Ανακοίνωση

Διακόπτουμε το πρόγραμμά μας για ολιγο-ήμερες διακοπές.

Καλά Χριστούγεννα.

Για το γκολ στην παράταση

Καλά φάνηκαν τα μέτρα που ανήγγειλε ο Υπουργός Οικονομίας.

Μα έτσι όπως παρουσιάζονταν εχθές απ' τα τηλεοπτικά μέσα, φοβήθηκα ότι μπορεί να βρεθώ υπόλογος γιατί (όπως φάνηκε) ως μισθωτός, ανήκω στους πιο πλούσιους!

Γεγονός είναι όμως, πως ο φόβος που 'χω για να μην βρεθώ σε αταξία στην εφορία, με οδηγεί σε απραξία. Έτσι, φοβάμαι να πουλάω τα γλυπτά μου, φοβάμαι να δραστηριοποιηθώ σε διάφορα έργα και φοβάμαι να βάλω διαφημίσεις στο ιστολόγιό μου, γιατί μπορεί να μου πουν κάποια στιγμή πως βγάζεις λεφτά απ' αυτά-φέρτα.

Γι αυτό η παράκληση είναι: κάντε κάτι απλό, να ξέρω τι κάνω και που πάω, να κάνω κάτι και 'γώ, να βγάλουμε όλοι γκα-φρα.

Δεν μπορώ όμως να δράσω νιώθοντας πολίτης-κλέφτης και (επειδή έτσι φαίνεται να είναι ο πολίτης) το κράτος να παρουσιάζεται ως φορο-ληστής.

Η ερώτηση όμως είναι: Θα προλάβουμε?

Για τα φορολογικά μέτρα

Μισθωτοί και συνταξιούχοι-λέει οι πιο πλούσιοι Έλληνες.

Εύχομαι να κάνουν πλάκα και να 'χουν δει πως δεν κυκλοφορούν αυτοί τα μεγάλα αυτοκίνητα.

Στο ίδιο άρθρο, το καλύτερο που είδα παρακάτω ήταν: ...η κατάργηση του χαρτοβασιλείου των φορολογικών δηλώσεων. «Φέτος για τελευταία φορά εκτυπώνουμε έντυπα φορολογικών δηλώσεων και βιβλιαράκια οδηγιών» είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Δεν ξέρω πως θα το κάνουν αυτό, μα (αν γίνει) είναι κάτι που το θελα πολύ (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση για την προβολή).

Για την νέα "εθνική συνείδηση"

Η-όποια πληροφόρηση -μα και η γνώση- ήταν πάντοτε ακριβή (ακριβά αγοράζαμε βιβλία, ακριβά σπουδάζαμε κ.λπ) και ως συνθήκη και μοχλός εξουσίας πολύ συχνά κρυφή.

Ως κανόνα έχω, κάθε τι που γράφω να υπάρχει στο δίχτι. Και δεν αναφέρομαι στο ιστολόγιο μα σε κάθε βιβλίο-κείμενο που μπορεί να βοηθούσε κάποιον άλλον.

Το βιβλίο, με την πληρότητά του, αρχής-μέσης και τέλους, αντικρούει την αντίληψη της αποσπασματικής σαπουνόφουσκας σκόρπιων λέξεων των δίχτι-σελίδων.

Το βιβλίο, χωρίς να είναι αυτό και μόνο, χτίζει την παιδεία.

Και η παιδεία, όπως συχνά μας λένε, αναπτύσσει την εθνική μας συνείδηση.

Γι αυτό και γω, στην "Google-πολιτεία" που ζω (χωρίς να ξέρω γαλλικά) στεναχωριέμαι πολύ που οι Γάλλοι καταδίκασαν την Google για την ψηφιοποιήση των γαλλικών βιβλίων.

Προς μελέτη

«… σήμερα ζούμε χωρίς κατευθύνουσα ιδέα αλλά και χωρίς την αποδεικτική μέθοδο της συνειδητής επαγωγής.

Δοκιμάζουμε στην τύχη σαν μαϊμούδες.»

R. Musil (1880-1942)

Λίγα είναι τα διαβάσματα που νιώθεις πως η ουσία τους, σε βγάζει απ' τις τρικλοποδιές του νου.

Ένα απ' αυτά τα λίγα το έγραψε πρόσφατα αγαπημένος Δάσκαλος των Δασκάλων-μου και Δάσκαλός-μου με τίτλο: "Αστική δημοκρατία και αυτοκρατορία της αγοράς" διατυπώνοντας επιτέλους μιαν ανατροπή στα (εξαιρετικά επίκαιρα) λόγια του R.Musil.

Βρείτε το πλήρες κείμενο στον σύνδεσμο: http://www.itia.ntua.gr/el/docinfo/938/

Γιατί πέφτει?

Η προηγούμενοι κυβερνώντες, φαίνεται να ήταν, άναυδοι σε ύπνωση.

Αντιθέτως αυτοί, φαίνεται να είναι, άναυδοι σε εγρήγορση.

Πως όμως η πολιτεία, χωρίς μηχανισμό που να-ξέρει-τι-να-κάνει, μπορεί να είναι αποτελεσματική?

Γιατί ζούμε σε ένα "κράτος" που λέει-πως πιστεύει στην "αγορά" μα είναι "χτισμένο" σε ένα "δημόσιο φορέα", σαν να λειτουργεί σε κομουνιστικό καθεστώς.

Αλλά τα καθεστώτα αυτά απ' τον δημόσιο φορέα παρήγαγαν πλούτο, έφτιαχναν πυραύλους να πάνε στο φεγγάρι, φτιάχναν αυτοκίνητα και έκαναν κουμάντα.

Το δικό-μας το "δημόσιο" τι πλούτο παράγει?


Υ.Γ.
Βλ. σχετικά παλαιότερη ανάρτηση: ο κρατισμός που θέλουμε να προσπεράσουμε

Για το μαχαίρι του καφέ

Το κουταλάκι του καφέ δεν-ήταν-πλυμένο, βαρέθηκα να το πλύνω κι έφτιαξα καφέ με το μαχαίρι.

Στο τέλος μαχαίρωσα τον καφέ για να ανακατέψω την ζάχαρη.

Κάτι θέλει να μου πει αυτό, μα δεν ξέρω ακόμα-τι.

Αγρύπνια

Η πολιτεία, μακριά από κάθε παρακλητικό κανόνα, "λέει" πως "σώζει" την ύπαρξη με τα καλά κι αγαθά έργα του ανθρώπου.

Μα τον ύπνο?

Αυτά-ρα

Έτσι λέει ένας φίλος μου απ' αλλού το "αυτό".

Έχει μάθει τα ελληνικά-του "ακουστικά" όπως του μίλησαν οι ελλην-άρες, που φαντάζομαι πως του λέγαν συνέχεια "αυτό-ρε" για να το καταγράψει τελικά "αυτά-ρα".

Και του 'μεινε.

Φαίνεται να έχει ενδιαφέρον το πως αντιστρέφονται οι ρόλοι, τώρα που μας λέν' οι άλλοι απ' αλλού: αυτά-ρα.

Για τον μαστρο-Στέφανο

... που θυμάμαι πίσω απ' τον Τηνιακό. Πάνε σχεδόν είκοσι χρόνια.

Το εργαστήρι του, μια τρύπα στο χρόνο, με την φωτιά-του, τ' αμόνι-του και το σφυρί-του.

Όταν είχα μπει, μαζί με άλλο μπάρμπα, άκουγαν ραδιόφωνο πέρναγαν καλά.

Σαν του 'πα το επώνυμο δεν μ' άφηνε να φύγω γιατί είχε πολεμήσει-έλεγε με τον παππού στην Αλβανία και με κάθισε-καλά να μου λέει ιστορίες.

Μου 'φτιαξε έναν ονειρεμένο ματρακά, που 'χω υπερήφανα στολίσει στην βιβλιοθήκη μου και τακτοποιώντας την, θυμήθηκα αυτόν και το μέταλλο, γλυκά να ζωντανεύει κάτω απ' τα χέρια του.

Αυτά μου ήρθαν σήμερα στο πιάσιμο του ματρακά, μα δεν θυμάμαι τη μορφή του μαστρο-Στέφανου.

Αλλά θα φτιάξω κάτι απ' το διάλειμμα στο εργαστήρι του να τον θυμίζει...

Για την προβολή

Είπανε χθες πως όλες οι αποφάσεις θα μπαίνουν στο διαδίκτυο.

Πολύ μου άρεσε, αλλά μήπως πρέπει να υπάρξει και μια φόρμα τέτοια ώστε, εκτός από τους "πάνω" και κάθε πολίτης, κάθε φυσικό πρόσωπο, να μπορεί να επιλέξει να εκθέτει (αν θέλει) τα οικονομικά του στοιχεία και με βάση αυτά να φορολογείται και να αξιολογείται απ' την πολιτεία (τους συναδέλφους του, άλλους πολίτες)?

Τι να το κάνω το Facebook? Γιατί να μην υπάρχει ένα Taxisbook απλό-προσβάσιμο και ανοιχτό, όπως ανοίγουν και οι "μεγάλοι" τα "χαρτιά" τους?

Ως μέτρο ελέγχου και τακτικής οργάνωσης, έχω την αίσθηση πως μόνο η έκθεση μπορεί να προστατεύσει την δημιουργία παρά-λογα μεγάλων ακίνητων περιουσιών και οι παρά-λογα μεγάλων καταθέσεων από "μισθωτούς" υπαλλήλους πολλών αφεντικών.

Σχετικά με αυτό, έλεγε χθες το ραδιόφωνο πως κάθε Τούρκος πολίτης, σε λίγο καιρό θα έχει το e-mail του απ' την πολιτεία του.

Εμείς όμως, τιμώντας τον αποικιακό χαρακτήρα αυτού του κράτους, εμμένουμε να "υπάρχουμε" σε μια εικονική προσομοίωση της "google πολιτείας" που μας παρέχει ιστολόγια, e-mail και ότι άλλο χρειαζόμαστε στην δικτυακή επικοινωνία.