Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Ο κρίσιμος χρόνος ποιών προσώπων?

Παίζουν-πολύ, διάφοροι συμπαθέστατοι τύποι, πολύ-δε περισσότερο συμπαθητικοί των προσώπων που-σήμερα κάνουν-τα-κουμάντα, που νιώθω να νομιμοποιούνται στα μάτια του κόσμου, σε αντίθεση με το υπάρχων πολιτικό σύστημα.

Δεν έχουν-όμως έναν κοινό παρανομαστή, ο καθένας έχει μια δική του πρόταση με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να "ομαδοποιηθούν" σε μια ενιαία πολιτική πλατφόρμα, την ώρα που 'ναι ζητούμενη η ομάδα που θα συγκρουστεί με αυτή τη μαφία.

Φυσικά ελάχιστοι απ' αυτούς παίζουν (πολύ-λίγο) σε κάποια (κυρίως εναλλακτικούλικα) ΜΜΕ και blogs.

Μου δημιουργείται όμως η απορία: πως είναι δυνατό για τον "πολύ τον κόσμο" να μην υπάρχει η-όποια εναλλακτική πρόταση (?) και η μόνη λύση (?) που διατυπώνεται να είναι η "επαναδιαπραγμάτευση"?

Μ' αυτούς που θα "επαναδιαπραγματευτούν" τους δοκιμάσαμε.

Με τους ίδιους "όμορφους" δεν θα πάει να κυβερνήσει η Ν.Δ.? Οι ίδιοι-αυτοί, δεν την εκφράζουν σήμερα? Οι δυο νέοι (καθ' όλα συμπαθείς) σύμβουλοι του "αρχηγού", αρκούν-να κάνουνε την διαφορά?

Καλώς ή κακώς-πάλι, αποδεικνύεται πως, αυτή την ώρα, σε πεδίο δόξης λαμπρό, η συστημική αριστερά δεν μπορεί: ούτε να εμπνεύσει, ούτε να δώσει λύσεις και την ώρα που ο καπιταλισμός καταρρέει, φαίνεται να χάνει το τρένο της Ιστορίας!!!

Έχω όμως την βεβαιότητα πως, σε λίγο θα 'μαστε-όλοι, τόσο-μα-τόσο-πολύ μεσ' τα σκατά, που όλοι αυτοί που σήμερα σκίζουν τα καλτσόν τους για την καρέκλα, θα-την-κάνουν ν' απολαύσουν τα μικρά-mega-λα τους mizens-κομπο-δέματά τους, στο Παρίσι, την Ν.Υ., το Λονδίνο και τα εξωτικά νησιά.

Μα-κάποιες καρέκλες έχουν φαΐ (ακόμα). Τζάμπα θα χαρίσουν 300 δισ. € περιουσία του Δημοσίου?

Έτσι μένω ν' αναρωτιέμαι: ποιοι-και-πότε θα 'ναι αυτοί που θα βουτήξουν τα χέρια τους μεσ' τα σκατά για να βγούμε (αν-βγούμε) έξω?