Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Για τη νέα αξιολόγηση

Μέχρι σήμερα, βλέπαμε τα λεφτά να φέρνουν βόλτες και δεν μιλάγαμε.

Ακούγοντας τις πρόσφατες εξαγγελίες για την "ανάπτυξη" που οραματίζονται στην κυβέρνηση (αυτοί: μόνοι-τους) νομίζω ότι πρέπει να αξιολογήσουμε ουσιαστικά διαχείριση του δημόσιου χρήματος.

Μολονότι είμαι από τους πρώτα και κύρια "θιγόμενους" αφού μου κόψαν τα λεφτά και "τα Βάρη", τα έχουμε-πρώτοι φορτωθεί εμείς (οι μισθωτοί) και οι συνταξιούχοι, δεν κάνω κριτική σ' αυτό και εξ' αρχής είπα: συμπάσχω και συμπαρίσταμαι (μολονότι επιφυλάσσομαι).

Μα απ' τους φόρους που πληρώνω, μου αναλογεί ένα κομματάκι (πόσο κομματάκι να είναι αυτό ?) στα λεφτά που θέλει να δώσει η νέα κυβέρνηση π.χ. για να "αναπλάσει" την Αθήνα.

Όμως αυτά είναι δικά μου λεφτά και δεν θέλω να τα δώσω!

Μέχρι σήμερα, η διαχείριση ήταν στα πλαίσια: "αυτά είναι λεφτά των παιδιών μου (ξένα λεφτά) και δεν με νοιάζει" γιατί αυτά θα πληρώσουν τα-γνωστά δάνεια που παίρναμε. Τώρα, εγώ είμαι "το παιδί" που πληρώνει και δεν θέλει!

Θα μπορούσε να μου πει λοιπόν κάποιος, πόσα είναι τα λεφτά που μου αντιστοιχούν?

Γιατί μάνι-μάνι, επειδή μου κόψαν τους μισθούς, επειδή καπνίζω, επειδή ακρίβυναν την βενζίνα, εγώ "με βλέπω" γύρω στα 4.000 ευρώ το χρόνο "κάτω" και αυτά τα λεφτά θα τα πάρει η κυβέρνηση να κάνει-κάτι.

Χοντρά-χοντρά, αν είναι 1.000.000 οι πολίτες που πληρώνουν φόρους, είμαι-περίπου ένας μέσος-όρος και η κυβέρνηση θέλει π.χ. να δώσει 20.000.000 ευρώ για "μελέτες ανάπλασης" της Αθήνας, ρωτάω: Αυτό σημαίνει ότι απ' τα 4.000 ευρώ που έχασα, τα 20 ευρώ θα γίνουν μελέτες? (βλ. σχετικά παλαιότερη ανάρτηση)

Δεν θέλω!!! Φέρτε-τα πίσω να τα πάρω Coca-Colες!!!


Υ.Γ.
Βλ. σχετικά: για την πολιτεία ένα πείραμα και άλλες σχετικές αναρτήσεις, οι φόροι