Ορίστε πτωχεύσαμε. Και λοιπόν τι έγινε, από το ιστολόγιο προεδρική δημοκρατία.
Όπως πολύ-σωστά αναφέρει η παραπάνω ανάρτηση "...με την απόφασή της η ΕΕ, ταυτόχρονα διέσωσε αναγκαστικά και το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό καθεστώς της διαπλοκής, το οποίο μας έφερε στο σημερινό κατάντημα και το οποίο θα συνεχίσει να εξουσιάζει την ελληνική κοινωνία, το ίδιο και απαράλλαχτο, διοχετεύοντας το όποιο χρήμα εισρεύσει στη χώρα στις ημέτερες τσέπες και όχι στις τσέπες των πολιτών για ανάπτυξη. Αμφιβάλει κανείς;;; Γι' αυτό άλλωστε πανηγυρίζει."
Τέλος, αυτό που έχω καταλάβει, είναι πως: οι "αγορές" δεν λειτουργούν με όρους πολιτικούς, μα-με όρους παικτών τυχερών παιγνίων.
Σε έναν παίχτη λοιπόν, που του 'κατσε η μπίλια και θα-θέλει να τ' αρπάξει, θα του πεις: κάτσε-καλά σαράντα χρόνια την ώρα που σκύβει στο τραπέζι? Δεν πιστεύω πως αυτό γίνεται: θα σαλτάρει, θα σε πνίξει. Μου φαίνεται πως θα καταλάβαινε καλύτερα το να του πεις πως: η banka ξόφλησε, σύρε και παίξε αλλού.
Έτσι, από την πολιτική με όρους καφενείου (που 'χαμε -στην καλύτερη- μέχρι σήμερα) αν όχι γηπέδου, πάμε στην πολιτική με όρους καζίνο.
Όπως πολύ-σωστά αναφέρει η παραπάνω ανάρτηση "...με την απόφασή της η ΕΕ, ταυτόχρονα διέσωσε αναγκαστικά και το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικοοικονομικό καθεστώς της διαπλοκής, το οποίο μας έφερε στο σημερινό κατάντημα και το οποίο θα συνεχίσει να εξουσιάζει την ελληνική κοινωνία, το ίδιο και απαράλλαχτο, διοχετεύοντας το όποιο χρήμα εισρεύσει στη χώρα στις ημέτερες τσέπες και όχι στις τσέπες των πολιτών για ανάπτυξη. Αμφιβάλει κανείς;;; Γι' αυτό άλλωστε πανηγυρίζει."
- Δεν πιστεύω πως οι "ξένοι" είναι χαζοί. Τους σώσανε για λίγο, μα δεν υπάρχουν πια λεφτά για να μπουκώσουν. Λίγοι "εκλεκτοί" είναι αυτοί που θα τ' αρπάξουν (βλ. σχετική ανάρτηση από το Olympia.gr) αλλά (αν-θα-δώσουν τα λεφτά) δεν θα τα χαρίσουν.
- Δεν πιστεύω (πάλι) πως θα δώσουν αληθινά λεφτά (που λεν πως θα παν στην αγορά). Αυτά που λεν-ότι-θα-δώσουν είναι "χρέος" και μου ακούγεται λιγότερα απ' αυτό που μας φόρτωσαν τον τελευταίο χρόνο. Αν αυτό δεν είναι απόδειξη πως: αυτοί που κάνουν τα κουμάντα είναι άχρηστοι και πως (με ακόμα μεγαλύτερο χρέος απ' αυτό που ξεκινήσαμε) προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι καλύτερα-τώρα και πως θα τα καταφέρουμε, μπράβο-μας!
- Δεν πιστεύω (επίσης) πως "αγόρασαν" τον πολύ-χρόνο που λεν (2050!!!). Εγώ τους "βλέπω" μέχρι τον Οκτώβρη.
Του Γιάννη Καλαϊτζή από την Ελευθεροτυπία
Σε έναν παίχτη λοιπόν, που του 'κατσε η μπίλια και θα-θέλει να τ' αρπάξει, θα του πεις: κάτσε-καλά σαράντα χρόνια την ώρα που σκύβει στο τραπέζι? Δεν πιστεύω πως αυτό γίνεται: θα σαλτάρει, θα σε πνίξει. Μου φαίνεται πως θα καταλάβαινε καλύτερα το να του πεις πως: η banka ξόφλησε, σύρε και παίξε αλλού.
Έτσι, από την πολιτική με όρους καφενείου (που 'χαμε -στην καλύτερη- μέχρι σήμερα) αν όχι γηπέδου, πάμε στην πολιτική με όρους καζίνο.
