Η παρατήρηση που έχω να κάνω όμως είναι πως: όλοι-αυτοί, κάνουν τη δουλειά-τους.
Δουλειά τους είναι να εκμεταλλεύονται τον κόσμο, δουλειά τους είναι να βγάζουν φράγκα και να κερδίζουν απ' αυτό, γιατί (δουλειά τους είναι) να κυκλοφορούν το χρήμα.
Μου κάνει εντύπωση το πως πολλοί που "ευαγγελίζονται" την "ελεύθερη αγορά" κάνουν τόσο σκληρή κριτική στους κεδροσκόπους, τις τράπεζες και τ' αφεντικά. Εντυπωσιακό είναι επίσης, το πως οι άλλοι, που "ευαγγελίζονται" τον σοσιαλισμό, υποτάσσονται στις "αξίες" κεδροσκόπων, τραπεζών και αφεντικών.
Η πολιτική των δεύτερων, μου θυμίζει ένα παλιό (μα-πάντα-επίκαιρο) σύνθημα: το αριστερό μου αφεντικό/πατίνι μ' έχει κάνει/κι όλο μου λέει πως γι αυτό/φταίν' οι Αμερικάνοι.
Στα πλαίσια αυτά, έχω τις παρακάτω απορίες
- (σε ατομικό επίπεδο) αν ήθελα, δεν μπορούσα να πάρω δάνειο και να χρωστάω στην τράπεζα το σπίτι? Γιατί δεν το πήρα και μένω στο νοίκι?
- (σε ατομικό επίπεδο) αν δεν μου κάνει αυτό το αφεντικό, δεν θα μπορούσα να φύγω να πάω σ' άλλο? Γιατί δεν το κάνω και μένω εδώ?
- (σε συλλογικό επίπεδο) αν θέλαμε, δεν θα μπορούσαμε να μην πάρουμε τα δάνεια από τους κερδοσκόπους? (και δεν μιλάω μόνο για το τωρινό μα/και για τα παλαιότερα). Γιατί τα πήραμε και χρεωθήκαμε?
- (σε συλλογικό επίπεδο) πως νομιμοποιείται η κυβέρνηση να παίρνει τις αποφάσεις που παίρνει? Οι προεκλογικές της εξαγγελίες τι σχέση έχουν με τις πράξεις της?
Αλλά ακόμα κι αυτοί (οι όροι του παιχνιδιού) είναι διαλυμένοι... (βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση η δημοκρατία δεν είναι τσάμπα... από τον Θραξ Αναρμόδιο και πρόσφατη σχετική ανάρτηση του ιστολογίου το ένστικτο του (κοινωνικού) θανάτου) και το "πολιτικό σύστημα" εμφανίζεται ως περιοδεύων θίασος κομματικών σχηματισμών.
Έτσι, το μόνο που ανησυχεί το θίασο σήμερα είναι το ότι: οι κεδροσκόποι, οι τράπεζες και τ' αφεντικά (αυτοί οι χρήσιμοι-"κακοί") δεν κάνουν πια την δουλειά τους (δεν κυκλοφορούν το χρήμα). Και για να κάνουν αυτοί (οι "κακοί") την δουλειά τους, ο θίασος τα κάνει όλα-ΌΠΑ υποκύπτοντας στις λυσσαλέες υποδείξεις τους.
Αφεντικά-τράπεζες και κερδοσκόποι έλεγαν πέρυσι πως: οι σοσια-ληστές καλά-τα-κανουν (ότι τους λέμε).
Σήμερα όμως που τ' αφεντικά δεν έχουν δουλειά (γιατί δεν υπάρχει αγορά), οι τράπεζες δεν έχουν φράγκα (γιατί ο κόσμος τά 'χει μαζέψει με την χρεοκοπία που 'ρχεται) και οι αγορές εκτιμούν πως δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν πίσω τα λεφτά τους, δεν τα βλέπουν τόσο ρόδινα.
Τώρα όμως που: η πολιτική και μόνο αυτή, θα μπορούσε να δώσει μια διέξοδο, τι μας λενε:
- να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Μα-πως θ' ανταγωνιστώ εγώ 1.000 Κινέζους? Οι "κακοί" φαίνεται-πια να το καταλαβαίνουν και όπου φύγει-φύγει
- να πουλήσουμε πετρέλαια. Μα θα γίνει βούρκος (στην καλύτερη) ή πόλεμος (στην χειρότερη). Οι "κακοί" θα το εκτιμούν κι αυτό και-πάλι όπου φύγει-φύγει
Όπως και να 'χει όμως (αυτοί που θέλουν την ψήφο μας) ας προδιαγράψουν-πολιτικά το μοντέλο ανάπτυξής, για να δούμε τέλος-πάντων, τί θα κάνουμε!?! (εναλλακτικά, βλ. σχετική ανάρτηση από τον Θραξ Αναρμόδιο τι να κάνουμε)
Γιατί μεσ' τους "κακούς", κάποιοι (χωρίς κανένα όραμα) που χαριεντίζονται με την εξουσία είναι οι χειρότεροι!!!
Υ.Γ. 1
Βλ. σχετική ανάρτηση από το antinews: Ανασυγκρότηση Μάχης – Γενικό Προσκλητήριο στη ΝΔ
Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις του ιστολογίου: για τον κοινοτισμό