Πολλοί άνθρωποι που συνεργάζομαι μαζί, παρεξηγούν την "καλλιτεχνική" μου δραστηριότητα και θεωρούν ότι αντιλαμβάνομαι τα χρώματα.
Δυστυχώς δεν είναι έτσι...
Όσον αφορά την βασική σπουδή μου (Πολιτικός Μηχανικός-δεν το αρνούμαι) καλώς ή κακώς δεν μου τα μάθανε και δεν στεναχωριέμαι διόλου γι αυτό.
Όσον αφορά την "καλλιτεχνική" μου δραστηριότητα, η γλυπτική μου δεν έχει σχέση με τα χρώματα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως μπορεί να έχει μια-κάποια σχέση, η τελική υφή του υλικού (patina) μ' αυτά, αλλά κι αυτή άλλο-κάνει, όχι-χρώμα.
Η μοίρα το 'θελε να με φέρει να "τσεκάρω" πολλά χρώματα (ίσως για να με τιμωρήσει, επειδή "δεν τα χωνεύω").
Και μέχρι σήμερα, θεωρούσα πως έχω ισορροπήσει αξιοπρεπώς σε αυτά τα έργα.
Όταν όμως ακυρώνεται το-όποιο έργο, που με γκα-φρά και ιδρώτα γίνεται, γιατί τα χρώματα (οι αποχρώσεις) δεν-είναι-ντάξει αρρωσταίνω.
Γι αυτό: σήμερα οι εφιάλτες μου, έχουν χρώμα blue.