Και σύμφωνα με ψιθύρους που ακούω, αυτό θα πει ότι: όλοι οι συμβασιούχοι απολύονται (και 'σείς οι αορίστου χρόνου).
Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Προσωπικά θα χαιρόμουν αν κάποιος με αξιολογούσε αξιοκρατικά και αν πρόσφερα να έμενα, αν πάλι όχι, να 'φευγα. Αλλά αυτό που σε λίγο καιρό θα συζητάμε είναι το τέλος της-όποιας εργασίας στο δημόσιο φορέα.
Η ευρύτερη αντίληψή μας λέει πως "ότι θέλει ας γίνει, μα μακρυά απ' τον κ.... μας".
Τώρα λοιπόν που θα πιάσει ολονών τον κ... (αφού μια παν-στρατιά ανέργων θα κατακλύσει την αγορά και εκτός της πείνας, κανείς δεν θ' αγοράζει) αναρωτιέμαι αν ο Έλληνας θα διεκδικήσει την Ελλάδα, ή αν ο Έλληνας θα πάει μετανάστης (βλ. σχετικά προηγούμενη ανάρτηση).
