Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

Και άλλα έργα του Μιχάλη

Στην συλλογή του αγαπητού γλύπτη Μιχάλη Κευγά "Βότσαλα πέτρες της θάλασσας", βλέπω μορφές της φύσης (βότσαλα) με την χροιά μιας νεκρικής μάσκας, ενός τοτέμ μα και του Καραγκιόζη

Μορφές-οδηγοί τα βότσαλα, η πρώτη γλυπτική μορφή που αιώνες σκαλίζει η θάλασσα, φαίνεται να αποκαλύπτουν μια ποικιλομορφία στην θεματική ταυτότητα των αντικειμένων, η οποία όμως εμπεριέχει πάντα το αρχέτυπο ενός βαθύτερου "αυτό".

Παρακάτω οι σχετικές εικόνες.



Από την συλλογή έργων του Μιχάλη Κευγά: Βότσαλα-πέτρες της θάλασσας


Υ.Γ.
Βλ. σχετικά το ιστολόγιο του Μιχάλη Κευγά: http://mkevgas.blogspot.com/

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Για τους αγρότες και πάλι

Καταλαβαίνω τους αγρότες που φωνάζουνε μα δεν καταλαβαίνω πως στην πόλη βαράμε ακόμα ήσυχα τις βόλτες μας.

Η επαρχία είναι στο πόδι, οι αγορές είναι στο πόδι, μοιάζει να ζούμε τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας (σε μια νησίδα προσομοίωσης ήρεμης πολιτείας).


Υ.Γ.
Αυτούς όμως που αδυνατώ να καταλάβω είναι αυτούς που αποκαλούνται "μπλε" αγρότες και κλείνουν τους δρόμους.

Υποτίθεται ότι τον χαρακτηρισμό "μπλε", "πράσινο" και "κόκκινο" τον παίρνει κανείς επειδή αυτός χαρακτηρίζει την πολιτική του πεποίθηση και όχι γιατί ανήκει σε μια ποδοσφαιρική ομάδα.

Δηλαδή ο "μπλε" αγρότης δεν πιστεύει στην αγορά (όπως πιστεύει το κόμμα που ψηφίζει) και τις ισορροπίες που αυτή θα φέρει?

Νομίζω ότι είμαστε η μόνη χώρα στην οποία οι "μπλε" (δηλαδή αυτοί που θέλουν να αυτο-προσδιορίζονται ως νεο-φιλελεύθεροι-καπιταλιστές και το ψηφίζουν αυτό) ζητάνε την κρατική παρέμβαση για να ισορροπήσει την αγορά (όπως συμβαίνει στα σοσιαλιστικά/κομουνιστικά συστήματα) και την χρηματοδότησή τους για να επιβιώσουν (όπως συμβαίνει πάλι εκεί).

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Για τα μπλόκα των αγροτών

Ο τύπος είναι κάπως-προσεκτικός (αν και ήταν αποκαλυπτική μια χθεσινή γελοιογραφία) αλλά τα ραδιόφωνα παρουσιάζουν τις αγροτικές κινητοποιήσεις ως μια "χομπίστικη" δραστηριότητα του αγροτικού πληθυσμού.

Ποτέ δεν δούλεψα αγρότης, ούτε ψαράς. Μα βλέποντας την δουλειά τους στο χωριό, μαρτυρώ με κάθε βεβαιότητα πως είναι μια εξαιρετικά βαριά και πολύ-πολύ ζόρικη δουλειά.

Επίσης δεν έχω δει κανέναν αγρότη με BMW, όπως λεν και ξανα-λένε στα ραδιόφωνα, αλλά σε αντίθεση μ' αυτό και σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, έχω μιλήσει με πολλούς ανθρώπους που βρίσκονται σε αδιέξοδα επειδή δεν είχαν να πληρώσουν τα φουσκωμένα τέλη κυκλοφορίας για τα αρχαία ΤΟΥΟΤΑ με τα οποία δούλευαν (και άλλα πολλά).

Ας ξεκαθαρίσουμε λοιπόν πως χόμπι είναι οι γλάστρες μου και το ενυδρείο μου.

Της φύσης τα κουμάντα, η αγροτιά και η αλιεία είναι δουλειά. Και στην δουλειά οφείλουν να εμπεριέχονται λύσεις, όραμα και προοπτική.

Εκεί την πάτησαν και πάλι.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Για τα χαρίσματα του Ελλην-άρα


Μέσα στην απελπισία του "κράτους δικαίου" και της ανεπάρκειας των-όποιων ελεγκτικών μηχανισμών, το υπουργείο οικονομικών σχεδιάζει να αξιοποιήσει το μεγάλο "χάρισμα" του Ελλην-άρα: την ρουφιανιά.

Μα δεν σκέφτηκε ότι ο Ελλην-άρας του είναι κακός, θα δώσει τον δίπλα-του για πλάκα, γιατί είναι τσακωμένοι, γιατί δεν "τον πάει", γιατί είναι ανταγωνιστής του, ακόμα-ακόμα και αν δεν έχει καμία συναλλαγή μαζί του-γιατί τον ζηλεύει.

Θα μου φαίνονταν πολύ πιθανή η ύπαρξη βροχής καταγγελιών κατά την οποία θα δίνει ο ένας τον άλλο και -όλοι υπόλογοι- θα σέρνονται στον γολγοθά των κλιμάκων των "ελεγκτικών" μηχανισμών προσπαθώντας να πουν: δεν είμαι αρκούδα.

Ας μην ξεχνάμε και το σχετικό ανέκδοτο που λέει πως: η CIA δεν μπορεί να "κάνει δουλειά" μόνο σε δύο χώρες του κόσμου. Την Ιαπωνία που δεν μιλάει κανείς και την Ελλάδα που μιλάνε όλοι.

Στην δική μας περίπτωση δεν είναι ο φόβος το ζητούμενο. Ιδιαίτερα όταν προέρχεται απ' τον άτακτο-υποκειμενικό-απαίδευτο-αναρμόδιο συκοφάντη, γιατί ο φόβος οδηγεί στην απραξία και η απραξία δεν σημαίνει ούτε δημιουργία, ούτε οικονομία, ούτε αγορά.

Αυτό που θα 'θελα το κράτος να μου πει είναι: να σε βοηθήσω (όχι να σε πληρώνω να κάθεσαι, μα να σε επιδοτήσω, να σε εμπνεύσω με κάποιον τρόπο να ανοίξεις μια δουλειά) δούλεψε (τακτικά-όμορφα και ήρεμα) κυκλοφόρα τα γκα-φρα και δώσε σε μένα τα κάποια (να ξέρω απλά και εύκολα τι κάνω και που πάω) αντί να μου χρίζει ως εν δυνάμει "ελεγκτικό μηχανισμό" τον κάθε (ας πούμε) "κακό-πελάτη".


Υ.Γ.
Βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση: για το γκόλ στη παράταση

Πάλι ο Μπρέχτ

Ο Μπρεχτ έλεγε:

"...Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύττουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
Ζητάνε θυσίες..."

Και επειδή τα είπε όλα-τότε, αδυνατώ να σχολιάζω-σήμερα την πολιτικό-οικονομική επικαιρότητα.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Το ψάρι και η οχιδέα

Η ορχιδέα έλυσε την καλτσοδέτα της και ξάπλωσε στο ταβάνι.

Χάιδεψα το ψάρι, μου κούνησε την ουρά του και πήγα για ύπνο.

Πολύ όμορφο

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Ταξιδιωτικές οδηγίες. Παρίσι

Ένα όχι-συχνά επισκέψιμο μουσείο στο Παρίσι, που αξίζει τον κόπο να δει κανείς το: Musée des arts et métiers

Εδώ που αρχίζουν όλα. Το μέτρο από πλατίνα και το κιλό από πλατίνα

Στο εκκρεμές του Φουκώ (εκεί που βλέπεις τη-γη-να γυρίζει)

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2010

Τα Στοιχειά της Φύσης

Η ισορροπία και η αρμονία σε καιρούς που η Φύση εμφανίζεται «ασυνεπής», μεταλλάσσει τα στοιχεία της Φύσης σε Στοιχειά που κατοικούν στους εφιάλτες ενός στρεβλού ανθρωπικού υποσυνείδητου αλλά και μιας πραγματικότητας που τρομάζει.

Η λήψη χαρακτηριστικών εικόνων της που τα αναδεικνύουν, το φίλτρο της «ζωγραφικής» τους απεικόνισης και η ισοπέδωση της εικόνας, ο ορισμός των αιχμών και η επιλογή τους, οδηγούν σε μια αναπαράσταση εικόνας-συμβόλου χωρίς όμως γεωμετρικές μορφές.

Η απουσία της-όποιας γεωμετρίας, επι-φέρει την ασυνέπεια της αποδόμησης του συμβόλου υποδεικνύοντας τα στοιχεία ως Στοιχειά.

Παρακάτω η σχετική επεξεργασία: γή, αέρας, φωτιά, νερό.

Καλή χρονιά!

Με ανακουφιστικούς χαιρετισμούς για το φευγιό του προηγούμενου χρόνου μα-και μια ελαφριά ανησυχία για το νέο, σας εύχομαι: ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!