Η ακριβή-μου πόλη

Είναι κοινός τόπος: μια πολεμική διαλεκτική απέναντι στην Αγορά.

• Και μένα δεν μ' αρέσει η Αγορά, μα ζω στην πόλη. 
• Και μένα δεν μ' αρέσει η Αγορά μα πάω στο φαρμακείο και προσδοκώ να έχω φάρμακα. 

Αν θεωρήσουμε ότι όλες οι υπόλοιπες "αγοραστικές" μου ανάγκες, ακόμα-και το φαΐ (χωράφι) και η μετακίνηση (ποδήλατο), είναι πράγματα που θα μπορούσα να κάνω μόνος μου, πως θα με εξυπηρετούσε η πόλη (χωρίς την Αγορά) και τι σύστημα υγείας θα είχα? 

Οι πόλεις όπως σήμερα τις ξέρουμε, είναι ένα "ακριβό πράγμα" και υπάρχουν εξαιτίας της λειτουργίας της Αγοράς. Απαιτούν την μετακίνηση-μεταφορά κεφαλαίων που εξυπηρετούν τις ανάγκες των πολιτών (οι οποίοι εν γένει παράγουν "υπηρεσίες") για να μετατραπούν σε κάτι πιο χειροπιαστό (φαγητό, διαχείριση απορριμάτων, νερού, ενέργειας).

Η βιομηχανία όπως σήμερα την ξέρουμε (ακόμα κι αυτή, η αμαρτωλή βιομηχανία της υγείας) υπάρχει εξαιτίας της Αγοράς. Απαιτεί κι αυτή την χρηματοδότηση της ρευστότητάς της, τις επενδύσεις της και την ευρύτερη επιχειρηματική της υποστήριξη στα πλαίσια της Αγοράς. 

Για να εναντιωθούμε λοιπόν στην Αγορά πρέπει να καθορίσουμε κάτι περισσότερο τα όριά μας. 

Τα όριά μας λοιπόν έξω από την Αγορά σημαίνει όχι-πόλη. 

Τα όριά μας λοιπόν έξω από την Αγορά σημαίνει όχι-ασπιρίνη. 

Έτσι τα όριά μας με την σκέψη στην ασφάλεια και την υγεία των παιδιών μας, απαιτούν μια αν-το-θέλετε διπλωματική διαχείριση αυτής, της κακής Αγοράς. (βλ. Υ.Γ. 1)

Σήμερα όμως, η όποια πολιτική πρόταση "άρνησης της Αγοράς" δεν εξηγεί πως: την επόμενη μέρα θα πρέπει να μετακινηθούν τα 4/5 των κατοίκων των πόλεων για να πάνε που ??? να κάνουν τι ???

Πόλεις και αυτάρκεις οικο-κοινότητες

Θεωρώ τη λύση μονοσήμαντη: Ανάπτυξη σε ανθρώπινη κλίμακα, δημόσια γη που θα παραχωρηθεί στους ανθρώπους για να δημιουργηθούν νέες αυτάρκεις οικο-κοινότητες. Κοινοτικές λειτουργίες που θα είχαν τις αξιώσεις να διεκδικήσουν μια πρότυπη, αρχαιοελληνική δημοκρατική λειτουργία και τελικά μια ισόρροπη σχέση με την Αγορά.

Μ' αυτό: 

• θέλει καλές προθέσεις
• θέλει κόπο
• θέλει χρόνο 
• θέλει ν' αφήσεις το γραφείο και να δουλέψεις με τα χέρια
• και τελικά: θα 'ναι μια ταλαιπωρία...

... έτσι είναι πιότερο πιστευτό να σου τάζουν την ρύθμιση της γλιστερής (γυαλιστερής) σου πόλης (όσο ανέφικτη κι αν είναι αυτή) παρά το ψυχαναλυτικό άγνωστο της μήτρας σου: της Μάνας Γης.  

Υ.Γ. 1
Μέχρι τουλάχιστον ν' αρχίσουν να παράγουν τα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής...:-))

Υ.Γ. 2
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ)