Για το κλόπυ-ράιτ

Οι άνθρωποι που-κάτι-κάνουν, παγιδεύονται, σε μια εξαιρετικά σύνθετη διαδικασία, στην οποία, από την στιγμή της δημιουργίας κάθε έργου, μπαίνουν σε μια διαπραγμάτευση για την έκθεση-δημοσίευση-εκμετάλλευσή του.

Είναι πολλές οι παράμετροι μιας τέτοιας διαπραγμάτευσης και δεν την «κάνεις εύκολα καλά».

Και αυτό γιατί, όταν ολοκληρώνεις ένα έργο, είσαι εκεί και το υποστηρίζεις, διεκδικείς τα «πνευματικά του δικαιώματα», ή καλύτερα την γέννησή του, αφού το κάθε έργο είναι «παιδί» του δημιουργού του.

Η ευτυχία του δημιουργού είναι το έργο αυτό να μεγαλώσει και να διαχυθεί, να δημιουργήσει την δική του πορεία. Έτσι, ζει και αυτός μέσα από αυτή.

Γιατί το δεύτερο μισό της χαράς της δημιουργίας, είναι να την μοιράζεσαι.

Αλλά αντί να την μοιράζεσαι σου την κλέβουν. Και είναι πολλές οι μορφές της κλοπής. Μου έχουν κλαπεί πολλά έργα, που δεν είμαι εγώ μέσα σε αυτά και νιώθω σαν να κλέβουνε κομμάτι του εαυτού μου.

Όχι γιατί κάποιοι κερδίζουν εύσημα ή βγάζουν λεφτά εκμεταλλευόμενοι το έργο μου, αλλά γιατί δεν μοιράζομαι την χαρά της δημιουργίας μου, δεν είμαι εγώ στο δημιούργημά μου. Αναπαράγω απλά μια διαδικασία κατά την οποία κάποιοι άλλοι, κάτι-κάνουν.

Επειδή όμως ο δημιουργός δεν έχει την δυνατότητα και την πολυτέλεια, να κυνηγάει τους κλέφτες του (που κατά κανόνα είναι δυνατότεροί του) η λύση που μπορώ να σκεφτώ είναι η εξής:

Ο δημιουργός να χαρίζει το-όποιο έργο-του στο Δημόσιο ή σε Ιδρύματα έτσι ώστε ο κλέφτης να έχει να κάνει με κάποιον δυνατότερο από αυτόν. Και πρέπει να ελπίζει ότι αυτός που θα πάρει τα έργα του θα έχει την διάθεση, την δύναμη και τον μηχανισμό για να κυνηγήσει κάθε κλέφτη.

Αλλά πάλι, είναι αυτός ο στόχος?

Γιατί κάθε έργο που φεύγει και εκτίθεται, βρίσκει τον Καλό ή Κακό του δρόμο και ανεξάρτητα με τον κάθε κλεπτ-αποδοχο-διαχειριστάκο στον οποίο έχει καταλήξει και χρεώνεται εν-μέρη και στον δημιουργό του.

Όμως η φύση του δημιουργού είναι η ίδια η δημιουργία, αφού: μπορεί κάποιος να του έκλεψε τα έργα του, θα φτιάξει όμως άλλα, πολύ καλύτερα, που θα τον προστατεύσουν και θα τα προστατεύσει.

Το ότι οφείλει να προσπαθήσει, αυτά να μην μαγαριστούν και να 'χουν ομορφότερη στράτα είναι (για το τώρα του) μια-κάποια ανακούφιση.


Υ.Γ.
Άρθρα σχετικά με την πνευματική ιδιοκτησία μπορείτε να διαβάσετε στον ιστό-τοπο του Πάσχου Μανδραβέλη: http://www.medium.gr/