Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Για το άνοιγμα των σχολείων μετά το lock down και την τηλεκπαίδευση

Μετά την τραγική αποτυχία των προγραμμάτων τηλεκπαίδευσης με voucher της κατάρτισης επιστημόνων, υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση ότι έχει αποτύχει η η τηλεκπαίδευση-γενικά

Η έως τώρα εμπειρία μου (και σχετικές συζητήσεις με άλλους διδάσκοντες) από τα μαθήματα που εμπλέκομαι στο Ε.Μ.Πολυτεχνείο λέει ότι:
  1. Πολλά μαθήματα γίνονται πολύ πιο αποτελεσματικά με την τηλεκπαίδευση, Οι φοιτητές είναι πιο συγκεντρωμένοι. 
  2. Έχουμε πολύ περισσότερες παρουσίες φοιτητών στα μαθήματα. 
  3. Οι φοιτητές έχουν πολύ πιο ποιοτική και συχνή επικοινωνία με το διδακτικό προσωπικό. 
  4. Εκτιμάται ότι έχουν αναπτυχθεί πολύ καλές σχέσεις συνεργασίας σε διάφορα επίπεδα και προβλέπεται ότι η ποιότητα των διπλωματικών (και άλλων) εργασιών που εκπονούνται αυτήν την περίοδο στα εκπαιδευτικά ιδρύματα θα είναι υψηλότερη από το συνηθισμένο. 
  5. Για ευνόητους λόγους μαθήματα που απαιτούν εργαστηριακή υποδομή και φυσική παρουσία δεν γίνονται. 
Έχω ένα κενό από την εκπαίδευση στο Λύκειο μέχρι την τρίτη δημοτικού που είναι η μεγάλη μου κόρη. Βλέπω ότι  το μάθημα της κόρης μου στην τρίτη δημοτικού της Ιονίου Σχολής, γίνεται από την δασκάλα τους υποδειγματικά, προσαρμοσμένο στην ηλικία των παιδιών και τα παιδιά φαίνεται να το κατανοούν χωρίς ωστόσο να το διασκεδάζουν όσο θα ήθελαν. Η κόρη μου λέει ότι της λείπει το παιχνίδι στο διάλειμμα. 

Επειδή αυτές τις μέρες γίνεται μεγάλη συζήτηση για το ποιες τάξεις θα ανοίξουν και προτείνεται να ανοίξουν οι τάξεις από το πάνω προς τα κάτω (πρώτα Λύκειο, μετά Γυμνάσιο, μετά Δημοτικό και δεν ακούω τίποτα για τα νήπια) σημειώνω ότι κατά την γνώμη μου: 
  • οι σημαντικότερες τάξεις στην εκπαιδευτική βαθμίδα είναι του νηπιαγωγείου, εκεί ακριβώς που διαμορφώνεται και διαπλάθεται η προσωπικότητα των παιδιών και η φυσική επαφή είναι προαπαιτούμενο. 
  • ιδιαίτερα σημαντικές είναι η πρώτη και η δευτέρα δημοτικού που το παιδί μαθαίνει  να διαβάζει, να έχει σύστημα και να αποφασίσει αν αγαπάει ή όχι τα γράμματα. 
Βλέπω ότι η τάση να ανοίξουν τα σχολεία είναι είναι από την ανάποδη (μεγαλύτερες τάξεις) στις οποίες όμως τα παιδιά μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα το πρόβλημα της φυσικής επαφής με τους δασκάλους τους αφού μπορούν να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά μέσω του υπολογιστή και είναι αρκετά ώριμα να διαχειριστούν και να συγκεντρωθούν σε προγράμματα τηλεκπαίδευσης. 

Αυτό όμως προϋποθέτει ότι έχουν αποκτήσει σύστημα και αγάπη για τα γράμματα και την γνώση, κάτι που πρέπει να το έχουν μάθει στο νήπιο και τις πρώτες τάξεις του δημοτικού οι οποίες απαιτούν φυσική επαφή. 

Άρα, αν θέλαμε να δούμε συνολικά την εκπαίδευση, εγώ θα φανταζόμουν τα άνοιγμα το σχολείων να γίνει μάλλον ανάποδα, (από το νηπιαγωγείο, στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, στις επόμενες, στο γυμνάσιο, στο λύκειο).


Υ.Γ. 1
Ο αντίλογος λέει ότι τα νήπια και οι πρώτες τάξεις του δημοτικού δεν θα μπορέσουν να διαχειριστούν επιτυχημένα το social distance. Νομίζω όμως ότι αυτό δεν μπορεί να το διαχειριστεί επιτυχώς καμία εκπαιδευτική βαθμίδα γιατί σε κάθε εκπαιδευτική βαθμίδα κατά περιόδους παρατηρούνται συνωστισμοί και μην διαχειρίσιμες πυκνώσεις ατόμων. 

Υ.Γ. 2
Αφού το θέμα του social distance είναι ζήτημα επιβίωσης νομίζω ότι έχουμε καταφέρει να δείξουμε ιδιαίτερα αξιόλογα αντανακλαστικά και προσαρμοστικότητα χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα εργαλεία για να επιβιώσουμε. Η τηλεκπαίδευση είναι ένα από αυτά.

Υ.Γ. 3
Να θυμίσω ότι δεν προτείνω να αντικατασταθούν τα σχολεία από την τηλεκπαίδευση. Η τηλεκπαίδευση είναι κάτι καινούργιο που πρέπει να αξιολογήσουμε αλλά όχι με κριτήρια τα αποτυχημένα voucher τηλεκατάρτισης