Παλιά (αρκετά παλαιότερα δηλαδή) λέγαμε την αριστερά "πρόοδο" και τους αριστερούς "προοδευτικούς".
Μου είναι πολύ έντονες οι "αριστερές γκρίνιες" για τα κακά τα αφεντικά, την κατάχρηση διαφόρων "συστημάτων" εξουσίας και μια γενικότερη προσδοκία για έναν καλύτερο κόσμο.
Αλλά αυτή η προσδοκία, έχει αντιστραφεί γιατί αυτό που αντιλαμβάνομαι ως το τελικό επιχείρημα της αριστεράς σήμερα, είναι ο πόθος να γυρίσουμε στα κεκτημένα, με μεσοσταθμικό όραμα την περίοδο Καραμανλή του νεώτερου.
Έτσι λοιπόν, με μια ακατάσχετη παροχολογία, αυτό που λέει η αριστερά (δηλαδή η "πρόοδος") είναι τελικά μια επιστροφή, δηλαδή η ΣΥΝΤΉΡΗΣΗ, μιας εξιδανικευμένης (δεξιάς) περιόδου!!!
Προσεγγίζοντας παράλληλα την διαλεκτική της αριστεράς για την κρίση θεωρεί κανείς πως: μπορεί-πάραυτα η ανάλυση να είναι σωστή, μπορεί-πράγματι τα επιχειρήματα και οι προθέσεις να είναι αγνές, μπορεί-βέβαια τα "μονοπώλια" να είναι οι φταίχτες, μπορεί-τέλος η "πλουτοκρατία" να είναι καβάλα, πλην όμως δεν βλέπει κανείς οποιαδήποτε διάθεση για "πρόοδο".
Παλιά (αρκετά παλαιότερα δηλαδή) λέγαμε την δεξιά "συντήρηση" και τους δεξιούς "συντηρητικούς".
Τελικά, μπορεί να διαφωνώ με τα επιχειρήματα και την προοπτική που μας διαμορφώνει αυτή η κραταιά "δεξιά" αντίληψη (που εφαρμόζεται-σήμερα συλλήβδην από αριστερο-δέξιους), δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω πως είναι πολύ περισσότερο δημιουργική στις σκέψεις και τις δράσεις της και τελικά πολύ περισσότερο "προοδευτική" αφού διατυπώνει μια εντελώς καινούρια πολιτική πρόταση, την οποία επιβάλλει, μέρα με τη μέρα!!!
Και αυτό είναι το μεγάλο γαμώτο με την αριστερά. Δεν έχει καταλάβει πως για να διαμορφώσει κανείς νέες-δομές, προϋπόθεση είναι η διαμόρφωση προτάσεων των τρόπων, με τους οποίους, ο κάθε άνθρωπος θα συντονιστεί και θα εργαστεί γι αυτές. Και επειδή ο κόσμος κινείται και εξελίσσεται, δεν αρκούν τα ιστορικά της κείμενα.
Έτσι-τελικά, αν δεν έχεις ούτε-καν επικαιροποιημένες αυτές τις προτάσεις, χορταίνεις τον κόσμο με τεμπέλικες αντιλήψεις και μούφα-προοδευτικότητα μέχρι να πεινάσει στα σοβαρά...
Μου είναι πολύ έντονες οι "αριστερές γκρίνιες" για τα κακά τα αφεντικά, την κατάχρηση διαφόρων "συστημάτων" εξουσίας και μια γενικότερη προσδοκία για έναν καλύτερο κόσμο.
Αλλά αυτή η προσδοκία, έχει αντιστραφεί γιατί αυτό που αντιλαμβάνομαι ως το τελικό επιχείρημα της αριστεράς σήμερα, είναι ο πόθος να γυρίσουμε στα κεκτημένα, με μεσοσταθμικό όραμα την περίοδο Καραμανλή του νεώτερου.
Έτσι λοιπόν, με μια ακατάσχετη παροχολογία, αυτό που λέει η αριστερά (δηλαδή η "πρόοδος") είναι τελικά μια επιστροφή, δηλαδή η ΣΥΝΤΉΡΗΣΗ, μιας εξιδανικευμένης (δεξιάς) περιόδου!!!
Προσεγγίζοντας παράλληλα την διαλεκτική της αριστεράς για την κρίση θεωρεί κανείς πως: μπορεί-πάραυτα η ανάλυση να είναι σωστή, μπορεί-πράγματι τα επιχειρήματα και οι προθέσεις να είναι αγνές, μπορεί-βέβαια τα "μονοπώλια" να είναι οι φταίχτες, μπορεί-τέλος η "πλουτοκρατία" να είναι καβάλα, πλην όμως δεν βλέπει κανείς οποιαδήποτε διάθεση για "πρόοδο".
- Γιατί δεν μπορεί το "αριστερό" (προοδευτικό) επιχείρημα να είναι πως θα γυρίσουμε σε μια εποχή που έπεφταν φράγκα, χωρίς να δημιουργούνται αυτά τα φράγκα, ούτε πως θέλουμε πίσω τις δομές που για δεκαετίες δεν γουστάραμε!!! (βλ. σχετικά την στάση της αριστεράς για τον νέο νόμο στα πανεπιστήμια).
- Γιατί, για να υπάρξει μια οποιαδήποτε "πρόοδος" πρέπει να υλοποιηθεί μια συνολική μετάλλαξη του κοινωνικού σχηματισμού, μα-στα-χωριά, μα-σε-κοινότητες, κάπως (τέλος πάντων) πρέπει να αλλάξει η παραγωγική δομή της χώρας και να γίνει έτσι όπως έχουμε ξεχάσει ότι ήταν. Αντ' αυτού υπόσχονται, πως όλα θα μείνουνε ως έχουν...
Παλιά (αρκετά παλαιότερα δηλαδή) λέγαμε την δεξιά "συντήρηση" και τους δεξιούς "συντηρητικούς".
Τελικά, μπορεί να διαφωνώ με τα επιχειρήματα και την προοπτική που μας διαμορφώνει αυτή η κραταιά "δεξιά" αντίληψη (που εφαρμόζεται-σήμερα συλλήβδην από αριστερο-δέξιους), δεν μπορώ όμως να μην αναγνωρίσω πως είναι πολύ περισσότερο δημιουργική στις σκέψεις και τις δράσεις της και τελικά πολύ περισσότερο "προοδευτική" αφού διατυπώνει μια εντελώς καινούρια πολιτική πρόταση, την οποία επιβάλλει, μέρα με τη μέρα!!!
Και αυτό είναι το μεγάλο γαμώτο με την αριστερά. Δεν έχει καταλάβει πως για να διαμορφώσει κανείς νέες-δομές, προϋπόθεση είναι η διαμόρφωση προτάσεων των τρόπων, με τους οποίους, ο κάθε άνθρωπος θα συντονιστεί και θα εργαστεί γι αυτές. Και επειδή ο κόσμος κινείται και εξελίσσεται, δεν αρκούν τα ιστορικά της κείμενα.
Έτσι-τελικά, αν δεν έχεις ούτε-καν επικαιροποιημένες αυτές τις προτάσεις, χορταίνεις τον κόσμο με τεμπέλικες αντιλήψεις και μούφα-προοδευτικότητα μέχρι να πεινάσει στα σοβαρά...