- και 'γω αγοράζω :-)
- με τι λεφτά :-/
- πουλάω baba :-(
- Pipi-kaka :-(
- δεν έχει ρέστα :-/
- μα τι πουλάς? :-|
- πουλάω baba :-)
Η αναζήτηση του σουρεαλιστικού λόγου και της dada-ιστικής σύνθεσης, ακούγεται να "πάει-κουτί" με κάθε οικονομοτεχνική ανάλυση.
Αυτό γιατί, όπως πολύ όμορφα το περιγράφει το παρακάτω (εξαιρετικά διαφωτιστικό) vide-άκι, η οικονομία είναι μια κατάσταση "κοινωνικής σύμβασης" που καθορίζεται απ' τους "μεγάλους" για να βγάζουν κι άλλα γκα-φρα.
Money as Debt (Greek Subtitles) from Pat on Vimeo.
Με την αναγωγή αυτών των σκέψεων στην "κρίσιμη Ελλάδα", αν ο συμβασιούχος-αφέντης, δεν έχει την διαπραγματευτική δυνατότητα, να αγοράσει τα ψέματα που όλοι-πουλάν, καταρρέει το σύστημά του.Αλλ' αν τα ψέματα είναι τα όνειρα του αύριο, εύχεται κανείς να μην ξυπνήσει.
Και εύχεται μην-πει το: "κάθε πέρυσι και καλύτερα".
Υ.Γ.
Βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση: συμπάσχω και συμπαρίσταμαι αλλά...
