ΠΡΟΣΕΧΩΣ: ΤΡΕΙΣ ΙΝΔΙΑΝΟΙ ΑΣΤΟΡΕΣ. Του Κωστάκη Ανάν

«Μια φορά και έναν καιρό, ήταν τρεις ινδιάνοι άστορες, που ήταν φίλοι καρδιακοί και όλη μέρα τους έβλεπες μαζί να τριγυρνάνε εδώ και εκεί. Ένα πρωί, οι τρεις φίλοι περπατούσαν στο δάσος και σιγοσφύριζαν έναν παλιό σκοπό, όταν ξαφνικά, σε ένα ξέφωτο, βρήκαν μια παλιά, παρατημένη άλφα-βήτα. Την κοίταξαν από ‘δω, την κοίταξαν από ‘κει, στο τέλος κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και δεν χρειάστηκε να πουν λέξη.

Ο πρώτος πήρε ένα «κ» και από τότε ζει στις λίμνες και στα δάση και έχει μεγάλη φουντωτή ουρά.

Ο δεύτερος πήρε ένα «μ» και από τότε επισκευάζει τα υδραυλικά και τοποθετεί κλιματιστικά στα σπίτια του κοσμάκη.

Ο τρίτος ο καλύτερος ήταν και ο πιο άπληστος. Πήρε ένα «γ», ένα «ξ», ένα «λ» και όσα φωνήεντα χωρούσαν στις τσέπες του και έφυγε βιαστικά.

Για μέρες προσπαθούσε να γίνει και αυτός κάτι, σαν τους δύο φίλους του, αλλά μάταια. Σ’ αυτό τον κόσμο δεν υπάρχει χώρος για ξελογάστορες.»


Απόσπασμα από το υπέροχο βιβλίο του Κωστάκη Ανάν, Η τελική λήθη (δε φάιναλ θολούθιον), εκδ. Βαβέλ, Αθήνα 2008