Ημέρες που 'ναι, ήμασταν στην εκκλησία.
Καλός Παπάς έκανε την λειτουργία και η εκκλησιά ήταν γεμάτη.
Τότε, σκάει φουσκωτός αγκαλιά με φοβισμένο πολιτικό.
Συζητούσαν σιγανά για το: αν-θα-μπουν, ή δεν-θα-μπουν.
Τελικά μπήκαν, προσκύνησε ο πολιτικός, πήγε στον Παπά, πήρε την ευχή του και στάθηκε δίπλα του.
Αφού δεν έγινε καμία στραβή σε λίγο ο φουσκωτός, βγήκε έξω και έφερε κι άλλον πολιτικό.
Μπήκε κι αυτός όμοια με τον προηγούμενο κι έκατσε δίπλα του. Μετά ο φουσκωτός έφερε κι άλλον, κι άλλον... Πλήθος ασχήμια γύρω απ' την Ωραία Πύλη.
Και πήρα απόφαση πως: αν δεν σταματήσουν οι παπάδες να δίνουν την ευλογία τους σε κάτι καθίκια σαν μερικούς-μερικούς και τελικά, αν οι παπάδες δεν αποφασίσουν να σηκώσουν το λάβαρο, να οργανώσουν την αντίσταση και ν' αναμιχθούν με τον λαό, ο κόσμος θα υπακούει.
Καλός Παπάς έκανε την λειτουργία και η εκκλησιά ήταν γεμάτη.
Τότε, σκάει φουσκωτός αγκαλιά με φοβισμένο πολιτικό.
Συζητούσαν σιγανά για το: αν-θα-μπουν, ή δεν-θα-μπουν.
Τελικά μπήκαν, προσκύνησε ο πολιτικός, πήγε στον Παπά, πήρε την ευχή του και στάθηκε δίπλα του.
Αφού δεν έγινε καμία στραβή σε λίγο ο φουσκωτός, βγήκε έξω και έφερε κι άλλον πολιτικό.
Μπήκε κι αυτός όμοια με τον προηγούμενο κι έκατσε δίπλα του. Μετά ο φουσκωτός έφερε κι άλλον, κι άλλον... Πλήθος ασχήμια γύρω απ' την Ωραία Πύλη.
Και πήρα απόφαση πως: αν δεν σταματήσουν οι παπάδες να δίνουν την ευλογία τους σε κάτι καθίκια σαν μερικούς-μερικούς και τελικά, αν οι παπάδες δεν αποφασίσουν να σηκώσουν το λάβαρο, να οργανώσουν την αντίσταση και ν' αναμιχθούν με τον λαό, ο κόσμος θα υπακούει.
