Άναυδοι εν εγρηγόρσει

Επιχαίρουν τα Μεγα-κάναλα που οι "κακοί" φορτηγατζήδες επιστρατεύτηκαν.

Βάλαν και τον εκπρόσωπο των φορτηγατζήδων απέναντι από τον κ. Πεταλωτή που επιτέλους έλαμψε το άστρο του επικοινωνιακού του χαρίσματος, μιας και οι φορτηγατζήδες μιλάν άλλη (σπουδαία μ' άγνωστη) γλώσσα, με δικό της αλφάβητο, μυστικές λέξεις και απόκρυφα νοήματα, που δεν μπορούσε να μιλήσει ο άνθρωπος στο γυαλί (αν και πολύ θα μ' άρεσε).

Έτσι ο κ. Πεταλωτής φάνηκε πολύ σπουδαίος κάνοντας διάλογο μ' έναν άναυδο.

Έχω γράψει πολλές αναρτήσεις περιγράφοντας το γιατί διαφωνώ με την "λογική" της απεργίας (βλ. σχετικά για την απεργία και πάλι κ.α. σχετικές αναρτήσεις) μα θυμήθηκα πως περιγράφοντας τους εφιάλτες μου τον Μάρτιο ο πόλεμος ήταν ένας απ' αυτούς.

Και φαντάζομαι πως οι φορτηγατζήδες πήγαν στρατό, μήπως υπάρχουν κάποιοι άλλοι που δεν πήγαν?

Πως τώρα, τα "πολιτικά" επιχειρήματα εμπεριέχουν την διαλεκτική μα και την πρακτική του πολέμου και πως είναι δυνατόν να λέμε πως στέρεψε ο-όποιος "πολιτικός" λόγος: "γιατί έτσι"?

Ίσως και 'γω ν' ανακουφίστηκα που θα έχω βενζίνα να πάω για μπάνια και ας μην θέλω να κάνω απεργία ούτε να ασπάζομαι την "λογική" της, μ' αναρωτιέμαι: σε πόσο χρόνο θα στείλουν και 'μένα στον πόλεμό-τους?

Είμαστε όλοι Άναυδοι, μα εν εγρηγόρσει!