Αλλά πρέπει κάπου να βρω την θέση-μου στο "δέντρο των προβλημάτων" (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση για "το δέντρο των προβλημάτων").
Έχω την αίσθηση ότι νομιμοποιούμαι να το κάνω, μιας και νιώθω πως εξαπατήθηκα απ' τις "πολιτικές" που πρότειναν (ακόμα και όταν άρχισα να την ψηλιάζομαι), "έκατσα" να μου τον κόψουν και θεώρησα και θεωρώ πως πρέπει να πιεστώ με κάθε τρόπο για να πληρώσω την ελληνική παιδεία των παιδιών που θα 'θελα να κάνω.
Αλλά εγώ δεν τ' άρπαξα, πλήρωνα ότι μου χρέωναν, τώρα γιατί να πληρώσω?
Η απάντησή μου είναι πως υπακούω στις επιλογές της δημοκρατίας, (δηλαδή την "ωριμότητα" των συν-πολιτών μου) γιατί αυτοί επέλεξαν αυτούς που μας κουμάνταραν όλ' αυτά τα χρόνια (εγώ έχω την πολυτέλεια να πω, πως-τουλάχιστον δεν-τους-ψήφισα). Και ναι, θα πληρώσω και θα ψάξω-να-βρω λύσεις.
Ως, πρώτη μου σκέψη όμως (σαν πολλούς που ακούω) ήταν να-την-κάνω. Για την ώρα, διάφορες συναισθηματικές αγκυλώσεις το κάνουν δύσκολο. Μ' αυτό μπορεί ν' αλλάξει.
Μένοντας εδώ, ακόμα και τα νέα μέτρα δεν με τρομάζουν.
Ο.Κ. θα στριμωχτούμε, μπορεί να φύγουμε απ' την πόλη και κάτι-να-κάνουμε σε κα' να χωραφάκι. Να δουλεύουμε με τα χέρια μας το ξύλο και τη γη που πολύ μ' αρέσουν και να περνάμε όμορφα. Ακούγεται σαν παραμύθι.
Ούτε όμως αυτό είναι πρωτότυπο. Το ακούω από πολλούς αυτές τις μέρες. Και να σας πω και κάτι? Υπάρχει μια χαρά στην περιπέτεια, στο κάτι-άλλο και χαίρομαι να βλέπω πως απομακρυνόμαστε σιγά-σιγά από μια τεμπέλικη αντίληψη που είχα περιγράψει σε παλαιότερες αναρτήσεις.
(... τον θυμάμαι να σηκώνει τα χέρια του στην έδρα και να λέει: αυτή είναι η κατάσταση.)
Αμ' δεν είναι...
Γιατί καλά όλ' αυτά. Αλλά εγώ (που δεν έχω καταθέσεις, δεν υποσχέθηκα τίποτα σε κανέναν και δεν έχω δάνειο να τρέχει, ούτε καμία περιουσία ή επιχείρηση να με "δεσμεύει") μπορώ εύκολα να "την-κάνω" μα πόσοι-μπορούν? Τι θα κάνει ο φίλος μου με το στεγαστικό, που σήμερα δουλεύει και αύριο εγώ δεν-θα-έρθω-απ'-το-χωριό για να αγοράσω αυτά που πουλάει? Μήπως θα του πάρουνε το σπίτι? Και τι θα κάνει ο παππούς, η γιαγιά, αυτός που δεν έχει τα κουράγια (την φυσική ορμή) για-να-την-κάνει?
Η "ανάπτυξη" όπως την ξέραμε έχει τελειώσει και (μακάρι να βγω ψεύτης), αλλά νιώθω πως θα ζήσουμε μεγάλα-μικρά δράματα στην καθημερινότητα της Ελλάδας του αύριο. Και ένα από τα ζητούμενα είναι η "φερεγγυότητα" του plan B που περιέγραψα εάν αυτό είναι χωροθετημένο στο Ανατολικό Αιγαίο ή στη Θράκη.
Και ας μην κρυβόμαστε, το ΔΝΤ λέει πως έχετε κράτος-παράγκα, έχει άδικο? Αν κάποιος πιστεύει πως το "κράτος" μας δούλεψε ποτέ εύρυθμα, θερμά παρακαλώ να μου το πει. Μήπως όλοι δεν είμαστε συμμέτοχοι-συνένοχοι σ' αυτό το χάλι?
Και το ΔΝΤ μας δίνει τα λεφτά να μην πτωχεύσουμε.
Καλά η Αργεντινή. Μα στην Ελλάδα, τι θα σήμαινε μια πτώχευση?
Δεν θα παίρναμε μισθούς και συντάξεις (ας πούμε ότι ζω χωρίς-λεφτά) μα μήπως αν πτωχεύαμε, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να αγοράσουμε τίποτα (ούτε τόξα και βέλη) από ξένη χώρα? Μήπως θα έπρεπε να γίνουμε εξαιρετικά-φίλοι μάλλον οι γκόμενες, όλων των αγαπημένων μας γειτόνων γιατί αν βήχανε θα βάζαμε όλοι-μας φουστάνια να τους κάνουμε εντριβές?
Όχι ότι ήρθανε επειδή είναι "καλοί άνθρωποι" και (εμένα τουλάχιστον) μου είναι προφανές ότι όσο και να θέλουν να λεν οι αγορές ότι "εξαπατήθηκαν", γνώριζαν την κατάσταση και αξιολογούσαν, απλά "κάναν-καλά-την-δουλειά-τους". Και εδώ είναι οι ευθύνες της παρούσας κυβέρνησης η οποία χωρίς πολιτική-όραμα και ελπίδα, περιέφερε ανέμελα τις πράσινες σαχλαμάρες της και τις on-line καφε-κουβεντούλες-της.
Ως, πρώτη μου σκέψη όμως (σαν πολλούς που ακούω) ήταν να-την-κάνω. Για την ώρα, διάφορες συναισθηματικές αγκυλώσεις το κάνουν δύσκολο. Μ' αυτό μπορεί ν' αλλάξει.
Μένοντας εδώ, ακόμα και τα νέα μέτρα δεν με τρομάζουν.
Ο.Κ. θα στριμωχτούμε, μπορεί να φύγουμε απ' την πόλη και κάτι-να-κάνουμε σε κα' να χωραφάκι. Να δουλεύουμε με τα χέρια μας το ξύλο και τη γη που πολύ μ' αρέσουν και να περνάμε όμορφα. Ακούγεται σαν παραμύθι.
Ούτε όμως αυτό είναι πρωτότυπο. Το ακούω από πολλούς αυτές τις μέρες. Και να σας πω και κάτι? Υπάρχει μια χαρά στην περιπέτεια, στο κάτι-άλλο και χαίρομαι να βλέπω πως απομακρυνόμαστε σιγά-σιγά από μια τεμπέλικη αντίληψη που είχα περιγράψει σε παλαιότερες αναρτήσεις.
(... τον θυμάμαι να σηκώνει τα χέρια του στην έδρα και να λέει: αυτή είναι η κατάσταση.)
Αμ' δεν είναι...
Γιατί καλά όλ' αυτά. Αλλά εγώ (που δεν έχω καταθέσεις, δεν υποσχέθηκα τίποτα σε κανέναν και δεν έχω δάνειο να τρέχει, ούτε καμία περιουσία ή επιχείρηση να με "δεσμεύει") μπορώ εύκολα να "την-κάνω" μα πόσοι-μπορούν? Τι θα κάνει ο φίλος μου με το στεγαστικό, που σήμερα δουλεύει και αύριο εγώ δεν-θα-έρθω-απ'-το-χωριό για να αγοράσω αυτά που πουλάει? Μήπως θα του πάρουνε το σπίτι? Και τι θα κάνει ο παππούς, η γιαγιά, αυτός που δεν έχει τα κουράγια (την φυσική ορμή) για-να-την-κάνει?
Η "ανάπτυξη" όπως την ξέραμε έχει τελειώσει και (μακάρι να βγω ψεύτης), αλλά νιώθω πως θα ζήσουμε μεγάλα-μικρά δράματα στην καθημερινότητα της Ελλάδας του αύριο. Και ένα από τα ζητούμενα είναι η "φερεγγυότητα" του plan B που περιέγραψα εάν αυτό είναι χωροθετημένο στο Ανατολικό Αιγαίο ή στη Θράκη.
Και ας μην κρυβόμαστε, το ΔΝΤ λέει πως έχετε κράτος-παράγκα, έχει άδικο? Αν κάποιος πιστεύει πως το "κράτος" μας δούλεψε ποτέ εύρυθμα, θερμά παρακαλώ να μου το πει. Μήπως όλοι δεν είμαστε συμμέτοχοι-συνένοχοι σ' αυτό το χάλι?
Και το ΔΝΤ μας δίνει τα λεφτά να μην πτωχεύσουμε.
Καλά η Αργεντινή. Μα στην Ελλάδα, τι θα σήμαινε μια πτώχευση?
Δεν θα παίρναμε μισθούς και συντάξεις (ας πούμε ότι ζω χωρίς-λεφτά) μα μήπως αν πτωχεύαμε, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να αγοράσουμε τίποτα (ούτε τόξα και βέλη) από ξένη χώρα? Μήπως θα έπρεπε να γίνουμε εξαιρετικά-φίλοι μάλλον οι γκόμενες, όλων των αγαπημένων μας γειτόνων γιατί αν βήχανε θα βάζαμε όλοι-μας φουστάνια να τους κάνουμε εντριβές?
Όχι ότι ήρθανε επειδή είναι "καλοί άνθρωποι" και (εμένα τουλάχιστον) μου είναι προφανές ότι όσο και να θέλουν να λεν οι αγορές ότι "εξαπατήθηκαν", γνώριζαν την κατάσταση και αξιολογούσαν, απλά "κάναν-καλά-την-δουλειά-τους". Και εδώ είναι οι ευθύνες της παρούσας κυβέρνησης η οποία χωρίς πολιτική-όραμα και ελπίδα, περιέφερε ανέμελα τις πράσινες σαχλαμάρες της και τις on-line καφε-κουβεντούλες-της.
Φυσικά και οι προηγούμενες δεν είναι άμοιρες ευθυνών και όλα τα κόμματα, παίξανε τα "ρολάκια" τους. Αλλά το σύστημα "κάτω απ' το χαλάκι πρόβλημα" ως φαίνεται, έχει ξοφλήσει! (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση)
Για αυτό και οφείλουν όλα τα κόμματα να αυτο-διαλυθούν και η κυβέρνηση να παραιτηθεί! Το ανέφερε και σήμερα το πρωί στο ΣΚΑΙ ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Ν. Κωσταντόπουλος, προφανώς όχι άκοπα, μιας και υποθέτω πως κάτι-θα-ετοιμάζεται και κάτι-θα-ξέρει (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση).
Και μετά?
Μετά θα σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που πάντα θέλαμε και θα κάνουμε αυτό που πρέπει.
Μετά, με την κοινή λογική θα κάνουμε ένα format στο κράτος (το οποίο με τους υπάρχοντες μηχανισμούς, αντικειμενικά, δεν-θα-μπορεί-να-λειτουργεί) αφού έτσι κι αλλιώς, όλοι τρέχουν να βγουν στην σύνταξη και σε λίγο δεν θα υπάρχει άνθρωπος στις-όποιες υπηρεσίες και αντί για μισθούς (που τόσο μας βαραίνουν) θα πληρώνουμε τις-απίστευτες (!) συντάξεις και θα νοσταλγούσαμε τον καιρό που-είχαμε υπαλλήλους.
Με την κοινή λογική θα φτιάξουμε ένα απλό διαφανές και ευδιάκριτο απ' όλους σύστημα που θα μπορεί να φορολογεί και 'μένα που θα φυτεύω ραπανάκια μα και τον άλλο που θα επιχειρεί με τον δικό-του τρόπο, με μια απλή-διάφανη πλατφόρμα, την οποία δεν θα χρειάζεται να έχουμε πέντε πτυχία για να την συμπληρώσουμε (βλ. πρόσφατη και παλαιότερη σχετικές αναρτήσεις).
Το είχα ξανα-γράψει και παλαιότερα (βλ. για την πολιτεία ένα πείραμα κ.α. σχετικές αναρτήσεις):
"Αν το σύστημα του υπολογιστή μου έχει ιό, θα του βάλω αντι-VIRUS, έτσι ώστε να δουλέψει το σύστημα όπως θέλω εγώ-όχι όπως θέλει ο ιός.
Αν όμως ο ιός έχει επικρατήσει, θα του κάνω FORMAT και θα τον χτίσω βήμα-βήμα, έχοντας επιλέξει τα «καλά» του προγράμματα για να τα ξανα-στήσω. Απλά και όμορφα.
Σίγουρα κάτι θα ξε-χάσω.
Έχω όμως μια ελπίδα, πως το σύστημα θα μπορούσε να λειτουργεί καλύτερα."
Έχω την διάθεση και το κέφι αν θέλετε, να δουλέψω, να πληρώσω αυτά που χρωστάνε-άλλοι για να τιμήσω την δημοκρατία-μας και τις επιλογές των άλλων (όπως εξήγησα στην αρχή αυτής της ανάρτησης).
Και ξέρω πως θα περάσω πολύ όμορφα και ευτυχισμένα, ίσως στο χωριό, ίσως στα χωράφια, ίσως πουλώντας τα γλυπτά μου στο ίντερνετ και κόβοντας το κάπνισμα.
Γιατί έχω την βεβαιότητα ότι η ευτυχία δεν βρίσκεται στην κατανάλωση ούτε στα υποκατάστατα που χρησιμοποιούσαμε όλ' αυτά τα χρόνια.
Στα πλαίσια αυτά όμως, δεν δέχομαι τα ίδια πρόσωπα να μου κάνουν-τα-κουμάντα!
Θα τολμούσα να πω: ούτε τα υποκατάστατά τους.
Οι άνθρωποι που (νομίζω πλέον κατά κοινή ομολογία) γέννησαν το πρόβλημα δεν-μπορώ-να-δεχθώ ότι θα είναι μέρος της λύσης του!
Γιατί δεν-έχει-χώρο, κάτω-απ'-το-χαλάκι!!! (βλ. παλαιότερη και κατά-τη-γνώμη-μου, εξαιρετικά επίκαιρη, σχετική ανάρτηση)
Για αυτό και οφείλουν όλα τα κόμματα να αυτο-διαλυθούν και η κυβέρνηση να παραιτηθεί! Το ανέφερε και σήμερα το πρωί στο ΣΚΑΙ ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ κ. Ν. Κωσταντόπουλος, προφανώς όχι άκοπα, μιας και υποθέτω πως κάτι-θα-ετοιμάζεται και κάτι-θα-ξέρει (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση).
Και μετά?
Μετά θα σταματήσουμε να κάνουμε αυτό που πάντα θέλαμε και θα κάνουμε αυτό που πρέπει.
Μετά, με την κοινή λογική θα κάνουμε ένα format στο κράτος (το οποίο με τους υπάρχοντες μηχανισμούς, αντικειμενικά, δεν-θα-μπορεί-να-λειτουργεί) αφού έτσι κι αλλιώς, όλοι τρέχουν να βγουν στην σύνταξη και σε λίγο δεν θα υπάρχει άνθρωπος στις-όποιες υπηρεσίες και αντί για μισθούς (που τόσο μας βαραίνουν) θα πληρώνουμε τις-απίστευτες (!) συντάξεις και θα νοσταλγούσαμε τον καιρό που-είχαμε υπαλλήλους.
Με την κοινή λογική θα φτιάξουμε ένα απλό διαφανές και ευδιάκριτο απ' όλους σύστημα που θα μπορεί να φορολογεί και 'μένα που θα φυτεύω ραπανάκια μα και τον άλλο που θα επιχειρεί με τον δικό-του τρόπο, με μια απλή-διάφανη πλατφόρμα, την οποία δεν θα χρειάζεται να έχουμε πέντε πτυχία για να την συμπληρώσουμε (βλ. πρόσφατη και παλαιότερη σχετικές αναρτήσεις).
Το είχα ξανα-γράψει και παλαιότερα (βλ. για την πολιτεία ένα πείραμα κ.α. σχετικές αναρτήσεις):
"Αν το σύστημα του υπολογιστή μου έχει ιό, θα του βάλω αντι-VIRUS, έτσι ώστε να δουλέψει το σύστημα όπως θέλω εγώ-όχι όπως θέλει ο ιός.
Αν όμως ο ιός έχει επικρατήσει, θα του κάνω FORMAT και θα τον χτίσω βήμα-βήμα, έχοντας επιλέξει τα «καλά» του προγράμματα για να τα ξανα-στήσω. Απλά και όμορφα.
Σίγουρα κάτι θα ξε-χάσω.
Έχω όμως μια ελπίδα, πως το σύστημα θα μπορούσε να λειτουργεί καλύτερα."
Έχω την διάθεση και το κέφι αν θέλετε, να δουλέψω, να πληρώσω αυτά που χρωστάνε-άλλοι για να τιμήσω την δημοκρατία-μας και τις επιλογές των άλλων (όπως εξήγησα στην αρχή αυτής της ανάρτησης).
Και ξέρω πως θα περάσω πολύ όμορφα και ευτυχισμένα, ίσως στο χωριό, ίσως στα χωράφια, ίσως πουλώντας τα γλυπτά μου στο ίντερνετ και κόβοντας το κάπνισμα.
Γιατί έχω την βεβαιότητα ότι η ευτυχία δεν βρίσκεται στην κατανάλωση ούτε στα υποκατάστατα που χρησιμοποιούσαμε όλ' αυτά τα χρόνια.
Στα πλαίσια αυτά όμως, δεν δέχομαι τα ίδια πρόσωπα να μου κάνουν-τα-κουμάντα!
Θα τολμούσα να πω: ούτε τα υποκατάστατά τους.
Οι άνθρωποι που (νομίζω πλέον κατά κοινή ομολογία) γέννησαν το πρόβλημα δεν-μπορώ-να-δεχθώ ότι θα είναι μέρος της λύσης του!
Γιατί δεν-έχει-χώρο, κάτω-απ'-το-χαλάκι!!! (βλ. παλαιότερη και κατά-τη-γνώμη-μου, εξαιρετικά επίκαιρη, σχετική ανάρτηση)
