Γιατί δεν-είναι-όλα (θλιβερός) δρόμος

Πρυτανικές εκλογές την Δευτέρα στο Ε.Μ.Π. και χθες, όλα τα υποψήφια σχήματα στην παρουσίασή τους, απεύθηναν ευχαριστίες στους λοιπούς υποψηφίους γιατί είχαν έναν πολιτισμένο προεκλογικό αγώνα.

Φυσικά και ήταν πολιτισμένος ο προεκλογικές αγώνας γι αυτούς που δεν ζουν στο Ε.Μ.Π. και γι αυτούς που δεν συμμετείχαν στην χυδαία διαλεκτική των "πολιτικών" συγκρούσεων (με τα χείριστης ποιότητας "κουτσομπολιά" και "κακοήθειες"), η οποία (χρόνια-τώρα) επικρατεί στους διαδρόμους του αγαπητού-μας Ιδρύματος.

Έλεγα να μην γράψω τίποτα γι αυτά, μα διάβασα το κάλεσμα που υπογράφουν οι Κομματικές οργανώσεις Ε.Μ.Π. του ΚΚΕ και οι Τομεακές οργανώσεις Ε.Μ.Π. της ΚΝΕ και ταράχτηκα.

Σε αυτό το κάλεσμα έχω την εξής παρατήρηση: έχουμε εμφύλιο?

Είμαι βέβαιος ότι συγκρούσεις που περιγράφονται θα έρθουν και θα 'μαστε όλοι εκεί: στα blogs, στους δρόμους και όπου αλλού θα συγκρουστεί ο καθ' ένας-μας. Μα αν κανείς συγκρουστεί με την ίδια τη Δημοκρατία, που-αυτό-θα-οδηγήσει?

Σε πρόσφατες αναρτήσεις που είχα εξοργιστεί από την σημερινή πολιτική πραγματικότητα, (βλ. σχετικά τις αναρτήσεις αυτού του μήνα στο ιστολόγιο) ένα ήταν το αίτημά μου: ΕΚΛΟΓΕΣ!

Στα πλαίσια αυτά, θέλω να υπάρχουν και να εκτεθούν για να αξιολογηθούν οι ηγέτες που θα μας κάνουν-τα-κουμάντα. Ας είναι αυτοί εκφραστές-μας (εύχομαι άξιοι) και μακάρι να μην βάζουν όλα-τα-προβλήματα, κάτω απ' το χαλάκι (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση).

Αν ακυρώσουμε όμως την ίδια την Δημοκρατική έκφραση, πάμε γι αλλά (!) και η διαλεκτική της ανακοίνωσης αυτής, αυτή καθ' αυτή την έκφραση ακυρώνει (!) ενώ το "πνεύμα του κειμένου της" καλεί κατ' ουσία σε συγκρουσιακές πρακτικές ακύρωσης της διαδικασίας.

Και 'γω δεν θα ψηφίσω στις επόμενες βουλευτικές εκλογές τα "κοινοβουλευτικά" κόμματα, μα-αν-ψηφίσεις, δεν θα σε δείρω! (βλ. σχετικά την προ-χθεσινή σχετική ανάρτηση: δεν θα ψηφίσω για κλητήρα)

Γιατί όμως οφείλουμε να εκφράσουμε με συνέπεια την επιλογή-μας σε αυτές τις πρυτανικές εκλογές?

Εύστοχα το περιέγραψε ο νυν αντιπρύτανης του Ε.Μ.Π. Καθ. κ. Γ. Σπαθής όπου σε σχετική ομιλία του εχθές είπε περίπου τα παρακάτω (σε ελεύθερη απόδοση και χωρίς να κρατάω σημειώσεις):
"...όλοι οι υποψήφιοι μίλησαν και είπαν είμαι 30 χρόνια στο Ε.Μ.Π. είμαι 40 χρόνια στο Ε.Μ.Π. κ.λπ. Και εγώ είμαι πολλά χρόνια στο Ε.Μ.Π. μας σας ενημερώνω ότι στο Πολυτεχνείο του αύριο θα έχω έρθει χθες. Γιατί είναι τέτοιες οι συγκρούσεις και το διακύβευμα που θα κληθεί να διαπραγματευτεί η επόμενη Πρυτανεία που μεταβάλλει την ουσία της ύπαρξης αυτού του Σχολείου".

Πράγματι, (πολλοί από 'μας) το νιώθουμε αυτό και γι αυτό καλούμαστε να επιλέξουμε με την μεγαλύτερη δυνατή συνέπεια.

Μα ποια θα είναι η επιλογή-μας?

Για την επιλογή των υπολοίπων δεν ξέρω, μα η δικιά μου συμπυκνώνεται στο πρόσωπο του υποψηφίου Πρύτανη, Καθ. κ. Σ. Σιμόπουλου με τον οποίο είχα μια εξαιρετική συνεργασία σε βάθος χρόνου (βλ. σχετικά ένα εξαιρετικά πρωτοποριακό έργο της εποχής 1998-1999: Αποτίμηση του Εκπαιδευτικού Έργου και των Παρεχόμενων Υπηρεσιών του Ε.Μ.Π.) ενώ είχα συνεργαστεί και σε προηγούμενο σχετικό διοικητικό του έργο (ως αντιπρύτανη 2000-2003). Ξέρω πως είναι Δάσκαλος-Καλός, συγκροτημένος και έντιμος και ξέρω-καλά πως αυτός μπορεί και θα κάνει, περισσότερα-απ'-ότι-μπορεί, για να οδηγήσει το Σχολείο σε έναν Καλό Δρόμο.

Μ' αυτή είναι η δική μου γνώμη και θα την διαπραγματευτώ με την ψήφο μου.

Κλείνοντας αυτή την ανάρτηση θεωρώ πως, αν η μικρο-κοινωνία-μας επιλέξει στα πλαίσια των Δημοκρατικών Αρχών της έναν νέο ηγέτη και αν επιτέλους, τα συλλογικά όργανα σ' αυτό το Ίδρυμα αρχίσουν κάποτε να λειτουργούν στα πλαίσια της Δημοκρατίας, ίσως αυτός ο (θλιβερός) δρόμος να εμπεριέχει μια ελπίδα.

Μια ελπίδα που θα αφορά τον μικρό-κοσμό μας, μα και την κοινωνία ευρύτερα, ενάντια στην-όποια ζούγκλα, μας επι-βάλουν να ζήσουμε (σαν αυτή που περιέγραφα σε παλαιότερες αναρτήσεις ή σε νέες που θα προκύψουν στο άμεσο μέλλον).


Υ.Γ.
Με βαθύτατη θλίψη γράφω σήμερα κάνοντας κριτική στο ΚΚΕ γιατί τιμώ τον άξιο και αγαπημένο Καθ. Δ. Μπαρζώκα που έφυγε το Μεγάλο του Ταξίδι χθες το βράδυ .