Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Είναι η Τέχνη Προσευχή?

Δεν τα ΄χα πάντοτε καλά με την Θρησκεία για να μιλάω για την Προσευχή. Σήμερα όμως που την θεωρώ κάτι το εξαιρετικά Υψηλό και επειδή βλέπω πως με χαρακτηριστική ευκολία ακυρώνεται, μου 'ρθε να πω δυο λόγια:

Όταν ήμουν μικρός, διάφορα "προοδευτικά" αναγνώσματα, και διάφορες κουβέντες, μου λέγαν να πιστέψω πως "δεν υπάρχει Θεός".

Αγιορείτης μοναχός
Κατά την διάρκεια όμως της ασχολίας μου με την γλυπτική (σε κάποια στάδια του γλυπτού) ένοιωθα κάτι "ανατριχίλες" που εγώ τις ερμήνευα σαν την επαφή μου με το Θείο. Έτσι, γρήγορα-γρήγορα, αρνήθηκα αυτές τις ιδέες, συμφιλιώθηκα με την Πίστη μου στο Θεό, έπαψα να είμαι "προοδευτικός", πάω στην εκκλησία και απολαμβάνω τις Λειτουργίες της.

Πολλά χρόνια αργότερα, ένας μοναχός που μ' έβλεπε να κάνω γλυπτική στο Άγιον Όρος μου είπε: "εξαιρετική διαδικασία αυτή, κάνοντάς την μπορείτε να προσεύχεστε". Με την κουβέντα του αυτή, κατάλαβα πως, η Τέχνη, ήταν και είναι (για μένα) μια διαδικασία Προσευχής.

Κι ας μην το 'χα συνειδητοποιήσει...



Αυτή λοιπόν είναι η Δημιουργία: με την Τέχνη και την Προσευχή του, κάτι-κάνει ο άνθρωπος όταν επισκέπτεται τον Κόσμο τούτο.

Βέβαια, μπορεί να μην σ' αρέσει αυτό που φτιάχνω και μπορεί να μην σ' ακούγεται καλά ούτε η Προσευχή μου.

Σήμερα, η ευκολία με την οποία μπορεί κανείς να καταστρέψει το-όποιο έργο Τέχνης ή να προσβάλει την Προσευχή του Άλλου ως "προοδευτική κατάκτηση της ελευθερίας της έκφρασης" εμπεριέχει αφελώς μια κτηνώδη βία έναντι των δημιουργών τους.

Κι επειδή είμαι ενάντια σε κάθε είδους βια, δεν θεωρώ "πολιτισμό" την ελευθερία της ύβρεως. Ούτε "κουλτούρα" την "ελευθεριότητα" της έκφρασης.

Τι κι αν δεν μ' αρέσουν διάφορα έργα Τέχνης και δεν λατρεύω άλλους Θεούς. Δεν σημαίνει πως εγώ μου επιτρέπω να τα χαλώ και να τους προσβάλω