Για να μην περαιωνόμαστε κάθε τρεις και-λίγο

Είναι φορές που ακόμα και οι περισσότερο κακόγουστες φάρσες έχουν πλάκα.

Η συγκεκριμένη όμως δεν έχει.

Γιατί όπως πολύ σωστά περιγράφεται στο άρθρο που υπογράφει ο Strange Attractor στο antinews σχετικά με τη μορφή και τελικά την προβολή του πολίτη στην σύγχρονη πολιτεία είναι μάλλον άκαιρο να λέμε ότι μια κάρτα θα φέρει "το θηρίο" που είναι ήδη εδώ.

Ο συγγραφέας του παραπάνω άρθρου παρατηρεί, πως είναι μάλλον αφελές το να νομίζει κάποιος σήμερα ότι θα-κάνει, θα-πει κάτι που "κάποιοι" θ' αξίζει τον κόπο να ξέρουν αυτόν πίσω απ' το nickname και θα ασχοληθούν περισσότερο από δύο λεπτά για να το μάθουν.

Εμένα-πάλι, με γοητεύει ιδιαίτερα ο "κοινοτισμός" (το μικρό είναι όμορφο) και πιστεύω ότι ο κοινωνικός έλεγχος είναι αυτός και μόνο αυτός που θα μπορούσε να φέρει "στα ίσα του" την πολιτεία.

Αν η πολιτεία σε μέγεθος "χωριού" ελληνικής επαρχίας, έχει την κυριαρχία να το κάνει μέσω εξωθεσμικών μηχανισμών (κουτσομπολιού και κοινωνικής κριτικής), πως αυτό μπορεί να γίνει στο σύγχρονο κόσμο μας, περιφρουρώντας-με παράλληλα απ' το να κάνω λάθος, μην χάσω προθεσμίες και να τα 'χω όλα σωστά?

Είχα αναρωτηθεί και παλαιότερα: Γιατί να μην υπάρχει ένα Taxisbook απλό-προσβάσιμο και ανοιχτό? Όμοια θα τ' απαιτούσα και απ' την πολιτεία (βλ. κ.α. παλαιότερη σχετική ανάρτηση).

Ως μέτρο ελέγχου και τακτικής οργάνωσης, έχω την αίσθηση πως μόνο η έκθεση μπορεί να προστατεύσει την δημιουργία παρά-λογα μεγάλων ακίνητων περιουσιών και οι παρά-λογα μεγάλων καταθέσεων από "μισθωτούς" υπαλλήλους πολλών αφεντικών.

Καταλήγω σ' ένα παλαιότερο υστερόγραφο που έλεγε πως:

"...είναι εξαιρετικά χρήσιμο, ο καθένας να εκτίθεται, να εκθέτει τα έσοδα-έξοδά του και τους φόρους που πληρώνει (την προσφορά του στο συλλογικό έργο της πολιτείας). Και ας τον αξιολογεί η πολιτεία, οι συν-πολίτες του, γι αυτό."

Ποσώς με αφορά το Facebook. Αλλά θα ’θελα πολύ να δω ένα απλό-εύχρηστο και απ' όλους προσβάσιμο Taxisbook (που θα αφορά και τον πολίτη, μα και την πολιτεία)" (βλ. σχετικά: για την πολιτεία, οι φόροι).

Το πως αυτό θα γίνει, πως (και γιατί) θα αξιοποιηθεί και από ποιους είναι μια άλλη, πολύ-πολύ μεγάλη κουβέντα.