Καλά κάνουν και μας τα παίρνουν...
Γι αυτό τους ψηφίσατε, μα και 'γω (που δεν ψήφισα, ούτε αυτούς-ούτε άλλον κανένα) είμαι υπέρ αυτών των μέτρων.
Πιστεύω πως τα μέτρα θα κάνουν πράγματι καλό για τους σκοπούς τους.
Τα νέα μέτρα θα φέρουν την Ελλάδα κοντά στις καλύτερες οικονομίες του κόσμου (βλ. σχετικό άρθρο από ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ του Αλέξανδρου Μερκουρίου) και στο παιχνίδι των Αγορών, που όλα είναι Business (τι καταραμένη λέξη!!!), δικαιούται κανείς να μιλάει με τους όρους της Αγοράς.
Αυτήν θέλετε, αυτήν εμπιστεύεστε, κι αυτή-αυτά (τα μέτρα) θέλει!!! Λες και δεν το ξέρατε όταν τους ψηφίζατε!!!
Έτσι λοιπόν, καλά κάνουν και μας τα παίρνουν κι αφού το κάνουν, ας το κάνουν σωστά (ακόμα κι αν εγώ διαφωνώ, γιατί πάλι εγώ θα την πληρώσω) κι ας το κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (σ' αυτό συμφωνώ)!!!
Το ερώτημά όμως παραμένει: πως αυτή η "συνταγή" έχει γίνει τόσο-πολύ αποδεκτή από τον κόσμο???
Μέχρι σήμερα, στην υπόθεση εργασίας της λειτουργίας των "Αγορών" έμοιαζε να υπήρχε η διασφάλιση της αξιοπρέπειας του κάθε ανθρώπου.
Έτσι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, υπήρχε η αίσθηση ότι η Αγορά είναι "Καλή" με τους ανθρώπους. Και οι "προκομμένοι" πρόκοβαν...
Γι αυτό είχε συμφιλιωθεί τόσο πολύς κόσμος με (αυτό που λέμε) "Δεξιά" την εποχή που οι Αγορά πλήρωνε.
Τώρα που κάκιωσε (???) πόσοι άραγε θα καταλάβουν πως αυτό είναι δομικό πρόβλημα της μορφής αυτής της Αγοράς???
Μέχρι να δούμε και να πειστούμε ότι πρέπει να υπάρξει κάποια άλλη συνταγή στο μοντέλο της Ύπαρξης, το παιχνίδι των Αγορών που θα πουλά-αγοράζει ανθρώπους στο μπουρδέλο της Ύπαρξης, θα εξελίσσεται αέναο.
Έτσι, εμείς (οι υποτελείς στις Αγορές) οφείλουμε να φωνάζουμε: Ζήτω τα μέτρα!!!
Και οι Αγορές να απαντούν: Ζητώ νέα μέτρα...
Υ.Γ.
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ) και πρόσφατη σχετική ανάρτηση για μια ανθρωπική πολιτική.
Γι αυτό τους ψηφίσατε, μα και 'γω (που δεν ψήφισα, ούτε αυτούς-ούτε άλλον κανένα) είμαι υπέρ αυτών των μέτρων.
Πιστεύω πως τα μέτρα θα κάνουν πράγματι καλό για τους σκοπούς τους.
Τα νέα μέτρα θα φέρουν την Ελλάδα κοντά στις καλύτερες οικονομίες του κόσμου (βλ. σχετικό άρθρο από ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ του Αλέξανδρου Μερκουρίου) και στο παιχνίδι των Αγορών, που όλα είναι Business (τι καταραμένη λέξη!!!), δικαιούται κανείς να μιλάει με τους όρους της Αγοράς.
Αυτήν θέλετε, αυτήν εμπιστεύεστε, κι αυτή-αυτά (τα μέτρα) θέλει!!! Λες και δεν το ξέρατε όταν τους ψηφίζατε!!!
Έτσι λοιπόν, καλά κάνουν και μας τα παίρνουν κι αφού το κάνουν, ας το κάνουν σωστά (ακόμα κι αν εγώ διαφωνώ, γιατί πάλι εγώ θα την πληρώσω) κι ας το κάνουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο (σ' αυτό συμφωνώ)!!!
Το ερώτημά όμως παραμένει: πως αυτή η "συνταγή" έχει γίνει τόσο-πολύ αποδεκτή από τον κόσμο???
Μέχρι σήμερα, στην υπόθεση εργασίας της λειτουργίας των "Αγορών" έμοιαζε να υπήρχε η διασφάλιση της αξιοπρέπειας του κάθε ανθρώπου.
Έτσι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, υπήρχε η αίσθηση ότι η Αγορά είναι "Καλή" με τους ανθρώπους. Και οι "προκομμένοι" πρόκοβαν...
Γι αυτό είχε συμφιλιωθεί τόσο πολύς κόσμος με (αυτό που λέμε) "Δεξιά" την εποχή που οι Αγορά πλήρωνε.
Τώρα που κάκιωσε (???) πόσοι άραγε θα καταλάβουν πως αυτό είναι δομικό πρόβλημα της μορφής αυτής της Αγοράς???
Μέχρι να δούμε και να πειστούμε ότι πρέπει να υπάρξει κάποια άλλη συνταγή στο μοντέλο της Ύπαρξης, το παιχνίδι των Αγορών που θα πουλά-αγοράζει ανθρώπους στο μπουρδέλο της Ύπαρξης, θα εξελίσσεται αέναο.
Έτσι, εμείς (οι υποτελείς στις Αγορές) οφείλουμε να φωνάζουμε: Ζήτω τα μέτρα!!!
Και οι Αγορές να απαντούν: Ζητώ νέα μέτρα...
Υ.Γ.
Βλ. σχετικές αναρτήσεις για τον κοινοτισμό (ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ) και πρόσφατη σχετική ανάρτηση για μια ανθρωπική πολιτική.
