Λένε τώρα: να είσαι ευτυχής που βρίσκεσαι στο Δημόσιο.
Άλλοι-πάλι λένε: τί καλά που είμαι 'δω-να 'ταν και το παιδί μου.
Όταν όμως πάω να κοιμηθώ, αναρωτιέμαι μήπως αυτή καθ' αυτή η δομή και η λειτουργία του, μας κάνει όλους συμμέτοχους και συν-ένοχους στην απ-αξίωση του.
Και τελικά, η ελαστική εργασία που προτείνουν, λες να αφορά και το Δημόσιο?
Γιατί κάποιοι κουράστηκαν, άλλοι-μάλλον βαρέθηκαν, λες να ολοκλήρωσαν το έργο τους και να το κλείσουν-φεύγοντας το μαγαζί?