Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

Η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου

...και να πω ότι δεν πέρασα καλά (?), είχα την πολυτέλεια να ζήσω πραγματικά-πολύ όμορφα μέχρι προχθές και να 'χω πολλές απ' τις χαρές που λεν-πως πρέπει να 'χεις...

Μα μόλις χθες κατάλαβα, πως όλα αυτά τα "φίλτρα" της "σκέψης" με είχαν πάρει μακρυά απ' τη Φύση μου γιατί αυτή η Χαρά, η γέννηση της κόρης μας, ήταν η μεγαλύτερη χαρά της ζωής μου, που νιώθω σαν να μου ξύπνησε τ' Αρχέτυπα της Ύπαρξης!

Εύχομαι να ναι τυχερή, καλή κι αγαπημένη και να ζήσει με υγεία σ΄ ένα κόσμο με πολύ, πάρα-πολύ ΑΓΑΠΗ!


Υ.Γ.
Και αν αυτό πρέπει ν' αφορά κι άλλους για να γράφεται στον δημόσιο λόγο ενός ιστολογίου (τρίχες "δημόσιο" δηλαδή, γεια σου Νίκο μου, γεια σου Αντρέα μου), θα 'λεγα: να γεννάτε, είναι υπέροχο (!) (γιατί ομολογώ πως όταν γένναγαν οι άλλοι, ούτε εγώ το καταλάβαινα).