Για την νέα "εθνική συνείδηση"

Η-όποια πληροφόρηση -μα και η γνώση- ήταν πάντοτε ακριβή (ακριβά αγοράζαμε βιβλία, ακριβά σπουδάζαμε κ.λπ) και ως συνθήκη και μοχλός εξουσίας πολύ συχνά κρυφή.

Ως κανόνα έχω, κάθε τι που γράφω να υπάρχει στο δίχτι. Και δεν αναφέρομαι στο ιστολόγιο μα σε κάθε βιβλίο-κείμενο που μπορεί να βοηθούσε κάποιον άλλον.

Το βιβλίο, με την πληρότητά του, αρχής-μέσης και τέλους, αντικρούει την αντίληψη της αποσπασματικής σαπουνόφουσκας σκόρπιων λέξεων των δίχτι-σελίδων.

Το βιβλίο, χωρίς να είναι αυτό και μόνο, χτίζει την παιδεία.

Και η παιδεία, όπως συχνά μας λένε, αναπτύσσει την εθνική μας συνείδηση.

Γι αυτό και γω, στην "Google-πολιτεία" που ζω (χωρίς να ξέρω γαλλικά) στεναχωριέμαι πολύ που οι Γάλλοι καταδίκασαν την Google για την ψηφιοποιήση των γαλλικών βιβλίων.