Τι υπέροχη ανακάλυψη το Google Scholar!
Εκεί φαίνονται όλα και μπορεί να δει o οποιοσδήποτε-για οποιονδήποτε, αν κάτι έχει κάνει στην επιστημονική σκέψη.
Κάτι που να αξιολογείται όμως.
Στα πλαίσιά της και όχι στα ιστολόγια και τις ιστοσελίδες, όπου όλοι είμαστε υπέροχοι.
Τακτοποιώντας τον ιστοχώρο, δημιουργώντας μια αντικειμενική βάση η Τρομερή Google έθεσε το πρώτο αντικειμενικό-ανεξάρτητο (!) κριτήριο αξιολόγησης (!).
Και είναι πολύ ουσιαστικό αυτό (βλ. σχετικό κείμενο Ανθρωπική Γεωμετρία και ιστοχώρος).
Έχω «σχολαρο-γκουγκλίσει» πολλά ονόματα διαφόρων. Και αυτό μου αναδεικνύει την «δύναμη» και την «αδυναμία» τους.
Παράλληλα έχω παρατηρήσει ότι δεν έχει σχέση η εποχή τους.
Μπορεί να δει κανείς νέους, αλλά και πολύ παλαιότερους να φιγουράρουν εκεί, ανεξάρτητα με τον χρόνο τους.
Για παράδειγμα εδώ μπορείτε να δείτε τις δημοσιεύσεις και τις αναφορές σε επιστημονικά περιοδικά και σε συνέδρια του Α. Παπανδρέου.
Ενώ εδώ μπορείτε να δείτε τις δημοσιεύσεις και τις αναφορές σε επιστημονικά περιοδικά και σε συνέδρια του κ. Γ. Αλογοσκούφη.
Κάτι άλλες επιστημο-νάρες (!) παγκοσμίως άνγωστες, λέω να μην τις αναφέρω εδώ.
Αλλά ιδού ο σύνδεσμος (Ρόδος) http://scholar.google.com/ ιδού και η αξιολόγηση (Πήδημα).
Και αναρωτιέμαι γιατί ενώ φαίνονται να είναι όλα τόσο υπέροχα, κάτι -φαίνεται να- πάει τόσο λάθος.
Και μου φαίνεται ότι είχε δίκιο ένας φίλος που έλεγε σχετικά με αυτό: «Είναι δύσκολο να οδηγάς Ferrari σε καρόδρομο… άσε που στο χωριό δεν έχει συνεργείο».
Βλ. σχετικό άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη: Καθολική επιστροφή στην πολιτική
