Ιαπωνία: Φοβούνται διαρροή ραδιενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια.
Έχω πολλές ανασφάλειες στον κόσμο που 'χουμε φτιάξει, και μια απ' τις μεγαλύτερες είναι αυτή που είχα περιγράψει παλαιότερα σε ένα σχετικό άρθρο μεγάλα έργα ή πύργοι της Βαβέλ; που μοιάζει οσονούπω, πάλι επίκαιρο.
Για να επικαιροποιηθεί αυτό κάνω τις παρακάτω υποθέσεις εργασίας:
Φτιάξαμε μια μεγάλη γέφυρα (π.χ. το Ρίο-Αντίριο). Μακάρι να το φτιάξαμε σωστά, αλλά αν κάτι δεν μας πήγε καλά στην μελέτη, πως θα διορθώσουμε τέτοιο-μεγάλο σφάλμα? Τα υλικά της πάλι, δεν θα ζήσουν για πάντα, βέβαιο είναι πως και με την καλύτερη συντήρηση: κάποτε θα γεράσουν. Τι θα γίνει τότε?
Φτιάχνουν (γύρω μας) πυρηνικά εργοστάσια. Μακάρι να το φτιάξουν σωστά, αλλά αν κουνήσει (όπως κούνησε), τι θα γίνονταν στην μπαχαλοπεριοχή μας? Παράλληλα, τα απόβλητα που-πάνε? Τι θα γίνει όταν λήξει ο χρόνος ζωής τους? Θα περιμένουμε να σκάσουν?
Φτιάχνουμε (υπερηφάνως) μεγάλα φράγματα. Αν-πάλι κουνήσει (όπως κούνησε) θ' αντέξουν? και μέχρι πότε θα κάτσουν να "φυλάνε" το νερό? Μήπως έχουν έναν ορισμένο χρόνο ζωής, και τι γίνεται με τα φερτά που πληρώνουν (γεμίζουν) τον ταμιευτήρα? Πόσος είναι αυτός ο χρόνος? Μακάρι να 'ναι πολύς, μα είναι ορισμένος.
Φτιάχνουμε και "ρυθμίζουμε" μεγα-πόλεις. Μα η ανάπτυξη που γίνονταν σ' αυτές φαίνεται να οδηγεί σε αδιέξοδα. Τι θα κάνουμε τώρα? Μακάρι να βρούμε κάτι άλλο, μα οι μεγα-πόλεις τι θα γίνουν?
Στις παραπάνω προτάσεις έγραψα πολλά "μακάρι"... Είναι βέβαιο ότι τα έργα μας ξεπερνούν τις ανάγκες μας και αν δεν διαχειριστούμε με σεμνότητα τις δυνατότητές και τις δυνάμεις μας, ο κόσμος όπως σήμερα τον ξέρουμε, θα υπάρχει με ευχολόγια.
Έχω πολλές ανασφάλειες στον κόσμο που 'χουμε φτιάξει, και μια απ' τις μεγαλύτερες είναι αυτή που είχα περιγράψει παλαιότερα σε ένα σχετικό άρθρο μεγάλα έργα ή πύργοι της Βαβέλ; που μοιάζει οσονούπω, πάλι επίκαιρο.
Για να επικαιροποιηθεί αυτό κάνω τις παρακάτω υποθέσεις εργασίας:
Φτιάξαμε μια μεγάλη γέφυρα (π.χ. το Ρίο-Αντίριο). Μακάρι να το φτιάξαμε σωστά, αλλά αν κάτι δεν μας πήγε καλά στην μελέτη, πως θα διορθώσουμε τέτοιο-μεγάλο σφάλμα? Τα υλικά της πάλι, δεν θα ζήσουν για πάντα, βέβαιο είναι πως και με την καλύτερη συντήρηση: κάποτε θα γεράσουν. Τι θα γίνει τότε?
Φτιάχνουν (γύρω μας) πυρηνικά εργοστάσια. Μακάρι να το φτιάξουν σωστά, αλλά αν κουνήσει (όπως κούνησε), τι θα γίνονταν στην μπαχαλοπεριοχή μας? Παράλληλα, τα απόβλητα που-πάνε? Τι θα γίνει όταν λήξει ο χρόνος ζωής τους? Θα περιμένουμε να σκάσουν?
Φτιάχνουμε (υπερηφάνως) μεγάλα φράγματα. Αν-πάλι κουνήσει (όπως κούνησε) θ' αντέξουν? και μέχρι πότε θα κάτσουν να "φυλάνε" το νερό? Μήπως έχουν έναν ορισμένο χρόνο ζωής, και τι γίνεται με τα φερτά που πληρώνουν (γεμίζουν) τον ταμιευτήρα? Πόσος είναι αυτός ο χρόνος? Μακάρι να 'ναι πολύς, μα είναι ορισμένος.
Φτιάχνουμε και "ρυθμίζουμε" μεγα-πόλεις. Μα η ανάπτυξη που γίνονταν σ' αυτές φαίνεται να οδηγεί σε αδιέξοδα. Τι θα κάνουμε τώρα? Μακάρι να βρούμε κάτι άλλο, μα οι μεγα-πόλεις τι θα γίνουν?
Στις παραπάνω προτάσεις έγραψα πολλά "μακάρι"... Είναι βέβαιο ότι τα έργα μας ξεπερνούν τις ανάγκες μας και αν δεν διαχειριστούμε με σεμνότητα τις δυνατότητές και τις δυνάμεις μας, ο κόσμος όπως σήμερα τον ξέρουμε, θα υπάρχει με ευχολόγια.
