*****
Εκεί που κάθονταν ο κυρ Καταναλωτάκης αγκαλιά με τα παιχνίδια-του, να 'σου οι μικρές Οικολογίες!
Οι μικρές Οικολογίες είχαν μια απροσδιόριστη συγγένεια με την Μάνα-Γη και με την Γριά Οικονομία. Τις λέγαν "διδυμάκια" μα ήταν απ' άλλη μάνα κι άλλο πατέρα.
Η μεγαλύτερη ήταν μια πανέμορφη κοπέλα που μίλαγε πολύ. Ντυμένη κομψά από μετάξι, γιατί έλεγε πως οι μεταξοσκώληκες ήταν φίλοι της, θέλανε να της το δώσουν και θα φτιάξουν άλλο, μύριζε όμορφα, γιατί έκοβε όλα τα λουλούδια που λεγε πως έκανε καλό γιατί θα βγουν καινούργια, είχε μαλακό δέρμα, γιατί άρμεγε όλες τις γαϊδάρες και έκανε μπάνιο με το γάλα τους, επειδή-λέει τα γαϊδουράκια δεν έκανε να πίνουν πολύ. Είχε πράσινα μαλλιά, πράσινα ρούχα: Οικολογία η Πράσινη την έλεγαν.
Ο κυρ Καταναλωτάκης ερωτεύτηκε!
Η μικρότερη ήταν περίεργη και σιωπηλή. Ήταν μεγαλύτερη μα έμοιαζε μικρότερη. Θύμιζε πολύ την Γριά Οικονομία και τα μάτια της μοιάζανε τη Μάνας-Γης. Δεν φορούσε ρούχα, μόνο τ' απαραίτητα να μην κρυώνει, μύριζε περίεργα σαν-γη-νερό κι αέρας και δεν μιλούσε: Οικολογία η Παρδαλή την έλεγαν.
Ο κυρ Καταναλωτάκης την αγνόησε, σαν-να-μην-υπήρχε.
Τις μέρες που κάθισαν στο αγρόκτημα, ο κυρ Καταναλωτάκης, που του άρεσε η Πράσινη Οικολογία, προσπαθούσε να-κάνει να-της-αρέσει κι αυτός.
Και της έφτιαχνε σπουδαία παιχνίδια, ακόμα πιο έξυπνα από πριν, που κουνιόνταν μόνα τους και που 'ταν όλα πράσινα γιατί της άρεσε το χρώμα.
Της Γριάς Οικονομίας πολύ της άρεσε γιατί είχανε θάψει-πάλι όλα τα παλιά παιχνίδια και είχανε καινούργια που φαίνονταν πολύ χαριτωμένα.
Αλλά η Μάνα-Γη φαινόταν κουρασμένη, ο ποταμός είχε σωπάσει και τα δέντρα ήταν θλιμμένα.
Η άλλη Οικολογία (η Παρδαλή) έπαιζε μόνη της, πήγαινε βόλτες στο δάσος και μιλούσε μ' ότι είχε απομείνει να μιλάει.
Πότε-πότε, έκανε παρέα στη Μάνα-Γη που πολύ την αγαπούσε, μα μιλούσε και με την Γριά Οικονομία.
Η Γριά Οικονομία την ψιλο-συμπαθούσε. Η άλλη όμως της άρεσε πολύ. Αυτή: είχε μια μιζέρια.
*****
Συνεχίζεται...
