Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Η ενέργεια στο μετα-χίππικό μου παραμύθι

Εγώ θα θελα: "η Ελλάδα να γίνει ένας μινιμαλιστικός παράδεισος εναλλακτικής ζωής όπου οι πολίτες θα ζουν απλές γεμάτες ζωές με λίγα βιομηχανικά αγαθά και ακόμα λιγότερη εργασία. Αυτό το παράδειγμα να το εξάγει με τον τουρισμό της ώστε να σκάσουν από τη ζήλια τους οι χαζοί βόρειοι προτεστάντες που δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν" (βλ. σχετική σχετική ανάρτηση: TEOTWAYKI η επιστροφή από το ιστολόγιο Techie Chan).

Τι-καλά που θα 'τανε, μια Ελλάδα που θα οργανωθεί σε οικοκοινότητες, βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ), αλλά δεν μπορώ να φανταστώ: με τι ενέργεια θα κινούνται αυτές οι κοινότητες.

Γενικά, θα ήθελα την ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά δεν έχω πειστεί ότι αυτές οι συσκευές μετατροπής ενέργειας (ειδικά όταν παράγονται αλλού) μπορούν να δώσουν λύση στο ενεργειακό πρόβλημα ενός τόπου (μάλλον περισσότερα λεφτά σ' αυτούς που τις φτιάχνουν θα δώσουν βλ. σχετικές αναρτήσεις από το ιστολόγιο archaeopteryxgr.blogspot.com).

Ίσως αν φτιάχναμε αυτές τις μηχανές εδώ, να ήταν καλύτερα, αλλά, άντε και τις φτιάχνεις, αυτή την (στοχαστική: που έρχεται-μόνο όταν φυσάει και όταν έχει ήλιο) ενέργεια πως θα μπορέσεις να την χρησιμοποιήσεις όταν το θέλεις? (βλ. σχετικά σχόλια για το νομοσχέδιο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας).

Ένα ερώτημα λοιπόν γι αυτές τις κοινότητες (στο οποίο-φυσικά και δεν έχω απάντηση) θα έλεγα πως είναι τούτο: πια ενέργεια? 

Η εκτίμησή μου είναι πως: όσο περισσότερο απαιτούμε, ν' "αναπτυχθούμε" στα πλαίσια της "αγοράς", τόσο περισσότερο θα "βρομίζουμε" και να καταστρέφουμε το περιβάλλον μας, αφού θα βλέπουμε τα πάντα, μέσ' απ' τα μάτια των €υρώ και όχι των ανθρώπων.

Θέλουμε-όμως ν' αναπτυχθούμε? Εγώ (προσωπικά) δεν-θέλω-άλλο (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση). Θέλω-όμως να διατηρήσω την ποιότητα ζωής που σήμερα έχω, με τις απαραίτητες εκπτώσεις που θα απαιτηθεί να κάνω, στο όραμα όμως "ενός καλύτερου κόσμου".

Ακόμα και γι αυτό όμως, χρειάζομαι ενέργεια, αλλά, την ενέργεια που χρησιμοποιώ για τις πραγματικές μου ανάγκες, την ώρα που την έχω ανάγκη, καθορίζοντας συγχρόνως την "αλήθεια" των αναγκών μου. 

Στα πλαίσια αυτά, σε καμία περίπτωση δεν θα "οικο-φλυαρήσω" για τ' ότι παν' τα δάση στις ξυλόσομπες σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας και αναρωτιέμαι ποιος τολμάει να πάει να πει, στο παιδάκι που κρυώνει, πως δεν κάνει να κόβει (παράνομα) ξύλα ο μπαμπάς στο δάσος γιατί το δάσος έχει πουλάκια...

Ζητούμενο λοιπόν είναι κάτι φτηνό, απλό και εφαρμόσιμο απ' τον άνθρωπο,  απ' την οικογένεια, απ' την κοινότητα, έτσι ώστε να δίνει την στοιχειώδη ενεργειακή αυτάρκεια, όπως κάνει η φωτιά, στην κλίμακά αυτή. 

Αυτό-δυστυχώς δεν περιγράφεται σε κομψότατες μεθόδους όπως το ηλιακό εργοστάσιο που παράγει ενέργεια μέρα-νύχτα και  η τεχνολογία υδρογόνου, μα πρέπει-κάπως να περιγραφεί.

Εν αναμονή λοιπόν του νέου Προμηθέα, προβλέποντας βαρύ χειμώνα: στοκάρω ξύλα (ψάχνοντας και ακούγοντας προτάσεις).


Υ.Γ. 1
Γιατί, καλά δεν μας αρέσουν οι ΑΠΕ, τώρα-τι κάνουμε? Πληρώνουμε πετρέλαια: με τι λεφτά?


Υ.Γ. 2
Γιατί καλά ο λιγνίτης είναι φτηνός, μα εγώ δεν θα 'θελα να ζω εκεί-που-τον-καίνε ούτε να αναγκάζω-άλλους να το κάνουν.

Υ.Γ. 3
Βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση: Τα πράγματα στο μετα-χίππικό μου παραμύθι

Υ.Γ. 4
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ) 

Του Στάθη από την Ελευθεροτυπία της 15.11.11

"...Με ένα λόγο, το ανδρείκελο έπεσε, ζήτω το υποχείριο.

Διότι ως υποχείριο των τοκογλύφων δανειστών μας μίλησε ο κ. Παπαδήμος στο Κοινοβούλιο. Με γλώσσα ήσυχη, νηφάλια, στεγνή, στυγνή, κοφτερή σαν το ξυράφι της γκιλοτίνας.

Το ερώτημα για τον κ. Παπαδήμο, αν πρόκειται για Πρωθυπουργό της Ελλάδας ή για Φερέφωνο των Τραπεζών, απαντήθηκε απ' το πρώτο λεπτό της ομιλίας του έως το τελευταίο."

Βλ. ολόκληρο το σχετικό άρθρο: ψυχρές επιφάνειες...

Σπορ και καπιταλισμός, από το ιστολόγιο Σταυροβελονιά

Βλ. Σπορ και καπιταλισμός, από το ιστολόγιο Σταυροβελονιά.

Να δούμε ποιος «σωτήρας» θα προλάβει να κρυφτεί... του Σταύρου Χριστακόπουλου από το ΠΟΝΤΙΚΙ της 16.11.2011

Να δούμε ποιος «σωτήρας» θα προλάβει να κρυφτεί... του Σταύρου Χριστακόπουλου από το ΠΟΝΤΙΚΙ της 16.11.2011

Η δημοκρατία είναι τόσο απλή που χωράει σε ένα φύλλο Α4, από τον Θραξ Αναρμόδιο

Η δημοκρατία είναι τόσο απλή που χωράει σε ένα φύλλο Α4, από τον Θραξ Αναρμόδιο.

Υ.Γ.
Βλ. σχετική ανάρτηση από το ιστολόγιο της συσπείρωσης αριστερών μηχανικών: Υπάρχει δημοκρατία στην Ευρώπη; 

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Παρέμβαση ξένων δυνάμεων, του Δ. Καζάκη από ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ της 10.11.2011

Βλ. ολόκληρο το σχετικό άρθρο απ' όπου το παρακάτω απόσπασμα:

"Όχι σε αργεντινοποίηση

Η ελεγχόμενη πτώχευση που θέλουν να επιβάλουν οι ευρωκράτες είναι ακριβώς η ίδια που επιχείρησε να επιβάλει το ΔΝΤ μαζί με τις ΗΠΑ και στην Αργεντινή το 2001 με αποτέλεσμα την ολοκληρωτική κατάρρευση της κοινωνίας και της χώρας.

Ελεγχόμενη πτώχευση σημαίνει ελεγχόμενη για τους δανειστές και ανεξέλεγκτη ως προς τις συνέπειές της για τη χώρα και τον λαό της. Ενώ μονομερής διαγραφή χρέους σημαίνει στη χειρότερη περίπτωση πτώχευση με ελεγχόμενες συνέπειες που κυρίως αφορούν τις τράπεζες. Οι επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία από τη σκοπιά των συμφερόντων του λαού είναι ελάχιστες και σε κάθε περίπτωση δεν συγκρίνονται με τη βαρβαρότητα και τον εφιάλτη μιας ολοκληρωτικής κατάρρευσης τύπου Αργεντινής.

Αυτό συνέβη και στην Αργεντινή όταν ο Νέστορ Κίχνερ διέγραψε το 70% του δημόσιου χρέους της χώρας και ο λαός της γλίτωσε την απίστευτη μιζέρια και καταστροφή που βίωνε επί τριετία από την κατάρρευση της χώρας του το 2001 έπειτα από μια εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων (PSI) όπως αυτή που θέλουν να επιβάλουν και στην Ελλάδα σήμερα."

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Η ανάπτυξη, το χρέος, ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ και η ΓΗ

  • Η ανάπτυξη δεν πρέπει να είναι ο στόχος
  • Το χρέος δεν πρέπει να είναι το μέσον
  • Ζητούμενο είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ στα πλαίσια της Δημοκρατίας και της Αλληλεγγύης και  η δική-του ΓΗ, στα πλαίσια της σταθερής Ισορροπίας.

Υ.Γ. 

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Ένας από τους μάγους μου στο ebay

Τα πράγματα στο μετα-χίππικό μου παραμύθι

Εγώ θα θελα: "η Ελλάδα να γίνει ένας μινιμαλιστικός παράδεισος εναλλακτικής ζωής όπου οι πολίτες θα ζουν απλές γεμάτες ζωές με λίγα βιομηχανικά αγαθά και ακόμα λιγότερη εργασία. Αυτό το παράδειγμα να το εξάγει με τον τουρισμό της ώστε να σκάσουν από τη ζήλια τους οι χαζοί βόρειοι προτεστάντες που δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν" (βλ. σχετική σχετική ανάρτηση: TEOTWAYKI η επιστροφή από το ιστολόγιο Techie Chan).

Θα 'θελα λοιπόν να ζούσα σε μια αυτάρκη οικο-κοινότητα, με το χωραφάκι μου, το μποστάνι μου παρέχοντας τις υπηρεσίες που ξέρω να παρέχω, αλλά δουλεύοντας και με τα χέρια μου φτιάχνοντας αυτά που θα 'θελα να φτιάχνω και έχοντας την δυνατότητα (τα εργαλεία) για να το κάνω αυτό (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση του ιστολογίου σχετική με την εργασία: για την απεργία και την αρρώστια).

Μπορεί (τότε) να μην χρησιμοποιώ το ίδιο ελκυστικά πράγματα με αυτά που έχω σήμερα, αλλά ίσως και να είναι πιο όμορφα, περισσότερο ανθεκτικά και να μην χαλάνε.

Δεν θα έχω τα σπίτια από μπετό, ούτε την επιλογή τόσων διαφορετικών αγαθών, αλλά θα ζούσα σε ένα σύστημα που θα έκανε οικονομία.

Το σπίτι μου θα ήταν, σπίτι από χώμα που θα 'φτιαχνα με τα χέρια μου (βλ. σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ) και για την αρχιτεκτονική με τη γη).

Ως μιας μορφής οικονομία που θα καλύψει νέες ανάγκες ενός καινούργιου κόσμου και μιας τέτοιας κοινωνικής διαμόρφωσης, έχω περιγράψει σε παλαιότερη ανάρτηση για το πως, αυτό και μόνο το γεγονός, θα μπορούσε να είναι εφαλτήριο για μια-κάποια αρχή της οικονομίας ακόμα-και όπως σήμερα την ξέρουμε (βλ. σχετικά Γιατί "δεν παίζουν" οι μηχανικοί σήμερα (?) και σχετικές αναρτήσεις για την αρχιτεκτονική με-τη-γη και σχετικό άρθρο για την κατασκευή-σήμερα από το ΠΟΝΤΙΚΙ της 10.11.11 σε βαθιά κατάψυξη) αφού αυτή η προοπτική θα απαιτήσει την κάλυψη νέων αναγκών (την δημιουργία των κοινοτήτων) εκτός των αστικών καρκινωμάτων που στηρίζονται στην αγορά και τις πόλεις (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση όλη Όλη η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή. Όλη? Ο Κόσμος όλος...)

Σε αυτόν τον τόπο, θα ήθελα να πουλάω και να αγοράζω εύκολα. Έτσι δεν θα πρέπει να βγάλω ΚΑΔ για να πουλήσω τον πελτέ ντομάτας που φτιάχνω στο χωριό και θα μπορώ να μπω στο TAXIS να του πω ότι θα πουλήσω 5 βάζα με πελτέ (χωρίς να πρέπει να συστήσω επιχείρηση γι αυτό) πληρώνοντας όμως τους φόρους μου (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ. Οι μικρές και οικογενειακές μονάδες και ο ρόλος τους στις νέες συνθήκες του Α. Δοξιάδη ΒΗΜΑ ΙΔΕΩΝ κ.α. σχετικές αναρτήσεις από το οικολογία.gr).

Πάντως, (και σ' αυτή την οικοκοινότητα) θα ήθελα (πολύ) να πληρώνω φόρους και να υπάρχει ένα απλό και ανταποδοτικό φορολογικό σύστημα, που δεν θα εξυπηρετεί "δάνεια¨ ή "τόκους" διαφόρων τοκογλύφων, αλλά θα μου παρέχει ένα αποτελεσματικό σύστημα παιδείας/υγείας με δωρεάν βιβλία για τα παιδιά και τζάμπα φάρμακα (βλ. παλαιότερη ανάρτηση για την πολιτεία 6 οι φόροι) (στην φωτογραφία αριστερά: Ασπιρίνες είδος υπό εξαφάνιση Ελληνική αγορά!!!).

Σ' αυτές τις οικο-κοινότητες θα υπήρχαν μερικές βιομηχανίες που θα παρήγαγαν (φτηνά), ορισμένα πράγματα που θεωρούμε (πλέον) ως απολύτως απαραίτητα για να διατηρήσουμε την ποιότητα της ζωής μας.

Η μετακίνηση στον τόπο (την κοινότητα) θα γίνονταν με ποδήλατα. Τα ιδανικά ποδήλατο μετακίνησης (που πολύ θα ήθελα να το 'χα αλλά είναι πανάκριβα) θα 'ταν κάτι σαν το KTM GRAN ή το TREK SOCHO. Εναλλακτικά, για τους μεγαλύτερους ή τους λιγότερους αθλητικούς τύπους θα φανταζόμουν και ηλεκτρικά ποδήλατα.

Για μεγαλύτερες αποστάσεις και μεταφορές θα χρησιμοποιούσα τα ΜΜΜ ενώ η επιλογή των αυτοκινούμενων μεταφορών, θα γίνονταν από ηλεκτροκίνητα/υβριδικά Mini moke ή Pony. 

Δεν είναι τόσο "φαντασιακό" αυτό το σενάριο. Κάποτε η Ελλάδα έφτιαχνε PONY (όχι ηλεκτροκίνητα/υβριδικά). Το τι έγινε και καταφέραμε (και αυτό) να το κλείσουμε, είναι μια άλλη ιστορία (βλ. σχετικό άρθρο Η μεγάλη επιστροφή του «Pony» στην Ελλάδα). 


Μια τέτοιου-τύπου αντικατάσταση, θα χρειαστεί (πιστεύω) για κάθε "πράγμα" της καθημερινότητάς μας όπως π.χ. τα laptop  (βλ. σχετικά το laptop των 100$) αν και μάλλον θα 'πρεπε-πρώτα-απ'-όλα να φτιάξουμε τα δικά μας γεωργικά μηχανήματα και ν' αναπτύξουμε τεχνολογία της αγροτικής-μας παραγωγής...

H επικαιροποίηση των πραγμάτων που σήμερα χρησιμοποιούμε αλλά ακόμα αυτή και μόνο η αντικατάσταση των υπαρχόντων πραγμάτων με τα οποία έχουμε συνδέσει την ποιότητα της ζωής μας, έχω την ελπίδα ότι θα αποτελέσει τον ελκυστή μιας νέας ανάπτυξης στα πλαίσια ενός άλλου προτύπου της καθημερινότητάς μας (στο μετα-χίππικό μου παραμύθι).


Υ.Γ.1
Βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση για τα πράγματα).


Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ) 


Υ.Γ.3
- Και πως θα κινείται ο κόσμος σου?
- Αυτό (αλήθεια) δεν-το-ξέρω. Μπορώ να κάνω υποθέσεις, ευχολόγια και εικασίες (να κινείται με Α.Π.Ε. να χρησιμοποιούμε "καθαρή ενέργεια" κ.λπ.) μα δεν ξέρω αν αυτά θα 'διναν (τελικά) αυτάρκεια στις κοινότητες και όχι (μόνο) λεφτά σε κάποιες τσέπες (βλ. σχετικές αναρτήσεις από το ιστολόγιο archeopteryx.blogspot.com).

Αλλά μ' αυτό θ' ασχοληθώ, σε επόμενη ανάρτηση

Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011

Πεφωτισμένη μοναρχία...

... αυτό και-μόνο είναι το σύστημα που-σήμερα μας σέρβιραν.
Επιμένω ρομαντικά στην δημοκρατία, πλην όμως, αφού έχω πειστεί πως η περίοδος που ζούμε είναι ένας άλλου-τύπου "πόλεμος", νιώθω ότι το να έχω έναν αποτελεσματικό "αρχηγό" (αντί για τα σαπάκια που μου σερβίρει το "σύστημα") ο οποίος θα συντονίσει την κοινωνία σαν "στρατιά" στον πόλεμο-αυτό, με κάνει να το χάφτω (βλ. σχετική ανάρτηση από τον πιτσιρίκο χούντα-ολέ).

Το πρόβλημά-μου είναι πως: αυτός ο "αρχηγός" δεν θέλει να με σώσει και θα-'μαι το κρέας για τα κανόνια του.

Έτσι, η σημερινή κυβέρνηση, δίνει μονοσήμαντα μια απάντηση μεταξύ των επιλογών που περιγράφονται σε πρόσφατη σχετική ανάρτηση: Τις Πταίει? (στ’ αρχίδια μας τι φταίει, το ζήτημα είναι τι θέλουμε).

Και εμένα δεν-μου-πάει η απάντησή της!!!


Υ.Γ. 1
Ανεβαίνοντας την Μεσογείων σ' ένα ξύλινο ποδήλατο, είδα μια τσιγγάνα με πολύχρωμα ρούχα κι ένα μαντίλι με φλουριά, να στέκεται στο πεζοδρόμιο μουρμουρίζοντας μάγια σε μια άγνωστη γλώσσα, κόβοντας τον αέρα με τα χέρια της.

Πιο πάνω, κι εκεί που 'μουν κολλημένος σε ένα χαλασμένο φανάρι, άνοιξε ένα καπάκι-φρεατίου δίπλα-μου και βγήκε ένας παπάς, κρατώντας ένα λάβαρο και ένα (αναμμένο) θυμιατό.

Μας πήραν τα ντουμάνια και ο παπάς-ψέλνοντας "Τη Υπερμάχω" μοίραζε προκηρύξεις επανάστασης.

Μετά-γελώντας, πήγε να βρει την τσιγγάνα.

Οι "ιθαγενείς" δεν θα τη φάνε...


Επειδή-όμως οι "ιθαγενείς" έχουν τόξα και βέλη και οι άλλοι έχουν  μπόμπες, έχω έναν φόβο: πως αν δεν κάτσουμε-τώρα-καλά, θα 'χουμε (γρήγορα-γρήγορα) την τύχη της Γιουγκοσλαβίας. 

Λίγη υπομονή-όμως κι έχω την βεβαιότητα ότι αυτή η Αγορά-casino (στα Ιταλικά που είναι σήμερα στη μόδα) πολύ-σύντομα θα καταρρεύσει μαζί με τους εκπροσώπους της.


Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Του Στάθη από την Ελευθεροτυπία της 9.11.11

"...Πάντως, αν κατάλαβα καλά, χθες το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να κάμει Οικουμενική Κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ με ΠΑΣΟΚ), αλλά διαφώνησε το άλλον του όλου ΠΑΣΟΚ και η προσπάθεια ξώκειλε, προσάραξε, τα 'φτυσε (κι άρχισε να βρέχει)...

Επίσης, πάλι αν κατάλαβα καλά, εγένετο μια προσπάθεια να διαλέξουμε ανάμεσα στον χερ ΡΑΪΧενμπαχ Παπαδήμο και τον χερ ΡΑΪΧενμπαχ Πετσάλνικο, αλλά δεν κατέστη δυνατόν να διαλέξουμε τον χερ ΡΑΪΧενμπαχ Γιωργάκη! Οπότε και πάλι η προσπάθεια

απέτυχε με αποτέλεσμα να έχουμε κάψει έως τώρα είκοσι φορές τον Μήτσο χωρίς όμως να βγάζει καπνό ο έρμος κι έτσι να μην αποκτάμε πάπα.

Οπως καταλαβαίνετε πάλι ο Μήτσος φταίει, πάλι τον μισθό θα τού κόψουνε.

(Στο μεταξύ διάφοροι ηρωικοί ηλίθιοι σε διάφορα κανάλια έχουν αλλάξει την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 με τη νέα εθνική επέτειο της 26ης Οκτωβρίου 2011, ότε επετεύχθη η συμφωνία για το νέο Μνημόνιο -τέτοια νίκη έχει να σημειώσει ο Ελληνισμός απ' το Ματζικέρτ)..."

Βλ. ολόκληρο το σχετικό άρθρο: δυστοκία (το ανεμογκάστρι)...

Ένα-πολύ ενδιαφέρον υστερόγραφο από το "Εκλογές ή τραβάτε σπίτι σας" των Δημήτρη Μυ - Σταύρου Χριστακόπουλου από το ΠΟΝΤΙΚΙ της 10.11.2011

Ένα-πολύ ενδιαφέρον υστερόγραφο από το "Εκλογές ή τραβάτε σπίτι σας" των Δημήτρη Μυ - Σταύρου Χριστακόπουλου από το ΠΟΝΤΙΚΙ της 10.11.2011 αναφέρει:

"Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα του Capital.gr, το οποίο υπογράφει ο καλός συνάδελφος Γιάννης Αγγέλης, κύκλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με τους οποίους επικοινώνησε η ιστοσελίδα, δήλωσαν ότι «αυτά τα οποία συμβαίνουν στην Ελλάδα σε συνάρτηση με τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας συνιστούν βαρύτατα ποινικά αδικήματα. Είναι σε βάρος της οικονομίας της χώρας και σε βάρος του κοινοτικού προϋπολογισμού. Ως εκ τούτου θα υπάρξει συνέχεια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν πρόκειται να τα αντιπαρέλθει...».

Δηλαδή; Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, η Κομισιόν (μέρος της τρόικας) μιλάει για «ποινικά αδικήματα εις βάρος της οικονομίας της χώρας και του κοινοτικού προϋπολογισμού». Διότι «το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουν διαπιστωθεί αξιοσημείωτες κερδοσκοπικές κινήσεις τόσο στις αγορές ομολόγων όσο και στις χρηματιστηριακές αγορές και την αγορά συναλλάγματος». Κατά συνέπεια είναι «απολύτως αναμενόμενο να κινηθούν οι αρμόδιες εποπτικές αρχές για να διερευνήσουν» τους συσχετισμούς των πολιτικών γεγονότων με τις κινήσεις στις αγορές."

Λες να είναι αυτό (?) και να ήρθε η ώρα να μελετήσουμε και εμείς (αλλά να μελετήσουν κι άλλοι) προσεκτικά τις αναρτήσεις από το olympia.gr: ΙΔΟΥ Η ΕΛΒΕΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΑΔΕΛΦΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ. ΣΥΝΤΡΙΨΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο μυστικό της “ελληνικής κρίσης” από το xrimanews.gr

"...Με βάση την ισχύουσα μέχρι στιγμής νομοθεσία και όσο το δίκαιο των ελληνικών ομολόγων παραμένει το ελληνικό, αν η Ελλάδα δεν αποφύγει την πτώχευση μπορεί να αποπληρώσει το χρέος που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών και όχι θεσμικών δανειστών (ΔΝΤ – ΕΕ) σε δραχμές, χωρίς να έχει καμία νομική κύρωση. Οι δανειστές σε αυτήν την περίπτωση υποχρεούνται να αποδεχτούν την αποπληρωμή στο ελληνικό νόμισμα. Έτσι η Ελλάδα μπορεί πολύ απλά να τυπώσει τόσες δραχμές όσο είναι το χρέος της στους ιδιώτες και να το ξεπληρώσει.

Αντίθετα, αν το δίκαιο αλλάξει στο αγγλικό όπως προβλέπεται στη συμφωνία της 27ης Οκτωβρίου με βάση τα δύο προαναφερθέντα ρεπορτάζ, σε περίπτωση πτώχευσης η Ελλάδα θα πρέπει να αποπληρώσει το σύνολο του χρέους της σε ευρώ, παρά το γεγονός ότι η ισοτιμία δραχμής – ευρώ θα κυλήσει πιθανόν κάτω από το 700/1. Κάτι τέτοιο θα σημαίνει την οριστική παράδοση της χώρας στους δανειστές της, οι οποίοι θα μπορούν να διεκδικήσουν και να επιβάλλουν νομικά στην Ελλάδα είτε την αποπληρωμή του χρέους στο ακέραιο μέσω της επιβολής επαχθών φόρων στους πολίτες είτε την κατάσχεση δημόσιας περιουσίας είτε και τα δύο ταυτόχρονα..."

Βλ. ολόκληρη τη σχετική ανάρτηση Αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο μυστικό της “ελληνικής κρίσης” από το xrimanews.gr.

Του Στάθη από την Ελευθεροτυπία της 8.11.11

"... Έτσι απλά, ήσυχα, και προ πάντων δημοκρατικά, στο εξής θα κυβερνούν απευθείας οι Τραπεζίτες χωρίς ενδιάμεσους πολιτικούς, μέντιουμ και ιεροφάντες. Ενα προτεκτοράτο λοιπόν. Με πρωθυπουργό έναν δοτό Τραπεζίτη. Οντινα ουδείς εξέλεξε και εις ουδένα θα λογοδοτήσει. Ο δικομματισμός σε όλο του το «μεγαλείο», τώρα στα πατερημά του, με το συνολικό του ποσοστό μικρότερο παρά ποτέ, προσφέρει τη χώρα βορά στους λύκους με την ελπίδα να σώσει ο ίδιος το τομάρι του, να ανακάμψει και να επανέλθει διαχειριστής των ερειπίων... Ετσι, χωρίς λαϊκή εντολή, χωρίς εκλογές με τον τσαμπουκά του εκβιασμού και τον εκφοβισμό του βιασμού, σπιτώνουν την Ελλάδα στων Τραπεζιτών τα (Κατ)εργα. Πανηγυρίζουν μιντιάρχες, «νταβατζήδες» και διαπλεκόμενοι - φόρεσε ο κ. Σαμαράς τη μάσκα του Παπανδρέου κι ο Παπανδρέου τη μάσκα του κ. Σαμαρά, για να αρχίσει ξανά το έργο απ' την αρχή, τριάντα χρόνια η ίδια παράσταση στην ίδια σκηνή - μας βαρέθηκε κι ο Θεός..."

Βλ. ολόκληρο το σχετικό άρθρο: το ευήκοον ους των υπηκόων 

Ποιος θα δέρνει ποιόν?

"...η διαχείριση του κράτους είναι εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, εξαιρετικά πιο σημαντικό από τη διοίκηση μια επιχείρησης, καθώς το κράτος διατηρεί και το μονοπώλιο της βίας..."

(βλ. ολόκληρη τη εξαιρετική (!!!) σχετική ανάρτηση: TEOTWAYKI η επιστροφή από το ιστολόγιο Techie Chan)

...που με οδηγεί στην παρακάτω υπόθεση εργασίας:

Έστω ότι οι Έλληνες αντιλαμβάνονται ότι η κατάσταση που σχεδιάζεται είναι μια Εθνική αυτοκτονία βλ. σχετικό άρθρο του Σταύρου Χριστακόπουλου από ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ της 8.11.2011 και ας πούμε ότι τους δίνεται μια αφορμή (συνάθροιση πολύ κόσμου που εξ αιτίας των πολιτικών εξελίξεων και της πραγματικής οικονομίας θα γίνει συνάθροιση πολύ-πολύ-πολύ κόσμου).

Συμπεριλάβετε στον πολύ-πολύ-πολύ κόσμο και τους δύο με τρεις ανθρώπους που δούλευαν πίσω από κάθε βιτρίνα που βλέπετε κλειστή στην γειτονιά σας. Συμπεριλάβετε-μαζί και τον θυμό τους...

Ποιος λοιπόν θα είναι αυτός που θα διατάξει τις δυνάμεις καταστολής και ποιες δυνάμεις θα είναι αυτές, που θα μαζέψουν αυτόν τον κόσμο στο (υποθηκευμένο) σπίτι του? (αν-αυτό-υπάρχει)?

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

"Τις Πταίει? (στ’ αρχίδια μας τι φταίει, το ζήτημα είναι τι θέλουμε)"

"...Θέλει η Ελλάδα να γίνει μια φθηνή εξαγωγική οικονομία? Θέλει να γίνει ένας μινιμαλιστικός παράδεισος εναλλακτικής ζωής όπου οι πολίτες θα ζουν απλές γεμάτες ζωές με λίγα βιομηχανικά αγαθά και ακόμα λιγότερη εργασία? Θέλει αυτό το παράδειγμα να το εξάγει με τον τουρισμό της ώστε να σκάσουν από τη ζήλια τους οι χαζοί βόρειοι προτεστάντες που δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν? Θέλει να γίνει μια χώρα real estate που θα πουλάει οικόπεδα στους ξένοι? Θέλει να γίνει γαμάουα και να πηδάει όλους τους γείτονες ? (σόρυ αυτό το δοκιμάσαμε, τώρα είναι σειρά των γειτόνων να πηδήξουν). Θέλει να γίνει ένα ανάδελφο Ισραήλ που θα κυνηγάει πετρέλαια, θα φτιάχνει αγωγούς και θα δαγκώνει όποιον πλησιάζει στα 12 μίλια και θα δημιουργεί 1-2 μικροπολέμους τη δεκαετία? Ή ένα εθνικά υπερήφανο κράτος που θα μαρκάρει σαν γίδια τους υπηκόους του και δεν θα αφήνει κανέναν μαυριδερό να μπει, εάν δεν είναι διατεθειμένος να ξοδεύει 20.000 ευρώ το χρόνο?

Αυτά τα όμορφα και υπαρξιακά πρέπει να απαντήσουμε πριν αποφασίσουμε τι πρέπει να κάνουμε για να τα πετύχουμε. Γι’ αυτό και ακούω με ειλικρινή φόβο, όλους αυτούς που έχουν έτοιμες λύσεις. Γι’ αυτό και θεωρώ πως η μετάλλαξη ΠΑΣΟΚ που πιθανότατα θα αναλάβει την ηρωική έξοδο, θα την πραγματοποιήσει με όρους και με φαντασιώσεις ΠΑΣΟΚ..."
---//---
"...Άρα εκτός από το ερώτημα τι θέλουμε να κάνουμε με τις ζωές μας, το δεύτερο σημαντικό ερώτημα είναι ποιος θα διαχειρίζεται την εξουσία και με ποιο τρόπο (και τι θα κάνει με όλο τον υπάρχοντα κρατικό μηχανισμό που μάλλον θα αντισταθεί στις αλλαγές).

Γιαυτό και είμαι εξαιρετικά επιφυλακτικός όταν ακούω για λύσεις όπου μια “πεφωτισμένη” ελίτ θα αναλάβει τη σωτηρία της χώρας με μπροστάρη τον “λαό”..."

Βλ. ολόκληρη τη εξαιρετική (!!!) σχετική ανάρτηση: TEOTWAYKI η επιστροφή και παλαιότερη σχετική ανάρτηση TEOTWAYKI από το ιστολόγιο Techie Chan

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΉ

Οι μικρές και οικογενειακές μονάδες και ο ρόλος τους στις νέες συνθήκες του Α. Δοξιάδη ΒΗΜΑ ΙΔΕΩΝ - Τεύχος 02/10/2010 απ' όπου το παρακάτω απόσπασμα:
"Οι δουλειές δεν θα έρθουν έτοιμες και καλοσχεδιασμένες, με χωροθετημένες επενδύσεις και στελέχη πλήρους απασχόλησης...
...Τρεις όροι θα έπρεπε να επαρκούν:
να πληρώνουν φόρους, να ασφαλίζουν τους εργαζομένους και να μη βλάπτουν το περιβάλλον."

Τον ήπιαν και τούτοι...

Είναι δυνατόν να προσωποποιείται ένας άνθρωπος για μια πολιτική (η οποία παρελπίδα επιτάσσεται ως μονόδρομος) που ακολουθεί ένας ολόκληρος μηχανισμός?

Σύμφωνα με την Ν.Δ. είναι.

Έτσι, αυτό που αντιλαμβάνομαι είναι πως: θα στηρίξει και η Ν.Δ. την ίδια πολιτική (χωρίς τον τ. πρωθυπουργό). Με αυτόν τον απλό τρόπο ο τ. πρωθυπουργός θα "βγει-πάλι στα κάγκελα" και θα κάνει (πάλι) αντιπολίτευση, λέγοντας αυτά τα ωραία που είχε ξαναπεί (πριν βγει) και η Ν.Δ. ΣΥΝΥΠΕΎΘΥΝΗ θα διεκδικήσει τα αξιοζήλευτα (σημερινά) ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στις ερχόμενες εκλογές.

Εύγε!!!

Υ.Γ.1
Βλ. σχετικά
Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικό άρθρο του Σταύρου Χριστακόπουλου Όταν το παντελόνι φτάνει στα γόνατα... από το ΠΟΝΤΙΚΙ της 7.11.2011 απ' όπου το παρακάτω απόσπασμα:
"Ο Γιώργος Παπανδρέου ήταν σαφές από πολύ καιρό ότι έπρεπε να φύγει το συντομότερο δυνατόν. Όμως ήταν εκλεγμένος πρωθυπουργός. Ως τέτοιος κατέστρεψε μια χώρα ολόκληρη και την παρέδωσε με τρόπο που κανείς στο παρελθόν δεν έχει κάνει: ως εκλεγμένος. Συνεπώς η πανθομολογούμενη ανάγκη να φύγει το συντομότερο απαιτούσε δημοκρατική διέξοδο. Ακριβώς για να τον στείλει στα αζήτητα ο μόνος αρμόδιος. Εκείνος που του έδωσε τα ηνία της Ελλάδας. Ο ελληνικός λαός. Αντ’ αυτού:

● Τον διώχνει η Μέρκελ.

● Τον διώχνει ο Σαρκοζί.

● Τον διώχνει η τρόικα.

● Τον διώχνουν οι αγορές.

● Τον διώχνουν τα ΜΜΕ.

● Τον διώχνουν όλοι όσοι εμπλέκονται στην ελληνική κρίση ως ανεπίσημοι διαχειριστές της.

● Τον διώχνουν ως ανίκανο να υπηρετεί τα συμφέροντά τους.

Ο μόνος που απαγορεύεται να τον διώξει είναι ο ελληνικός λαός. Διότι, αν διώξει αυτόν, μπορεί να πάρει ο διάολος και τους όποιους επόμενους. Διότι, όπως είπε δημοσίως και η πρώην σύμβουλος του εγκληματία Φουτζιμόρι, η κυρία Έλενα Παναρίτη, οι εκλογές θα σημάνουν πιστωτικό γεγονός.

Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος: η δημοκρατία συνιστά πιστωτικό γεγονός. Μπορεί και να μας οδηγήσει εκτός του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ, αν μας κυβερνά ένας τραπεζίτης, πριμοδοτημένος με ένα πλούσιο και διαρκές «μετοχοδάνειο» από την ίδια την τρόικα, δεν τρέχει κάστανο. Όλα καλώς καμωμένα. Αρκεί να μην αποφασίζει ο ελληνικός λαός."

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Relist στο ebay: "Κάτι απ' την Ελλάδα που 'χασα σαν την Ψυχή και τα Χέρια"



Ξε-πουλάμε, μα-ποιος να "αγοράσει"? Πάντως το ανέβασα και πάλι, και αν σας ενδιαφέρει δείτε την σχετική σελίδα του ebay.com (αρχική τιμή 3.000 $).

The Wörgl Experiment: ένα e-mail-ικό παραμύθι ή μια άλλη οπτική της πολιτικής?

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Το Wörgl (Βέργκλ) ήταν μια μικρή πόλη 4.500 κατοίκων στην Αυστρία όπου διεξήχθη ένα καινοτόμο οικονομικό πείραμα το 1932. Ήδη η Ευρώπη είχε χτυπηθεί από το κραχ του 1929, και το 1931 που εκλέχτηκε Δήμαρχος ο Michael Untergüggenberger (Μίκαελ Ούντεργκέγκενμπέργκερ) ήδη είχε έλθει η ύφεση με 30% ανεργία, και 10% άπορους. Ο νέος Δήμαρχος προερχόταν από φτωχή αγροτική οικογένεια, ο ίδιος κατόρθωσε να μορφωθεί μόνος του και να γίνει μηχανικός στους σιδηροδρόμους.

Αν και ο ίδιος δεν ήταν μαρξιστής, είχε συνδικαλιστική δράση και υποστήριζε τα συμφέροντα τών εργαζομένων ενάντια τών πλουσίων επενδυτών τού σιδηροδρόμου, πράγμα που το πλήρωσε με την μη προσωπική του άνοδο στην ανώτερη ιεραρχία τών σιδηροδρομικών υπαλλήλων. Ήταν ένας άνθρωπος ανοιχτόμυαλος, πρακτικός, εργατικός, δραστήριος που κέρδισε την καρδιά των συμπολιτών του, οι οποίοι τον εμπιστεύτηκαν στη θέση του Δημάρχου, γνωρίζοντας ότι δεν θα τους προδώσει.

Ο νέος δήμαρχος είχε έναν μακρύ κατάλογο έργων που ήθελε να εκτελέσει. Έργα απολύτως απαραίτητα όπως η ύδρευση τής πόλης, η ασφαλτόστρωση τών δρόμων, ο οδικός φωτισμός και η φύτευση δέντρων κατά μήκος τών οδών. Αλλά τα δημοτικά ταμεία ήταν σχεδόν άδεια, και οι δημότες ήταν ήδη σε δεινή οικονομική κατάσταση, αντιμετωπίζοντας αρκετοί από αυτούς πρόβλημα επιβίωσης. Ο Δήμαρχος καταλάβαινε ότι μία αύξηση τής φορολογίας τους, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα δημοτικά έργα, θα οδηγούσε σε περαιτέρω φτώχεια και ύφεση.

Ο Δήμαρχος είχε μελετήσει το βιβλίο «Η Φυσική Τάξη» τού οικονομολόγου Silvio Gesell (Σύλβιο Γκέσελ). Ο οποίος πίστευε ότι η αργή κυκλοφορία τού χρήματος είναι η κύρια αιτία για την παραπαίουσα οικονομία. Το χρήμα ως μέσο συναλλαγής ολοένα εξαφανίζεται από τα χέρια τών εργατών – παραγωγών και μαζεύεται στα χέρια τών λίγων που το συσσωρεύουν, εκμεταλλεύονται τους τόκους, και δεν το επιστρέφουν πίσω στην αγορά (βλ. Τράπεζες, Χρηματοπιστωτικούς Οργανισμούς, Τοκογλύφους). Κατ΄ αυτόν δηλαδή, όσο περισσότερο χρήμα είχαν, όσο περισσότεροι άνθρωποι, οι οποίοι το κυκλοφορούν συνεχώς, τότε η Κοινωνία θα έχει υγιή ανάπτυξη και ευημερία.

Ο Δήμαρχος βάζοντας σε εφαρμογή την παραπάνω θεωρία, ξεκίνησε το πρόγραμμα τών Δημοτικών του έργων, δίνοντας δουλειά σε πολλούς εργαζόμενους και εργολάβους, ξεκαθαρίζοντας όμως ότι η πληρωμή τους θα γινόταν με σελίνια (το νόμισμα τής Αυστρίας) όχι τυπωμένα από την Εθνική Τράπεζα της, αλλά από τον Δήμο τού Wörgl. Όντως εκτυπώθηκαν και τέθηκαν σε κυκλοφορία 32.000 σελίνια ως "Γραμμάτια Πιστοποίησης Εργασίας", κάτι σαν ένα δωρεάν χρήμα, διότι δεν είχαν αντίκρισμα σε χρυσό, απλά αναγνώριζαν την παροχή έργου προς την Κοινότητα. Κόπηκαν χαρτονομίσματα ονομαστικής αξίας στα 1, 5 και 10 σελίνια.

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Είναι η γίδα ψάρι?

Ερχονται 88 δισ. εκτός εάν... μας απειλούν ΤΑ ΝΕΑ.

Σαν να μην έχουν (ακόμα) καταλάβει πως αυτός ο δρόμος δεν βγάζει πουθενά, λες και αυτά (τα δισ.), θα 'ναι οι μισθοί μας...

Ολόκληρο (πλέον) το πολιτικό μας σύστημα, ευλογεί το κρέας-ψάρι, κατά την συνήθη πρακτική του (μολονότι-κάποιοι διαφωνούσαν μέχρι τώρα).

Για πόσο θα το χάφτουμε? (βλ. σχετική ανάρτηση από το ιστολόγιο προεδρική δημοκρατία Καλώς ήρθατε στον κόσμο του μνημονίου).


Υ.Γ. 1
Βλ. εξαιρετική σχετική ανάρτηση The Levellers από το ιστολόγιο Techie Chan

Υ.Γ. 2
Βλ. σχετική ανάρτηση Πράγματι κ. Σαμαρά, έπεσαν οι μάσκες από τον Θράξ Αναρμόδιο

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

Όχι-όχι και πάλι όχι!

... μα-όχι σε τι?


Μα ταπεινώνει την Ελλάδα ή σκυλεύει ένα πολιτικό πτώμα?

Μάλλον το δεύτερο.  

Αν-όμως λες-όχι σ' αυτό (το Νέο Διευθυντήριο), προτιμάς  την δραχμή και το παλιό (?) που σημαίνει ότι:
  • θα πληρώνουμε τα λούσα (των νέων-παλιών πάλι απ' τους 300) μα-κομψευόμενων καρεκλο-κύριων (που 'ταν και πρόσφατα επάνω στα κουμάντα) 
  • θα είμαστε εμείς φτωχοί για να υπάρχει (η ίδια πάντα) άεργη-ελίτ πλουσίων-κουμανταδόρων (που μας έφερε ως εδώ)
  • θα έχουμε την ανάγκη μιας στιβαρής διοίκησης για να αντιμετωπίσουμε (μάχιμα) έναν συγκρουσιακό πόλεμο μιας άγνωστης-απρόβλεπτης νέας-καθημερινότητας με στρατηγούς, κάτι τυπάκια, που δεν ξέρουν να μοιράσουν δύο γαϊδάρων άχυρα, μα ξέρουν-καλά να εμβολιάζονται με μίζες
Μακάρι να υπήρχαν οι Άνθρωποι με Όραμα κι Αρχ___α, που θα μπορούσαν να ανασυντάξουν τον παραγωγικό ιστό της χώρας, που θα συμπάσχουν, θα συμπαρίστανται και θα μπορούσαν να διαχειριστούν τη φτώχεια που θα 'ρθει (όπως και να 'χει).

Μα με κάτι "όμορφους" που βλέπω να 'ρχονται,. μου φαίνεται περισσότερο πιθανό το ενδεχόμενο ενός εφιαλτικού ταρατατζούμ στον επίλογο αποτυχημένου τσίρκου.

Αλλά μακάρι να 'χω λάθος και να ΄ρθουν Άλλοι! (όχι ότι και τότε θ' αλλάξει μονοσήμαντα κάτι, βλ. σχετική ανάρτηση: Το σύνδρομο της Στοκχόλμης από το ιστολόγιο archaeopteryxgr.blogspot.com)

Υ.Γ.
Μέσα ή έξω απ' το ευρώ?
Βλ. σχετικές αναρτήσεις από το ιστολόγιο: techiechan.com:
TEOTWAYKI και TEOTWAYKI η επιστροφή

Καυστικά επίκαιρα, από το ιστολόγιο archaeopteryxgr.blogspot.com

Βλ. σχετικές αναρτήσεις "Για ποιο ακριβώς πράγμα θα είναι οι επόμενες Εκλογές;" και "ελιά κεραμίδι και ξερό ψωμί" απ' όπου το παρακάτω απόσπασμα:

"Για μένα η Ευρώπη είναι μια υποκρισία που με επιδότησε, με λάδωσε, με έμαθε ξένες γλώσσες και νέους τρόπους, με δάνεισε, με ξαναδάνεισε, και με ξαναξαναδάνεισε για να αισθάνομαι πλούσιος και να χτίζω το ευρωπαϊκό κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου, και τώρα που, νομoτελειακά και προβλέψιμα δεν έχω να ξεπληρώσω, θέλει το οικόπεδο. Και θα με ρωτήσουν εάν θέλω να συνεχίσω; Χαχαχαάαααα. Κι αν με ρωτήσουν αρλούμπες, απλά, θα πάω για κυνήγι."

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Τάξη-τι? Τάξη-που? Τάξη-γιατί?

Αν ένας (μάλλον σαχλός) έπαρχος της Γερμανίας κάνει ένα-κιχ και ρίχνει τα διεθνή χρηματιστήρια, σαν να φαίνεται πως-τελικά έχει εξουσία... 

Σαν να μοιάζει δηλαδή πως η αναμενόμενη πτώχευση, το απόλυτο μπάχαλο και η διάλυση της Ελλάδας, ίσως και να 'ναι η βέλτιστη απειλή και όχι το προσδωκόμενο αποτέλεσμα για κανέναν (ούτε-καν για τις ίδιες τις "Αγορές").

Μα γιατί αντέδρασαν-έτσι οι αγορές? Ίσως γιατί-τελικά ένα δημοψήφισμα που θα 'βγαζε "όχι" θα δέσμευε όλους τους πολιτικάντηδες να παίξουν το παιχνίδι έξω από τα όρια αυτών: των Αγορών (βλ. σχετική ανάρτηση του Δημήτρη Καζάκη "Ένα δημοψήφισμα εδώ και τώρα μπορεί να αποτρέψει και την σχεδιαζόμενη εκτροπή από το πολιτικό σύστημα.").

Πάντως (σ' όλο αυτό το μπάχαλο) χθες, θυμήθηκα τούτο: "Γνώτε έθνη και ηττάσθε ότι μεθ' ημών ο Θεός" και σαν να μοιάζει πως, αν εμείς πάμε στο διάολο, θα σας πάρουμε παρέα.

Αν όμως Κόλαση είναι η "Αταξία", αυτός που θα νικήσει θα 'ναι αυτός που θα πάει στον πόλεμο συντεταγμένος και τακτικά. Η ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας βρίθει παραδειγμάτων τάξης στις συστοιχίες των στρατών και ερμηνείας των νικών, τότε που η "τάξη" ήταν κατανοητή και εικονοποιήσιμη.

Αντίθετα με τότε, εγώ-τώρα δεν έχω πεισθεί πως το σύστημα των "Αγορών" (όπως-αυτές υπάρχουν) είναι-τελικά αναγνώσιμο από κανέναν και έχω την βεβαιότητα πως-τελικά νικητής θα είναι αυτός που θα οργανώσει και θα βάλει Τάξη στην δική-του Αγορά.

Πως θα γίνει τούτο?

Μάλλον δύσκολα, γιατί πρέπει-κάπως να σχεδιαστεί και προδιαγραφεί το πρόπλασμα της ζωής των πολιτών σε αυτάρκεις κοινότητες (να μικρύνει δηλαδή ο κύκλος της "Αγοράς" και να γίνει σε κλίμακα ανθρώπινη και διαχειρίσιμη).

Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να καθοριστούν
Δεν νομίζω πως οι πολιτικοί μπορούν, ούτε να σχεδιάσουν, ούτε να εμπνεύσουν προς αυτές τις κοινότητες και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι οι πολίτες θα 'θελαν (θα 'χαν τα κουράγια? θα μπορούσαν?) να ζήσουν κάπως-έτσι, σε ένα πολύ-φτωχό περιβάλλον που θα είχε ως πρότυπο ένα άλλο πολιτισμικό υπόδειγμα (βλ. σχετικά Έρνστ Κάλλενμπαχ, Οικοτοπία και σύντομη περιγραφή του βιβλίου από παλαιότερη ανάρτηση του ιστολογίου ).

Μα το αίτημα των πάσης φύσεως "αγανακτισμένων" που διαμορφώνεται ως "το σύνδρομο του ζωολογικού κήπου" (βλ. σχετικά παλαιότερη ανάρτηση) οφείλει να βρει μια-κάποια διέξοδο σε μιας μορφής Ύπαρξη.

Μέχρι τούτο να γίνει και-κάπου να δοθεί μια-κάποια απάντηση, περιμένω-απλά την ώρα που θα γίνουν όλα ΌΠΑ και θα το σκάσουμε απ' τις πόλεις (που δεν θ' έχουν λόγο ύπαρξης όταν καταρρεύσει η Αγορά, βλ. σχετικά παλαιότερη ανάρτηση τ' αποτυπώματα της πολιτείας) για να πάμε στα χωριά.


Υ.Γ.1
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)

Υ.Γ.2
Για το πως θα πάμε στα χωριά, γράφω καιρό. Τώρα πια, τ' ακούω από πολλούς και σαν, αυτή η τάση, να αρχίσει-πράγματι να υπάρχει.

Μα τα χωριά δεν έχουν δουλειές και 'κει υπάρχει ανεργία και ούτε είναι και 'κει μονοσήματα είναι η λύση. Αυτό λοιπόν που δεν καταλαβαίνω είναι πως και γιατί: μολονότι αυτή η τάση υπάρχει, η πολιτεία δεν δέχεται να την εκφράσει (μεθοδεύοντάς την κατάλληλα) και περιμένει απ' τον κόσμο να αυτοργανωθεί και πάλι.