Για την πολιτεία 10. Η έρευνα και η γνώση

Καλώς ερευνά-όποιος ερευνά τον Κόσμο. Χρέος του είναι, την γνώση που αποκτά να την αποδίδει πίσω στην πολιτεία και η εργασία αυτή να γίνεται: Συλλογική Γνώση.

Η γνώση εξελίσσει τον άνθρωπο και τον πάει βήματα-μετά, του παγανισμού και των προκαταλήψεων. Είναι σπουδαία η διαδικασία προσέγγισης κάθε «θεϊκής» έννοιας/μορφής και της ερμηνίας του Κόσμου μέσα αυτή (βλ. Υ.Γ. 1). Αλλά κυριότατα αφορά εσωτερικές ανάγκες του ανθρώπου, χωρίς να πρέπει, τα «θεϊκά» χαρακτηριστικά που αποδίδονται στον Κόσμο, να αποδίδουν ευστάθεια στην αντίληψη του ανθρώπου γι αυτόν.

Έτσι, όταν ο άνθρωπος γνωρίζει, αντιλαμβάνεται πως: πρέπει ο ίδιος να λύσει ευπρεπώς το νόημα της ύπαρξής του (βλ. Υ.Γ. 2).

Ξέρω πως οι περιορισμένες μου δυνατότητες και η εξέλιξη της επιστήμης, δεν θα μου επιτρέψουν να ασχοληθώ με τα ανώτερα μαθηματικά και ειδικούς τομείς τις φυσικής. Αλλά αφορά το συλλογικό έργο της πολιτείας (και μένα παρέα) να γίνεται έρευνα γι αυτά. Και κάθε τομέας της Βασικής Έρευνας, κάθε νεπέριος λογάριθμος, κάθε ολοκλήρωμα και κάθε μέρος του ατόμου, θα 'θελα να διερευνηθούν από ανθρώπους με κέφι και μεράκι.

Δεν είναι έργο-τους αυτό, αλλά (ξανα-λέω) σπουδαίο συλλογικό έργο. Γιατί, μέσω της Γνώσης αυτών των ανθρώπων-και 'γω γνωρίζω.

Γι' αυτό η πολιτεία, οφείλει να αγκαλιάζει, τους ερευνητές και το έργο τους.


Υ.Γ. 1
Ο μύθος είναι έκφραση του συλλογικού ασυνειδήτου. Η γένεσή του είναι αποτέλεσμα της προσπάθειας του ανθρώπου να ερμηνεύσει τον κόσμο γύρω του μέσα από ενστικτώδεις, ανθρωποκεντρικές εικασίες και όχι μέσω της ορθολογικής σκέψης. Με ψυχολογικούς όρους, ο μύθος καλύπτει περισσότερο τα ανθρώπινα συναισθήματα παρά μία αντικειμενική παρατήρηση του Κόσμου. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία πρωτόγονη επιστήμη...

Διαβάστε περισσότερα στις σχετικές εργασίες:

• Η αφύπνιση του Μύθου
• Τα στοιχεία που θάψαμε, όλη αυτή η Φύση μας, αλυχτά το αέναο κάλεσμά της

Υ.Γ. 2
Η ύπαρξη κουλτούρας εντάσσεται, όχι μόνο στην επιστήμη, αλλά και σε όλες τις μορφές της γλώσσας δηλαδή τους μύθους, τη θρησκεία και την τέχνη. Όλες αυτές οι μορφές είναι μορφές Γνώσης. Πολλές φορές, η κριτική της λογικής (που εκφράζεται μέσα από την επιστήμη) γίνεται κριτική της ευρύτερης κουλτούρας. Αλλά η λογική είναι ένας εντελώς ανεπαρκής όρος για να κατανοήσουμε τις μορφές της πολιτισμικής ζωής σε όλο τους τον πλούτο και την ποικιλία... (βλ. παλαιότερη ανάρτηση: Για την Τέχνη)

Υ.Γ. 3
Βλ.: Για την πολιτεία. Ένα πείραμα, κ.α. σχετικές αναρτήσεις