του αγαπημένου-μου φίλου Γιώργου Λιερού, το μόνο που διαβάζω είναι πως κάποιοι αγνοούνται και ζω την αγωνία του δράματος...