... γιατί μέχρι-πρόσφατα, βαριόμασταν-και-λίγο.Έβλεπα-τώρα πως η περσυνή χρονιά είχε καμιά 300αριά αναρτήσεις, ενώ οι προηγούμενες χρονιές, καμιά 150αριά.
Έχω την εντύπωση πως δεν έφταιγε το-ότι ήθελα να blog-άρω περισσότερο, μα τ' ότι μου-δινε υλικό η (τραγική) καθημερινότητά-μας. Όχι και τόσο τραγική (ακόμα) για τον μικρόκοσμό-μου (υπάρχω-ακόμα αξιοπρεπώς με τα-λιγότερα λεφτά που παίρνω), τραγική όμως σε ένα ευρύτερο κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον και σ' αυτό που αντιλαμβάνομαι ως το μέλλον του τόπου.
Ίσως το blog-άρισμα να 'ναι καλό γιατί οργανώνει το Λόγο. Παράλληλα-όμως, πολύς-πια κόσμος που μιλούσε με τις ώρες για την μπάλα, άρχισε ν' αποκτά σιγά-σιγά Πολιτική Σκέψη. Έτσι (πέρυσι) μίλαγα και μ' άλλους, έπαιρνα ερεθίσματα και αυτό ήταν σπουδαίο!
Βέβαιο είναι όμως, πως το ιστο-λογείν συμβαίνει-πολύ όταν ΣΚΑΣ. Και πέρυσι ΕΣΚΑΣΑ!
Βέβαιο είναι επίσης πως, μέχρι πρόσφατα, η καθημερινότητα που είχα, ήταν λίγο βαρετή δεν είχε αυτό: το στοιχείο της έκπληξης, της δημιουργίας, της δράσης. Ένιωθα εν πολλοίς άναυδος εν εγρηγόρσει (βλ. παλαιότερη σχετική ανάρτηση).
Πριν τρία χρόνια και στην πρώτη ανάρτηση αυτού του ιστολογίου έγραφα για την "βολική" συντήρηση μιας εξαιρετικά "άβολης" κατάστασης σχολιάζοντας την εκπαίδευση. Σήμερα νιώθω πως βολικά συντηρούμουν και 'γώ και με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ήμουν συμμέτοχος στ' αυτή την "βολική αδράνεια" (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση). Μα εκτιμώ πως: οι συνθήκες του κόσμου που αλλάζει θα με αναγκάσουν να εγερθώ, να κάνω-κάτι και να ξεφύγω από την (βαρετή) καθημερινότητά μου.
Έχω περάσει-καλά σ' αυτό το ιστολόγιο. Ελπίζω οι επισκέπτες του να περνάν κι αυτοί καλά και να 'χει (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) κάποιους-βοηθήσει.
Μέσ' τα ιστολόγια αλλά/και έξω απ' αυτά, μου φαίνεται πως φέτος, θα περάσουμε καλύτερα!
