Η σελίδα www.οικολογία.gr που ανανέωσα μέσα στο καλοκαίρι, παρουσιάζει ένα πρόγραμμα στην βάση μιας εναλλακτικής εκπαιδευτικής ιδέας.
Η εκπαίδευση δεν ήταν μονοσήμαντα το ζητούμενο σε αυτή τη εργασία. Αίτημα του εγχειρήματος είναι η πολιτική ωριμότητα αλλά και μια εναλλακτική πολιτική πρόταση που θα διαμορφώσει ένα ζητούμενο "όραμα" στον κάθε άνθρωπο.
Έχω την αίσθηση ότι το "όραμα" αυτό, δεν μπορεί-πια να στοιχειοθετηθεί στις μεγα-πόλεις παροχής υπηρεσιών (???) (που απαιτούν την Αυτοκρατορία της Αγοράς για να υπάρξουν).
Αυτός ο χύδην ("άτακτος") κόσμος, που "Κάποιοι" νομίζουν-πως κάνουν τα κουμάντα με στόχο τα (πολλά) λεφτά και την κατανάλωση ως αυτοσκοπό, φαίνεται να καταρρέει από απρόβλεπτες εκρήξεις στην (σύμφωνα με αυτούς) "Τάξη"-τους.
Γι αυτό προσπάθησα να διατυπώσω (με απλά λόγια), ένα άλλο πρότυπο της ύπαρξης (και όχι της "ανάπτυξης"), όχι μονοσήματα με "οικολογικές" λύσεις (δεν θεωρώ ότι οι ακριβές-ανεμογεννήτριες και τα ακριβά-φωτοβολταϊκά που παράγουν ενέργεια όποτε-αυτά-θέλουν είναι η λύση ) αλλά με μια κριτική στάση απέναντι στην κυριαρχία της Αυτοκρατορίας της Αγοράς και ότι αυτό σημαίνει στο περιβάλλον μας.
Πεποίθησή μου είναι πως: για να έρθει-πάλι ο κόσμος σε ισορροπία πρέπει να συγκροτηθεί σε αυτάρκεις κοινότητες, με νέες μορφές Τάξης και κοινωνικής οργάνωσης, που να εμπνευστούν από την "σταθερή ισορροπία" και να δουν κριτικά τα σφάλματα που μέχρι-σήμερα κάνουμε.
Άλλη-μου πεποίθηση είναι πως: για να συνεχίσει να υπάρχει η "ανάπτυξη" που θέλουν, χρειάζεται ένας μεγάλος πόλεμος έτσι ώστε να "τακτοποιηθεί" το μπάχαλο της "Αγοράς" και να ξεκινήσει-πάλι από την αρχή.
Είναι πολλοί αυτοί που λένε ότι ο πόλεμος γίνεται-πια με οικονομικούς όρους και να μην φοβόμαστε: δεν γίνονται πια πόλεμοι.
Δεν πιστεύω πως αυτό που ζούμε σήμερα είναι "πόλεμος", αλλά τα σήμαντρα του πολέμου στα πλαίσια της Αυτοκρατορίας της Αγοράς που θα απαιτήσει: το δικό μας αίμα, για το δικό-της το χρυσό.
Αν όμως τ' ακούγαμε, ίσως-και να μπορούσαμε να βρούμε την ωριμότητα να διατυπώσουμε ένα νέο-όραμα, ενάντια σ' αυτήν.
Για ένα καλύτερο κόσμο λοιπόν, αναζητώντας την πραγματική ευτυχία, εκεί που ο άνθρωπος θα ναι πάνω απ' τα κέρδη-τους.
Υ.Γ.
