Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2008

Απ-αισιοδοξία

Σε συνέχεια προηγούμενων αναρτήσεων, δεν θα έλεγα ότι είμαι αισιόδοξος.

Αυτό που διαπιστώνω είναι πως : τα Σχολειά ήταν καμένα, αλλά τώρα κάηκαν εκ θεμελίων.

Και αν δεν μπει το παιδί στο Καλό Σχολειό, παιδί χωρίς παιδεία, πως θα διατυπώσει την άλλη άποψη?

Είναι μονόδρομος:

Σπάζοντας-καίγοντας και με τα κέρατά του (αφού ο νέος άνθρωπος-παιδί αυτή τη γ... παιδεία παντρεύεται)

Aλλά είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι, που τα Σχολειά μας ήταν-είναι και θα είναι κλειστά και που παρατηρούμε (σε βάθος χρόνου) να βιάζεται η παιδεία, στην οποία χτίζεται το γ... μέλλον αυτού του τόπου.