Είχα ακούσει παλαιότερα πως η "επανάσταση" δεν θα γίνει απ' το Δρόμο (ποιόν δρόμο?) μα θα γίνει απ' το Δίχτι.
Το Δίχτι πως? Βγάζοντας τ'-άπλυτα-στη-φόρα (?), με την ψυχ-αναλυτική εκτόνωση "συγκρουσιακών" αναρτήσεων στα ιστολόγια ή με "συγκρουσιακές" πρακτικές?
Είναι μάλλον περιορισμένης δυναμικής όλα αυτά τα εγχειρήματα και δεν βλέπω κανενός να ιδρώνει το αυτάκι του. Εξ άλλου και στο Δίχτι, υπάρχουν εξαιρετικά ικανοί μηχανισμοί διατήρησης της μορφής του κόσμου όπως σήμερα τον ξέρουμε.
Σήμερα όμως που το "χαρτί" ως ταυτοποίηση-συμβόλαιο έχει απ-αξιωθεί και το χρήμα δημιουργείται και καταναλώνεται με το πάτημα ενός pin, περιμένω την μέρα που κάποιος θα χακέψει μεγάλες τράπεζες.
Μετά, δεν θα υπάρχει χρήμα, δεν θα υπάρχουν καταθέσεις, δεν θα υπάρχουν δάνεια, δεν θα υπάρχει τίποτα απ' τον "ανεπτυγμένο" κόσμο όπως σήμερα τον ξέρουμε.
Η γιγάντωση αυτών των συστημάτων και ο βαθμός πολυπλοκότητάς τους που σήμερα χαο-ποιήται, μου δίνουν την αίσθηση πως: κάποια-στιγμή, αυτό-θα-συμβεί.
Τι καλά!
Υ.Γ.
Βλ. σχετικά: Money as dept