Καιρό είχα να ακούσω μια καλή-είδηση, μα δες-τώρα που ο κ. Σκανδαλίδης δίνει σε αγρότες τα «ξεχασµένα» κτήµατα (βλ. σχετικό άρθρο σήμερα από ΤΑ ΝΕΑ).
Δεν τα θέλω όλα δικά μου, μα τι καλά που θα 'τανε αν δίνανε αυτή τη γή σ' αυτούς που θέλουνε πραγματικά να πάνε εκεί, σε αυτούς που είναι άνθρωποι-δίχως-γη, σε αυτούς που είναι φύση και θέση γεωργοί, υποκρινόμενοι τους "αστούς".
Δηλαδή εγώ, που είμαι μηχανικός στην πόλη (και πιθανών σε λίγο άνεργος), γιατί να μην μπορώ να φύγω απ' την πόλη, να νοικιάσω ένα κτηματάκι, να φτιάξω ένα ανακυκλώσιμο σπίτι από γη (βλ. σχετικές αναρτήσεις για την αρχιτεκτονική με-τη-γη), για να μπορέσω να φάω και να ζήσω? Πρέπει να είμαι αγρότης με όμορα κτήματα όπως περιγράφει το σχετικό άρθρο?
Μου άρεσε πολύ αυτή η πρωτοβουλία μα ας μην χαθεί η ευκαιρία: να δημιουργηθούν αειφόρες κοινότητες, επιστρέφοντας την δομή της κοινωνίας στην πραγματική οικονομία των παραγώγων.
Υ.Γ.
Βλ. πρόσφατη σχετική ανάρτηση:Να διεκδικήσουμε τη δική-μας γη, κάνοντάς την να γεννήσει αυτά που ξέρει κ.α σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ).
