Ο λαϊκός βάρδος έλεγε πως: "όταν θα πας κυρά μου στο παζάρι, θα μ' αγοράσεις...' κάτι, αλλά δεν διευκρίνιζε ούτε με τι νόμισμα θα τ' αγοράσεις, ούτε πόσο αυτό θα κάνει.Αντίθετα, άλλος λαϊκός βάρδος διακηρύττεται πως: "ένα φράγκο η βιολέτα". Έτσι, ποσοτικοποιούσε (ένα) σε νόμισμα (φράγκο) την βιολέτα και προφανώς εννοούσε την δραχμή (τότε που αναφερόμασταν στις δραχμές ως "φράγκα").
Μολονότι έχουν 10+ χρόνια να εμφανιστούν δραχμές στην αγορά, η τιμή της βιολέτας φαίνεται να παραμένει σταθερή: ένα φράγκο.
Αυτό σημαίνει συναλλαγματική ισοτιμία στην φαντασιακή-μας οικονομία!
Τσινγκολελέτα!
