Εγώ θα θελα: "η Ελλάδα να γίνει ένας μινιμαλιστικός παράδεισος εναλλακτικής ζωής όπου οι πολίτες θα ζουν απλές γεμάτες ζωές με λίγα βιομηχανικά αγαθά και ακόμα λιγότερη εργασία. Αυτό το παράδειγμα να το εξάγει με τον τουρισμό της ώστε να σκάσουν από τη ζήλια τους οι χαζοί βόρειοι προτεστάντες που δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν" (βλ. σχετική σχετική ανάρτηση: TEOTWAYKI η επιστροφή από το ιστολόγιο Techie Chan).
Θα 'θελα λοιπόν να ζούσα σε μια αυτάρκη οικο-κοινότητα, με το χωραφάκι μου, το μποστάνι μου παρέχοντας τις υπηρεσίες που ξέρω να παρέχω, αλλά δουλεύοντας και με τα χέρια μου φτιάχνοντας αυτά που θα 'θελα να φτιάχνω και έχοντας την δυνατότητα (τα εργαλεία) για να το κάνω αυτό (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση του ιστολογίου σχετική με την εργασία: για την απεργία και την αρρώστια).
Μπορεί (τότε) να μην χρησιμοποιώ το ίδιο ελκυστικά πράγματα με αυτά που έχω σήμερα, αλλά ίσως και να είναι πιο όμορφα, περισσότερο ανθεκτικά και να μην χαλάνε.
Δεν θα έχω τα σπίτια από μπετό, ούτε την επιλογή τόσων διαφορετικών αγαθών, αλλά θα ζούσα σε ένα σύστημα που θα έκανε οικονομία.
Το σπίτι μου θα ήταν, σπίτι από χώμα που θα 'φτιαχνα με τα χέρια μου (βλ. σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ) και για την αρχιτεκτονική με τη γη).
Ως μιας μορφής οικονομία που θα καλύψει νέες ανάγκες ενός καινούργιου κόσμου και μιας τέτοιας κοινωνικής διαμόρφωσης, έχω περιγράψει σε παλαιότερη ανάρτηση για το πως, αυτό και μόνο το γεγονός, θα μπορούσε να είναι εφαλτήριο για μια-κάποια αρχή της οικονομίας ακόμα-και όπως σήμερα την ξέρουμε (βλ. σχετικά Γιατί "δεν παίζουν" οι μηχανικοί σήμερα (?) και σχετικές αναρτήσεις για την αρχιτεκτονική με-τη-γη και σχετικό άρθρο για την κατασκευή-σήμερα από το ΠΟΝΤΙΚΙ της 10.11.11 σε βαθιά κατάψυξη) αφού αυτή η προοπτική θα απαιτήσει την κάλυψη νέων αναγκών (την δημιουργία των κοινοτήτων) εκτός των αστικών καρκινωμάτων που στηρίζονται στην αγορά και τις πόλεις (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση όλη Όλη η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή. Όλη? Ο Κόσμος όλος...)
Η μετακίνηση στον τόπο (την κοινότητα) θα γίνονταν με ποδήλατα. Τα ιδανικά ποδήλατο μετακίνησης (που πολύ θα ήθελα να το 'χα αλλά είναι πανάκριβα) θα 'ταν κάτι σαν το KTM GRAN ή το TREK SOCHO. Εναλλακτικά, για τους μεγαλύτερους ή τους λιγότερους αθλητικούς τύπους θα φανταζόμουν και ηλεκτρικά ποδήλατα.
Δεν είναι τόσο "φαντασιακό" αυτό το σενάριο. Κάποτε η Ελλάδα έφτιαχνε PONY (όχι ηλεκτροκίνητα/υβριδικά). Το τι έγινε και καταφέραμε (και αυτό) να το κλείσουμε, είναι μια άλλη ιστορία (βλ. σχετικό άρθρο Η μεγάλη επιστροφή του «Pony» στην Ελλάδα). 
Μια τέτοιου-τύπου αντικατάσταση, θα χρειαστεί (πιστεύω) για κάθε "πράγμα" της καθημερινότητάς μας όπως π.χ. τα laptop (βλ. σχετικά το laptop των 100$) αν και μάλλον θα 'πρεπε-πρώτα-απ'-όλα να φτιάξουμε τα δικά μας γεωργικά μηχανήματα και ν' αναπτύξουμε τεχνολογία της αγροτικής-μας παραγωγής...
H επικαιροποίηση των πραγμάτων που σήμερα χρησιμοποιούμε αλλά ακόμα αυτή και μόνο η αντικατάσταση των υπαρχόντων πραγμάτων με τα οποία έχουμε συνδέσει την ποιότητα της ζωής μας, έχω την ελπίδα ότι θα αποτελέσει τον ελκυστή μιας νέας ανάπτυξης στα πλαίσια ενός άλλου προτύπου της καθημερινότητάς μας (στο μετα-χίππικό μου παραμύθι).
Υ.Γ.1
Βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση για τα πράγματα).
Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)
Υ.Γ.3
- Και πως θα κινείται ο κόσμος σου?
- Αυτό (αλήθεια) δεν-το-ξέρω. Μπορώ να κάνω υποθέσεις, ευχολόγια και εικασίες (να κινείται με Α.Π.Ε. να χρησιμοποιούμε "καθαρή ενέργεια" κ.λπ.) μα δεν ξέρω αν αυτά θα 'διναν (τελικά) αυτάρκεια στις κοινότητες και όχι (μόνο) λεφτά σε κάποιες τσέπες (βλ. σχετικές αναρτήσεις από το ιστολόγιο archeopteryx.blogspot.com).
Αλλά μ' αυτό θ' ασχοληθώ, σε επόμενη ανάρτηση.
Μπορεί (τότε) να μην χρησιμοποιώ το ίδιο ελκυστικά πράγματα με αυτά που έχω σήμερα, αλλά ίσως και να είναι πιο όμορφα, περισσότερο ανθεκτικά και να μην χαλάνε.Δεν θα έχω τα σπίτια από μπετό, ούτε την επιλογή τόσων διαφορετικών αγαθών, αλλά θα ζούσα σε ένα σύστημα που θα έκανε οικονομία.
Το σπίτι μου θα ήταν, σπίτι από χώμα που θα 'φτιαχνα με τα χέρια μου (βλ. σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ) και για την αρχιτεκτονική με τη γη).
Ως μιας μορφής οικονομία που θα καλύψει νέες ανάγκες ενός καινούργιου κόσμου και μιας τέτοιας κοινωνικής διαμόρφωσης, έχω περιγράψει σε παλαιότερη ανάρτηση για το πως, αυτό και μόνο το γεγονός, θα μπορούσε να είναι εφαλτήριο για μια-κάποια αρχή της οικονομίας ακόμα-και όπως σήμερα την ξέρουμε (βλ. σχετικά Γιατί "δεν παίζουν" οι μηχανικοί σήμερα (?) και σχετικές αναρτήσεις για την αρχιτεκτονική με-τη-γη και σχετικό άρθρο για την κατασκευή-σήμερα από το ΠΟΝΤΙΚΙ της 10.11.11 σε βαθιά κατάψυξη) αφού αυτή η προοπτική θα απαιτήσει την κάλυψη νέων αναγκών (την δημιουργία των κοινοτήτων) εκτός των αστικών καρκινωμάτων που στηρίζονται στην αγορά και τις πόλεις (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση όλη Όλη η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή. Όλη? Ο Κόσμος όλος...)Σε αυτόν τον τόπο, θα ήθελα να πουλάω και να αγοράζω εύκολα. Έτσι δεν θα πρέπει να βγάλω ΚΑΔ για να πουλήσω τον πελτέ ντομάτας που φτιάχνω στο χωριό και θα μπορώ να μπω στο TAXIS να του πω ότι θα πουλήσω 5 βάζα με πελτέ (χωρίς να πρέπει να συστήσω επιχείρηση γι αυτό) πληρώνοντας όμως τους φόρους μου (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ. Οι μικρές και οικογενειακές μονάδες και ο ρόλος τους στις νέες συνθήκες του Α. Δοξιάδη ΒΗΜΑ ΙΔΕΩΝ κ.α. σχετικές αναρτήσεις από το οικολογία.gr).
Πάντως, (και σ' αυτή την οικοκοινότητα) θα ήθελα (πολύ) να πληρώνω φόρους και να υπάρχει ένα απλό και ανταποδοτικό φορολογικό σύστημα, που δεν θα εξυπηρετεί "δάνεια¨ ή "τόκους" διαφόρων τοκογλύφων, αλλά θα μου παρέχει ένα αποτελεσματικό σύστημα παιδείας/υγείας με δωρεάν βιβλία για τα παιδιά και τζάμπα φάρμακα (βλ. παλαιότερη ανάρτηση για την πολιτεία 6 οι φόροι) (στην φωτογραφία αριστερά: Ασπιρίνες είδος υπό εξαφάνιση Ελληνική αγορά!!!).
Σ' αυτές τις οικο-κοινότητες θα υπήρχαν μερικές βιομηχανίες που θα παρήγαγαν (φτηνά), ορισμένα πράγματα που θεωρούμε (πλέον) ως απολύτως απαραίτητα για να διατηρήσουμε την ποιότητα της ζωής μας.
Σ' αυτές τις οικο-κοινότητες θα υπήρχαν μερικές βιομηχανίες που θα παρήγαγαν (φτηνά), ορισμένα πράγματα που θεωρούμε (πλέον) ως απολύτως απαραίτητα για να διατηρήσουμε την ποιότητα της ζωής μας.
Η μετακίνηση στον τόπο (την κοινότητα) θα γίνονταν με ποδήλατα. Τα ιδανικά ποδήλατο μετακίνησης (που πολύ θα ήθελα να το 'χα αλλά είναι πανάκριβα) θα 'ταν κάτι σαν το KTM GRAN ή το TREK SOCHO. Εναλλακτικά, για τους μεγαλύτερους ή τους λιγότερους αθλητικούς τύπους θα φανταζόμουν και ηλεκτρικά ποδήλατα.Για μεγαλύτερες αποστάσεις και μεταφορές θα χρησιμοποιούσα τα ΜΜΜ ενώ η επιλογή των αυτοκινούμενων μεταφορών, θα γίνονταν από ηλεκτροκίνητα/υβριδικά Mini moke ή Pony.
Δεν είναι τόσο "φαντασιακό" αυτό το σενάριο. Κάποτε η Ελλάδα έφτιαχνε PONY (όχι ηλεκτροκίνητα/υβριδικά). Το τι έγινε και καταφέραμε (και αυτό) να το κλείσουμε, είναι μια άλλη ιστορία (βλ. σχετικό άρθρο Η μεγάλη επιστροφή του «Pony» στην Ελλάδα). Μια τέτοιου-τύπου αντικατάσταση, θα χρειαστεί (πιστεύω) για κάθε "πράγμα" της καθημερινότητάς μας όπως π.χ. τα laptop (βλ. σχετικά το laptop των 100$) αν και μάλλον θα 'πρεπε-πρώτα-απ'-όλα να φτιάξουμε τα δικά μας γεωργικά μηχανήματα και ν' αναπτύξουμε τεχνολογία της αγροτικής-μας παραγωγής...
H επικαιροποίηση των πραγμάτων που σήμερα χρησιμοποιούμε αλλά ακόμα αυτή και μόνο η αντικατάσταση των υπαρχόντων πραγμάτων με τα οποία έχουμε συνδέσει την ποιότητα της ζωής μας, έχω την ελπίδα ότι θα αποτελέσει τον ελκυστή μιας νέας ανάπτυξης στα πλαίσια ενός άλλου προτύπου της καθημερινότητάς μας (στο μετα-χίππικό μου παραμύθι).
Υ.Γ.1
Βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση για τα πράγματα).
Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)
Υ.Γ.3
- Και πως θα κινείται ο κόσμος σου?
- Αυτό (αλήθεια) δεν-το-ξέρω. Μπορώ να κάνω υποθέσεις, ευχολόγια και εικασίες (να κινείται με Α.Π.Ε. να χρησιμοποιούμε "καθαρή ενέργεια" κ.λπ.) μα δεν ξέρω αν αυτά θα 'διναν (τελικά) αυτάρκεια στις κοινότητες και όχι (μόνο) λεφτά σε κάποιες τσέπες (βλ. σχετικές αναρτήσεις από το ιστολόγιο archeopteryx.blogspot.com).
Αλλά μ' αυτό θ' ασχοληθώ, σε επόμενη ανάρτηση.
