Για τα προσωπεία

Μου ‘πανε χθες: είδα το ιστολόγιό σου και έχεις και την φωτογραφία σου (sic).

Αλλά το ευκολότερο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω είναι να κρυφτώ πίσω από ένα user name.

Όμως πάντα προσπαθούσα να αφήσω το Ανθρωπικό μου αποτύπωμα στο Δίχτι και αλλού, με τα έργα μου, τα λόγια μου, τις φωτογραφίες μου και κυριότατα το πρόσωπό μου.

Μου λεν να φοβάμαι και λίγο-πολύ το κάνω, τα προσωπεία και τις μάσκες.

Μου λένε όμως παράλληλα: κρύψου πίσω απ’ την-όποια μάσκα σου και είσαι ελεύθερος.

Αλλά αυτό που νιώθω, ως κάτι-λάθος και που είναι διατυπωμένο ως το παιχνίδι του ρουφιάνου, του κουκουλοφόρου, του κάθε υποκριτή (που άλλα λέει και άλλα κάνει) και που στηρίζεται η δομή της πολιτείας μας σε τούτο, είναι αυτό που νιώθω ως το τρομερό αδιέξοδο.


Υ.Γ, 1
Βλ. παλαιότερη ανάρτηση: Πρόσωπα και προσωπεία

Υ.Γ. 2
Βλ. παλαιότερη ανάρτηση: Ανθρωπική γεωμετρία και ιστοχώρος (internet ή Δίχτι)

Y.Γ. 3
Βλ. επόμενη ανάρτηση: Για τις κουκούλες

Υ.Γ. 4
Βλ. σχετικές εικόνες από την έκθεση γλυπτικής φωτογραφίας και παιχνιδιών για το Δίχτι