Το παιχνίδι είναι το κυρίαρχο εκπαιδευτικό μέσο για κάθε άνθρωπο.
Αυτό δημιουργεί οράματα, στόχους και αρχετυπικά πάθη στην εύπλαστη ηλικία.
Σε προηγούμενες αναρτήσεις περιέγραψα την δημιουργία ενός παιχνιδιού, κάτι σαν ΣΚΑΚΙ. Για διαφόρους λόγους που εξηγώ σε σχετικές αναρτήσεις, διαφωνώ με το σκάκι και δεν μου αρέσει. Έτσι έφτιαξα κάτι άλλο που μου άρεσε να παίζω.
Σήμερα, βλέποντας ανθρώπους να σκοτώνονται για ένα παιχνίδι σκέφτομαι το πόσο κακό έχει κάνει η MONOPOLY που απεχθάνομαι.
Ως έκφραση του αγριότερου καπιταλισμού, η MONOPOLY αντιλαμβάνεται με χρηματοπιστωτικά κριτήρια την δράση του ανθρώπου στην κοινωνία, τον παίχτη, μόνο-του, σκοπό και στόχο το χρήμα-του και το κεφάλαιό-του.
Αλλά ο άνθρωπος δεν είναι μόνος του. Οφείλει να λειτουργεί ως πολίτης στην πολιτεία και οφείλει να έχει μια αειφόρο αντίληψη, σύμφωνα με την οποία, οι ανάγκες του σήμερα δεν θα υπονομεύουν τις ανάγκες του αύριο.
Στην προσπάθεια να διατυπώσω την διαδρομή της ζωής, μέσω μιας άλλης αντίληψης, σε παρακάτω αναρτήσεις θα σχεδιάσω ένα άλλο παιχνίδι που θα προσπαθήσει να εκφράσει τις σκέψεις: Για την πολιτεία. Ένα πείραμα, κ.α. σχετικές αναρτήσεις