Πεφωτισμένη μοναρχία...

... αυτό και-μόνο είναι το σύστημα που-σήμερα μας σέρβιραν.

Επιμένω ρομαντικά στην δημοκρατία, πλην όμως, αφού έχω πειστεί πως η περίοδος που ζούμε είναι ένας άλλου-τύπου "πόλεμος", νιώθω ότι το να έχω έναν αποτελεσματικό "αρχηγό" (αντί για τα σαπάκια που μου σερβίρει το "σύστημα") ο οποίος θα συντονίσει την κοινωνία σαν "στρατιά" στον πόλεμο-αυτό, με κάνει να το χάφτω (βλ. σχετική ανάρτηση από τον πιτσιρίκο χούντα-ολέ).

Το πρόβλημά-μου είναι πως: αυτός ο "αρχηγός" δεν θέλει να με σώσει και θα-'μαι το κρέας για τα κανόνια του.

Έτσι, η σημερινή κυβέρνηση, δίνει μονοσήμαντα μια απάντηση μεταξύ των επιλογών που περιγράφονται σε πρόσφατη σχετική ανάρτηση: Τις Πταίει? (στ’ αρχίδια μας τι φταίει, το ζήτημα είναι τι θέλουμε).

Και εμένα δεν-μου-πάει η απάντησή της!!!


Υ.Γ. 1
Ανεβαίνοντας την Μεσογείων σ' ένα ξύλινο ποδήλατο, είδα μια τσιγγάνα με πολύχρωμα ρούχα κι ένα μαντίλι με φλουριά, να στέκεται στο πεζοδρόμιο μουρμουρίζοντας μάγια σε μια άγνωστη γλώσσα, κόβοντας τον αέρα με τα χέρια της.

Πιο πάνω, κι εκεί που 'μουν κολλημένος σε ένα χαλασμένο φανάρι, άνοιξε ένα καπάκι-φρεατίου δίπλα-μου και βγήκε ένας παπάς, κρατώντας ένα λάβαρο και ένα (αναμμένο) θυμιατό.

Μας πήραν τα ντουμάνια και ο παπάς-ψέλνοντας "Τη Υπερμάχω" μοίραζε προκηρύξεις επανάστασης.

Μετά-γελώντας, πήγε να βρει την τσιγγάνα.

Οι "ιθαγενείς" δεν θα τη φάνε...

Επειδή-όμως οι "ιθαγενείς" έχουν τόξα και βέλη και οι άλλοι έχουν  μπόμπες, έχω έναν φόβο: πως αν δεν κάτσουμε-τώρα-καλά, θα 'χουμε (γρήγορα-γρήγορα) την τύχη της Γιουγκοσλαβίας. 

Λίγη υπομονή-όμως κι έχω την βεβαιότητα ότι αυτή η Αγορά-casino (στα Ιταλικά που είναι σήμερα στη μόδα) πολύ-σύντομα θα καταρρεύσει μαζί με τους εκπροσώπους της.


Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)