Οι εφιάλτες μου

Ο πρώτος είναι ότι:

Θα τυπώσουμε λεφτά (ας πούμε δραχμές) και οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι συνταξιούχοι και γενικότερα όλοι όσοι έχουν συναλλαγές με το δημόσιο θα πληρώνονται σε (ας πούμε) δραχμές οι οποίες θα έχουν την μορφή ομολόγου (που τελικά αυτό είναι το χρήμα βλ. σχετικά πρόσφατη ανάρτηση). Κατ' αυτή την έννοια θα μας πουν πως όλοι αναγκαστικά θα δανείζουμε το κράτος και αυτές (οι δραχμές) σύμφωνα μ' αυτό, θα έχουν αξία 1 ευρώ, μα κανείς στην αγορά δεν θα τις παίρνει.

Ο δεύτερος είναι ότι:

Θα διώξουν όλον τον κόσμο απ' το δημόσιο και (παραλύοντας το κράτος για απροσδιόριστο χρόνο) φτου-ξανά κι απ' την αρχή, θα πουν πως θα το "επανιδρύσουν". Και επειδή αυτό δεν-μπορεί-να-γίνει, θα ζήσουμε την διάλυση του-όποιου κοινωνικού κράτους και την μετατροπή της-όποιας κοινωνικής δομής σε ζούγκλα.

Ο τρίτος (και χειρότερος) είναι ότι:

Για να "καθαρίσει" ένα σύστημα, για να δουλέψει π.χ. ένας υπολογιστής που δεν-δουλεύει-σωστά, πρέπει να κάνει format στο σκληρό του. Δυστυχώς αυτό στην αγορά και την κοινωνία φαίνεται να γίνεται μόνο με πόλεμο. Επειδή τα τούρκικα πλοία βαράνε βόλτες έξω απ' το Σούνιο (κάτι που αν το ακούγαμε παλαιότερα θα ανατριχιάζαμε μα τώρα δεν μας καίγεται καρφί), δεν μου φαίνεται καθόλου απίθανο αυτό το ενδεχόμενο και το μόνο που εύχομαι είναι να μην φτάσουμε ως εκεί.


Υ.Γ.
Βλ. σχετικά και το σημερινό άρθρο από ΤΑ ΝΕΑ "Πρωτοφανής πρόκληση των Τούρκων στο Φαρμακονήσι".