Στεναχωρήθηκα για τον άνθρωπο που χάθηκε και θυμήθηκα τον τίτλο από ένα παλιό βιβλίο του Χρόνη Μίσιου: Καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς (βλ. πρόσφατη συνέντευξη του Χρόνη Μίσιου).
Συλλυπητήρια στην κοινωνία-μας.
Τα χειρότερα έπονται.
Υ.Γ.
Σ' αυτή την κοινωνία που: ένα Πρόσωπο με "λάθος" για "Κάποιους" Λόγο, σημαίνει στόχος, τώρα πιά διαπραγματεύομαι το αν οφείλουμε τελικά να 'χουμε το-όποιο πρόσωπο (βλ. σχετικά παλαιότερη ανάρτηση για τα προσωπεία).
Στα πλαίσια αυτά, αναρωτιέμαι πως θα συν-υπάρχουμε σ' αυτή τη Μορφή (βλ. σχετικά παλαιότερη ανάρτηση Ανθρωπική γεωμετρία και ιστοχώρος).